ایجاد مشوقهای بیمهای برای رفع بیکاری
وزیر تعاون، کار و رفاهاجتماعی با بیان اینکه در سالهای اخیر بین حقوق بازنشستگان و افزایش حقوقشان 67/7درصد فاصله افتاده، گفت: برای جبران آن به ۳۰هزارمیلیارد ریال اعتبار نیاز داریم و استراتژی دولت این است که هرسال حقوقبازنشستگان بهشکلی افزایش یابد که از تورم بالا بزند.
علی ربیعی با بیان اینکه فعلا کشش ایجاد ۴۰۰هزارشغل را داریم، افزود: باید بر سیاست تولید بیشتر و اشتغال متمرکز شویم تا ۶۰۰هزارشغل بهوجود آید.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان، سهیلا جلودارزاده، عضو کمیسیوناجتماعی مجلس و خانهکارگر در مورد همسانسازی حقوقبازنشستگان و کارگران با تورم میگوید: «باید تمامتلاش خود را برای راهاندازی کارخانجات، افزایش تولیدملی، افزایش درآمدهای دولتی و خصوصی و افزایش سودآوری در شغلها بهکارگیریم تا این مشکل حل شود و حقوقکارگران و بازنشستگان با میزان تورم همسانسازی شود.»
اخیرا وزیرتعاون گفتهاند که با اعمال مشوقهایبیمهای قصد دارند بهسمت رسمیکردن نیروی کار پیش روند و استراتژی دولت هم افزایش حقوقبازنشستگان است، بهنظر شما این مشوقهایبیمهای چقدر میتواند موثر باشد؟
بیمه باعث میشود انسان برای روزگار کهنسالی خود پسانداز داشته باشد و همین موضوع باعث آرامش خاطر میشود و این اطمینان در او بهوجود میآید که منبع درآمدی دارد و این درآمد مسائل او را حل میکند و زندگی او تامین میشود. چرا همه افراد علاقهمندند کارمند دولت باشند؟ به این دلیل که مطمئنند دولت بههرنحوی حقوق آنها را پرداخت میکند و در زمان بازنشستگی تامینمالی خواهند بود. اصلاح قانون بیمهتامیناجتماعی درراستای رسمیکردن نیروی کار از مهمترین مسائلی است که باید موردتوجه قرار گیرد. اصلاح این قانون میتواند بخش اعظمی از بیکاری را برطرف و زمینههایاشتغال را برای جوانان فراهم کند. چنانچه تشویقهای بیمهای لحاظ شود، کارفرمایان قادر خواهند بود بهسهولت نسبت به اشتغال جوانان اقدام کنند. درواقع یکی از راههای افزایش اشتغال ایجاد مشوقهایمختلف ازجمله تشویقهایبیمهای برای کارآفرینان است. مشوقهایبیمهای موجب استقبال کارفرمایان و حرکت بهسمت مشاغلرسمی میشود.
برای اینکه میزان حقوقکارگران و بازنشستگان از تورم بیشتر شود، چه سیاستهایی باید بهکار گرفته شود؟
اولا تورم باید کاهش پیدا کند. تورم با افزایش تولید و تقویت پولملی کاهش مییابد و ما باید ارزشپول خود و پشتوانه آن را حفظ کنیم؛ در این صورت حقوقکارگر کافی میشود. درحالحاضر ما بهدلیل سوءمدیریت اقتصادی با مشکلاتی از این قبیل مواجهیم و به کارگر حقوقبگیر تبدیل شدهایم و این حقوقی که به کارگران پرداخت میشود، کفاف تورم را نمیدهد. درنتیجه اکنون باید تمام تلاش خود را برای راهاندازی کارخانجات، افزایش تولیدملی، افزایش درآمدهای دولتی و خصوصی و افزایش سودآوری در شغلها بهکارگیریم تا این مشکل حل شود و حقوقکارگران و بازنشستگان با میزان تورم همسانسازی شود، ولی انجام این کار به زمان احتیاج دارد.
چه راهکارهایی برای ایجاد اشتغالزایی وجود دارد؟
اکنون میزان افراد جویای کار در کشور ما بسیار زیاد است و تحولاتی هم در جامعهجهانی اتفاق افتاده که بر وضعیتاقتصادی و درنتیجه بر مسیر کارآفرینی کشور ما تاثیر گذاشته است. باید در قالب حرکتیملی این مشکل را حل کرد؛ یعنی ما به تواناییملی نیاز داریم تا این وضعیت را مدیریت کنیم. درحالحاضر قوانین در کشور ما اجرا نمیشود؛ همچنین خود قوانین ناقض یکدیگرند یا حتی بسیاری از شغلها عمدا به نتیجه نمیرسند. اکنون میبینیم میزان شغلهایی که سعی شده ایجاد شود، ولی به مرحله اجرا نرسیدهاند، بسیار است. دلیل این امر عوامل متعددی است که باید همه ارکانجامعه اعم از دولت و مجلس دستبهدست یکدیگر دهند و مسائل را حل کنند. در واقع باید مسیر ایجاد شغل با همکاری همه ارکان جامعه فراهم شود. بهطور مثال در زمینه صادرات، صادرکننده باید مصرفکننده را در حوزه خود پیدا کند و با ایجاد ارتباط و اطلاعرسانی میزان صادرات خود را افزایش دهد. تولیدکنندگان نیز باید بتوانند برای بازار صادراتی کالای رقابتپذیر داشته باشند. علاوه بر این، در داخل کشور مراقبت در عدممصرف کالای خارجی نقش مهمی دارد. کالاهای خارجی درواقع مخرب اصلی تولیدات کشور ما هستند. مساله کیفیت تولید نیز اهمیت دارد. دولت در هر دو این موارد باید نظارت داشته باشد. درصورتی که تولید سروسامان بگیرد و سودآور شود، قطعا قدر کارگران بیشتر دانسته میشود و دستمزدهایخوبی نیز به آنها پرداخت میشود. بنابراین موسساتتولیدی باید تقویت شوند و در این صورت کارگران هم میتوانند از درآمد خود رضایت داشته باشند.
اخیرا سامانهای برای نظارت بر قراردادهایموقت کار راهاندازی شده است. بهنظر شما این سامانه چقدر امنیت شغلی کارگران را تامین میکند؟
این سامانه میتواند موثر باشد، ولی نهچندان، چراکه نظارت باید از نزدیک صورت گیرد و این سامانه فقط در حد رسیدگی به شکایتها میتواند تاثیرگذار باشد. اکنون کارگران ما در شرایطی نیستند که مشکلات را نتوانند تحمل نکنند و به وضعیت کنونی خود اعتراض داشته باشند، چراکه میترسند همین کاری را که دارند از دست بدهند. درنتیجه با هر قیمتی حاضر به انجام کار میشوند.