رشد 12برابری صندلی ناوگان هوایی پس ازپیروزی انقلاب
مدیر روابط عمومی سازمان هواپیمایی کشوری گفت: شمار صندلی های ناوگان هوایی با رشد حدود 12 برابری از چهار هزار و 170 صندلی در سال 57 هم اکنون به 48 هزار افزایش یافته و تعداد ناوگان نیز از 25 فروند به 311 فروند رسیده است.
به گزارش اقتصادآنلاین، رضا جعفرزاده با تشریح عملکرد صنعت حمل و نقل هوایی در چهار دهه گذشته افزود: با وجود محدودیت ها، ناوگان هوایی کشور رشد خوبی را در بخش های مختلف تجربه کرده است.
وی اضافه کرد: در سال 57 موجودی هواپیماهای کشور حدود 25 فروند با چهار هزار و 169 صندلی بود، اما اکنون این تعداد به 311 فروند با 47 هزار و 998 صندلی رسیده که از این تعداد 142 فروند هواپیما دارای 21 هزار و 715 صندلی فعال هستند.
مدیر روابط عمومی سازمان هواپیمایی کشوری اظهار داشت: شمار پروازها نیز از 49 هزار و 600 پرواز در سال 57، به 495 هزار و 756 پرواز در سال 96 افزایش یافته است.
وی با بیان اینکه به طور میانگین در چند سال گذشته سالانه به حدود 32 میلیون مسافر داخلی و 11 میلیون مسافر خارجی خدمات داده شده است، افزود: در پنج سال و نیم گذشته 236 میلیون و 689 هزار و 954 مسافر با 2 میلیون و 148 هزار و 165 پرواز جا به جا شده اند.
جعفرزاده اظهار کرد: همچنین تعداد فرودگاه های کشور در سال 57 به 43 فرودگاه می رسید که در چهار دهه گذشته شمار آنها به 72 فرودگاه افزایش یافته است.
وی ادامه داد: تعداد پروازهای عبوری نیز از 31 هزار و 100 در سال 57 به 426 هزار و 684 در سال 96 افزایش یافته است.
جعفرزاده گفت: در بخش مسیرهای هوایی نیز از رشد چشمگیری برخوردار بودیم به گونه ای که 10 مسیر هوایی در سال 57 به 127 مسیر هوایی در سال 97رسیده است.
مدیر روابط عمومی سازمان هواپیمایی کشوری یادآور شد: با توجه به سیاست های کلان کشور و لزوم گذر از اقتصاد نفتی به غیر نفتی و به خصوص رونق گردشگری، نقش حمل و نقل هوایی بسیار تعیین کننده است.
جعفرزاده افزود: آمریکا در چند دهه گذشته، با زیر پا گذاشتن قوانین و مقرارت بین المللی به خصوص پیمان شیکاگو که خود یکی از امضا کنندگان آن بوده، اقدام به ایجاد محدودیت هایی برای صنعت هواپیمایی کشورمان کرده است.
وی با بیان اینکه در پیمان شیکاگو کشورهای عضو متعهد شده اند، محدودیتی برای دسترسی عادلانه به محصولات و مقاصد و بازار ایجاد نکنند، اضافه کرد: همچنین در این پیمان بر تامین و بی خطری پروازها تاکید شده و توسعه مسیرهای هوایی، فرودگاهی و امکانات ناوبری هوایی برای همه اعضا مورد توجه قرار گرفته است.
جعفرزاده ادامه داد: مسوولان آمریکایی بر خلاف مفاد مندرج در این پیمان نامه همواره تلاش کرده اند با مانع تراشی در مسیر پیشرفت و توسعه حمل و نقل هوایی از آن به عنوان ابزاری برای اعمال فشار و مقاصد سیاسی استفاده کنند.
