ترساندن مهاجران با افزایش آب‌بها!
وقتی مهاجران قید هوای سالم دیار خود را زده و در شهر پر دود تهران سکنی می‌گزینند؛ افزایش آب‌بها نه تنها مانع مهاجرت‌شان نمی‌شود، بلکه تاثیری هم در بازگشت آنها به زادگاهشان ندارد، چرا که علل مهاجرت‌شان فراتر از ارزان بودن بهای آب است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان، با وجود این، یکی از اعضای شورای شهر تهران گفته است که وقتی آب شرب را به قیمت تقریبا مفت و با ۱۰۰ درصد تامین به پایتخت اختصاص می‌دهید، مشخص است که از شهرهای دیگر به تهران مهاجرت می‌کنند. حال با توجه به توزیع ناعادلانه امکانات باید پرسید آیا مهاجران بیدی هستند که از این بادها بترسند و تهران را برای مهاجرت خود انتخاب نکنند؟
بر هیچ کس پوشیده نیست که تهران اقوام مختلف را در دل خود جای داده است. مهاجرانی که ترافیک شدید، آلودگی هوا، انواع جرم و جنایت‌ها و... را به جان می‌خرند و راهی تهران می‌شوند تا فرصت‌های بیشتری را تصاحب کنند. حال چه آب‌بها در تهران افزایش یابد چه نیابد، بی‌شک آنها به پایتخت مهاجرت خواهند کرد، چرا که از همان ابتدا پی گرانی‌ها در تهران را به تن خود مالیده و می‌دانند که شهر گرانی را انتخاب کرده‌اند. بنابراین اگر مسئولان به دنبال راهکار برای کاهش مهاجرت هستند، باید اهداف دیگری را تعقیب کنند و به توزیع عادلانه امکانات بپردازند. وگرنه باز هم هموطنان از شهرهای دیگر به تهران خواهند آمد، چراکه برای رسیدن به زندگی ایده‌آل چاره‌ای جز مهاجرت ندارند. این در حالی است که معمولا مهاجران برای زندگی جنوب تهران یا شهرهای اطراف را برمی‌گزینند. هر چند که آلودگی آب در جنوب تهران نیز مانع مهاجرت آنها نشده است.
سوبسید آبی به پایتخت‌نشینان
عضو شورای شهر با تاکید روی لزوم توجه به بحران آب در تهران در یک چشم‌انداز درازمدت گفت: بهای آب در تهران باید منطقی شود. آرش حسینی‌میلانی در راستای احتمال وقوع خشکسالی در شهر تهران تصریح کرد: وقوع خشکسالی با ابعادی که شما بیان می‌کنید؛ احتمال اندکی دارد، اما حتما باید تاب‌آوری شهر را در برابر آن افزایش داد. او با بیان اینکه قیمت یک لیتر آب شرب شهری پنج ریال است، ادامه داد: به نظر بنده؛ مقام‌های مسئول باید درباره اظهارات‌شان در زمینه اتمام آب، کمی ملاحظه کنند و باید بیشتر به سمت اجرا و عمل بروند. میلانی در پاسخ به این سوال که آیا مصرف بیش از حد آب توسط تهرانی‌ها به معنای بی‌تفاوتی به حقوق شهروندی اهالی بخش‌های خشک و بی‌آب کشور نیست، گفت: بنده به حقوق شهروندی اعتقاد دارم، اما باید به این نکته توجه داشت که تهران به دلیل مرکزیتش مورد توجه حاکمیت است و یک نوع سوبسید آبی را به خود اختصاص می‌دهد و این واقعیتی است که نمی‌توان آن را انکار کرد. او ادامه داد: وقتی که آب شرب را به قیمت تقریبا مفت و با ۱۰۰ درصد تامین به پایتخت اختصاص می‌دهید، مشخص است که از شهرهای دیگر به تهران مهاجرت می‌کنند، اما سوال این است که مگر می‌شود برای تهران آب تامین نکرد؟ نکته مهم و قابل توجه این است که همان طور که قیمت اجاره‌بها و مسکن در تهران بالاتر از بقیه نقاط کشور است، بهای آب نیز باید از بقیه نقاط بالاتر باشد. بهای آب در تهران باید منطقی شود و این واقعیتی است که نمی‌توان آن را انکار کرد و فقط از این طریق می‌توانیم بگوییم عدالت برقرار شده است. عضو شورای شهر در رابطه با مصرف آب توسط شهرداری‌‌ها گفت: از نظر حقوقی شهرداری باید مبلغی را به اداره آب پرداخت کند. هم‌اکنون برای شهرداری منطقه ۲۲ صورتحساب چند میلیارد تومانی به دلیل استفاده از چاه‌های آب صادر شده اما مساله این است که میزان آبی که توسط شهرداری برای آبیاری فضای سبز مصرف می‌شود، ۱۰ درصد میزان مصرف آب توسط شهروندان تهرانی است. به گزارش ایلنا، او ادامه داد: شهروندان تهرانی چیزی حدود یک میلیارد مترمکعب آب مصرف می‌کنند و این آب صرفا از پشت سد تامین نمی‌شود، بلکه آب سفره‌های زیرزمینی هم نقش مهمی دارد. نکته اساسی این است که بدون اصلاح قیمت، اهرم بازدارنده‌ای برای کاهش مصرف آب تصفیه شده و شرب وجود ندارد و همین نکته اساسی است.
احتمال ترکیب آب فاضلاب و مصرفی
عضو مجمع نمایندگان استان تهران درباره آلودگی آب آشامیدنی در روستاهای تهران براساس اظهارات یکی از اعضای شورای شهر شهرستان پردیس، گفت: تاکنون درباره آلودگی آب آشامیدنی در تهران و روستاهای حاشیه‌ای پایتخت جلسات مختلف برگزار شده است. البته مسئولان سازمان آب مدعی هستند که هیچ‌گونه آلودگی در آب مصرفی مردم تهران و روستاهای آن وجود ندارد؛ اما اگر موردی وجود دارد باید نوع آلودگی و میزان آن اثبات شود. داود محمدی افزود: تاکنون آلودگی آب به اثبات نرسیده و گزارش‌هایی مبنی بر ایجاد بیماری به دلیل مصرف آب آلوده به ما واصل نشده است. بنابراین باید مدارک لازم در این مورد ارائه شود.
کاهش مهاجرت به چه قیمتی؟!
«در پایین بودن قیمت آب در ایران در مقایسه با انرژی، ساعات کار و هزینه‌ای که صرفش می‌شود، شکی نیست. گمان نمی‌کنم در هیچ کشوری قیمت آب مثل ایران ارزان باشد. این مساله یک خطای راهبردی است که رخ داده و اکنون ارزشمندترین ماده در کشور ما به شدت هدر می‌رود.» این اظهارنظرات محمد درویش، کارشناس محیط‌زیست است. به گفته او تمهیدات شایسته‌ای برای حفظ این ماده در بخش شرب، صنعت و کشاورزی اندیشیده نشده است. درویش ادامه می‌دهد: ما بالاترین میزان هدررفت آب را داریم، در حالی که وضعیت آب در ایران در مرز بحرانی است و تقریبا می‌توان گفت ایرانیان به دلیل کم ارزش بودن بهای آب ذخیره هزار سالانه آب را مصرف کردند، اما به نظر نمی‌رسد با افزایش بهای آب بتوانیم مشکلات تهران و سایر کلانشهرها را حل کنیم. این کارشناس محیط‌زیست عنوان می‌کند: دلیل روی آوردن مردم به تهران ارزانی و تسهیلات نیست، بلکه حداقل‌های یک زندگی آبرومندانه است که برایشان در دیگر مناطق کشور فراهم نیست و آنها چاره‌ای ندارند که به رغم سختی‌های فراوان به تهران بیایند. او اظهار می‌کند: بهترین راه این است که ما به توزیع عادلانه ثروت و امکانات در کشور بپردازیم. دلیلی ندارد که بهترین دانشگاه‌ها، بیمارستان‌ها، مراکز فرهنگی کشور، ورزشگاه‌ها و... در تهران، اصفهان، مشهد و... متمرکز باشد. به گفته درویش ما باید تلاش کنیم با پراکنش درست امکانات به راحتی امکان زندگی آبرومندانه را برای هموطنان فراهم کنیم، این گونه خیلی‌ها داوطلبانه از تهران خواهند رفت. این در حالی است که اکنون تهران به جهنم تبدیل شده است. او می‌گوید: بالاترین میزان تلفات ناشی از آلودگی هوا در تهران در حال وقوع است و چه چیزی ارزشمندتر از جان آدم‌ها؟ وقتی مردم برای جانشان ارزش قائل نیستند و حاضرند به رغم آلودگی شدید هوا در تهران بمانند، شما می‌خواهید آنها را با ترساندن از افزایش آب‌بها از تهران خارج کنید؟ قطعا مهاجران با این ترفندها از تهران خارج نخواهند شد. این کارشناس محیط‌زیست بیان می‌کند: ما باید گزینه‌های دیگری روی میز بچینیم. تهران بالاترین میزان نشست زمین را دارد و سومین شهر نزاع‌خیز دنیاست. از سوی دیگر، بالاترین میزان طلاق، افسردگی و موادمخدر در تهران گزارش می‌شود. بنابراین هیچ جذابیتی ندارد. این در حالی است که برای چندین سال تهران در رده‌بندی با کیفیت‌ترین شهر دنیا رتبه 200 از بین 237 شهر بررسی شده را دارد. این کارشناس محیط‌زیست در پایان می‌افزاید: وضعیت تهران واقعا فلاکت‌بار است. تهرانی‌ها دچار مرگ خاموش هستند و اگر چاره‌ای داشتند، حتما تهران را ترک می‌کردند.
