ارزهای دولتی که برای خرید ماشینسازی تبریز تلف شد
فرخزاد که در بین اشخاص حقیقی بیشترین ارز دولتی واردات کالا را دریافت کرده و با سود حاصل از فروش آن در بازار آزاد، کارخانه ورشکسته ماشینسازی تبریز را خریده ، ۱۱دیماه از سوی قاضی ۵روز فرصت یافت که پولها را بازگرداند اما موفق به این کار نشد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از تسنیم، سیداکبر حسینی امامی وکیل قربانعلی فرخزاد متهم به اخلال در نظام ارزی کشور از عدم موفقیت وی در استفاده از فرصتی که دادگاه به او داده بود تا تعهد ارزی خود را پرداخت کند خبر داد و گفت: این کار زمانبر و پیچیده است و نیاز به فرصت بیشتری دارد که توسط موکل تقاضا شده و او اکنون منتظر رأی دادگاه است.
وی در این خصوص که گویا متهم مدعی است که پول را بازگردانده گفت: متأسفانه به دلیل وجود تعارض بین بخشنامههای مختلف بانک مرکزی و نبود نظام و پروسه تعریف شده در این خصوص و همچنین زمانی که گذشته است، موکل اکنون باید مابهالتفاوت بیشتری را برای رفع تعهد ارزی خود و رد مال پرداخت کند.
این وکیل دادگستری با اشاره به سطح اندک سواد موکلش افزود: او مفاهیم حقوقی و تخصصی که در دادگاه مطرح میشود را متوجه نمیشود و چون سادهلوح است، دادگاه فکر میکند که او خود را به تجاهل زده است در حالی که من او را فردی قربانی و بزهدیده میدانم.
قربانعلی فرخزاد عملیات ارزی خود را در صرافی تیمور عامری از مدیران بازنشسته حراست بانک مرکزی انجام میداده و فردی به نام مکی سلطانی از کارکنان این صرافی به وکالت از او با تأمین ریال مورد نیاز برای دریافت ارز و ارائه پیشفاکتورهای جعلی، ارز دولتی را برای وارد کردن ورق استیل و دیگر اقلام از بانک دریافت و در بازار آزاد میفروخته است.
طبق آنچه در کیفرخواست قربانعلی فرخزاد آمده است او 30 درصد از سود حاصل از فروش آزاد ارزهای دولتی را دریافت میکرده و در دادگاه نیز اقرار کرد که با این پولها و پولهایی که خودش داشته، ماشینسازی تبریز را خریداری کرده است.
او در دادگاه گفت که برای خریداری ماشینسازی تبریز 100 میلیارد تومان پرداخته و قرار است طی 6 سال، هر سال 100 میلیارد دیگر نیز بپردازد و در مجموع این کارخانه را 700 میلیارد خریداری کرده است.
پوری حسینی رییس سازمان خصوصیسازی گفت: ما ماشین سازی تبریز را به اضافه ریختهگری تبریز به علاوه زمینهای ایلگولی که متعلق به ماشینسازی است و قیمتش از خودِ ماشینسازی بالاتر است با قیمت 611 میلیارد تومان 8 یا 9 بار به مزایده گذاشتیم ولی هیچکس نیامد بخرد و دست آخر با مصوبه مجلس شورای اسلامی که باید تتمه طلب صندوق بازنشستگان فولاد در سال 94 را میدادیم و با تصویب هیات وزیران که اجازه داد 1000 میلیارد تومان تتمه طلب را بپردازیم، ماشینسازی تبریز، ریختهگری تبریز و زمینهای ایلگولی را با همان قیمتی که 9 بار مزایده گذاشته بودیم و به فروش نرفته بود به صندوق بازنشستگی کارکنان فولاد دادیم.
در ماجرای فروش ماشینسازی تبریز، ریختهگری تبریز و زمینهای ایلگولی ما وکیل صندوق بازنشستگی فولاد بودیم و صندوق بازنشستگی از همان اول هم گفته بود من را وارد ماجرای این شرکت نکنید که حقوق نداده یا مشکلات دیگری دارد؛ لذا از ما خواست که این مجموعه را با صلاحدید خودمان به هرکسی که خودمان خواستیم با همان قیمتی که به این صندوق فروخته شده بود، بفروشیم و پولش را به او بدهیم.
امروز اتفاقا یکی از عزیزان از تبریز تماس گرفته بود و متقاضی بود ماشینسازی تبریز را از این آقایی که ماشین سازی را به او فروختیم و حالا دچار مشکلاتی شده و امیدوارم هرچه زودتر مشکلاتش حل شود بخرد؛ من به او گفتم ما عین همان شرایطی را که به آن آقا فروختیم برای شما در نظر میگیریم؛ او در جواب من گفت ما ماشینسازی را مجانی میخواهیم و عملاً پولی را پرداخت نمیکنم.