افشای علت سقوط بشار اسد توسط فرمانده پیشین سپاه/ حتی «حاج قاسم» هم نمیتوانست آن را تغییر دهد
عزیز جعفری، فرمانده پیشین سپاه درباره سقوط بشار اسد گفت: اراده لازم در شخص «بشار اسد» برای ادامه مسیر مقاومت وجود نداشت/ معتقدم تغییری که در اراده او ایجاد شده بود، به حدی جدی بود که حتی «حاج قاسم» هم نمیتوانست آن را تغییر دهد/ یکی از تصمیمات عجیب «اسد»، وارد کردن بیش از ۲۰ هزار نیروی معارض به ارتش بود/ وقتی تهدید داعش به نزدیکی کاخ رسید، او تازه پذیرفت مردم مسلح شوند
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فارس: عزیز جعفری گفت: یکی از تصمیمات عجیب بشار اسد، وارد کردن بیش از ۲۰ هزار نیروی معارض به ارتش بود که حدود چهار یا پنج سال پس از صلح سال ۱۳۹۸ رخ داد. ارتشی که مقاومت نکرد، از همان زمان دچار ضعف شد و ارادهای که برای مقابله با خطر داعش وجود داشت، دیگر دیده نمیشد.
عزیز جعفری، فرمانده پیشین سپاه پاسداران تأکید کرد: ارادهٔ مقابله با اسرائیل در بشار اسد نبود. وی به یکی از این تصمیمها اشاره کرد و گفت: یکی از تصمیمات عجیب بشار اسد، وارد کردن بیش از ۲۰ هزار نیروی معارض به ارتش بود که حدود چهار یا پنج سال پس از صلح سال ۱۳۹۸ رخ داد. ارتشی که مقاومت نکرد، از همان زمان دچار ضعف شد و ارادهای که برای مقابله با خطر داعش وجود داشت، دیگر دیده نمیشد.
سرلشکر جعفری در پایان خاطرنشان کرد: شاید نتوان گفت دقیقاً چه اتفاقی رخ داد، اما بدون تردید بخشی از وضعیت کنونی جبهه مقاومت ناشی از تصمیمها و تغییرات در ساختار سیاسی و اراده دولت سوریه است. با این حال، روح مقاومت همچنان زنده است و این مسیر با قدرت ادامه خواهد یافت.
فرمانده پیشین کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در ارزیابی تحولات سوریه اظهار کرد: پیشبینی میشد که وضعیت کنونی در سوریه به وجود بیاید؛ چرا که اراده لازم در شخص بشار اسد برای ادامه مسیر مقاومت وجود نداشت.
وی با اشاره به تفاوت شرایط کنونی با دوران مقابله با داعش افزود: در زمان داعش، نوعی معجزه در اراده و تصمیمگیری بشار اسد وجود داشت. او خطر را درک کرده بود و برای مقابله با آن ایستادگی میکرد. اما پس از آن دوران، متوجه نبود که خطر نهایی دوباره به سمت خودش بازخواهد گشت و همین غفلت موجب شد در نهایت غافلگیر شود.

بشار اسد آن اراده سابق را برای مقاومت نداشت
سرلشکر جعفری با بیان اینکه مجموعهای از عوامل در تضعیف اراده دولت سوریه نقش داشتند، گفت: فشارها، تحریمها، شرایط درونی ارتش و شاید خستگی شخص بشار، همگی در کاهش روحیه مقاومت تأثیرگذار بودند. این عوامل باعث شدند که دیگر آن اراده سابق برای ایستادگی وجود نداشته باشد.
وی با اشاره به تلاشهای صورتگرفته از سوی محور مقاومت برای حفظ شرایط سوریه ادامه داد: تلاشهایی برای تقویت و مشاوره به دولت سوریه انجام شد. حتی در جلسهای که با حضور سید حسن نصرالله، سردار سلامی و برخی از فرماندهان مقاومت برگزار شد، این موضوع مطرح گردید، اما بشار اسد هیچ استقبالی از آن نشان نداد. ما خطر را به او گوشزد کرده بودیم، اما نپذیرفت.
فرمانده پیشین سپاه در پاسخ به این پرسش که آیا شخص بشار اسد را مقصر اصلی وضعیت کنونی سوریه میداند، گفت: بله، وقتی اراده در رأس حکومت از بین میرود، طبیعی است که مجموعه کشور آسیب میبیند. ارادهای که پنج تا هفت سال قبل وجود داشت، دیگر در او دیده نمیشد.
حتی حاج قاسم هم نمیتوانست آن [اراده بشار اسد] را تغییر دهد
جعفری در ادامه خاطرنشان کرد: برخی معتقدند اگر حاج قاسم سلیمانی حضور داشت، شرایط سوریه متفاوت میشد، اما من معتقدم تغییری که در اراده شخص بشار ایجاد شده بود، به حدی جدی بود که حتی حاج قاسم هم نمیتوانست آن را تغییر دهد.
سرلشکر جعفری در پایان تأکید کرد: وضعیت کنونی نتیجه همان تغییر اراده در رهبری سوریه است. مقاومت زمانی معنا دارد که اراده و باور به ایستادگی در رأس تصمیمگیری وجود داشته باشد.

وقتی تهدید داعش دمِ در قصر رسید، بشار تازه پذیرفت مردم مسلح شوند
فرمانده پیشین کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ضمن بازخوانی رویدادهای آغازین تهدید داعش علیه دمشق گفت: در اوایل تهدید داعش، بشار قبول نمیکرد که مردمش مسلح شوند.
وی ادامه داد: تا زمانی که تهدید داعش به نزدیکی کاخها رسید ـ آن زمان شهید همدانی و حاج قاسم حضور داشتند ـ ما چند بار به او گفتیم مردم را مسلح کنید، اما ایشان قبول نکرد. حتی پیشنهاد دادم که فرمانده کل سپاه به همراه دیگران بروند و موضوع را مطرح کنند، اما ایشان گفت: بگذار حالا که تهدید نزدیک کاخ شده، من خودم میروم و یک بار دیگر مطرح میکنم.
جعفری افزود: وقتی خطر خیلی نزدیک شد و ایشان عملاً تماس گرفت، این بار پذیرفت؛ از لحظهای که بشار موافقت کرد مردم مسلح شوند، تنها چند روز طول کشید که عقبنشینیها از نقاط حساس آغاز شد و پسزدن داعش شروع شد. وقتی آن احساس تهدید واقعی شد، او همان ارادهای را که در سالهای ۹۲ داشت، بازیافت و همکاری کرد.
وی تصریح کرد: در آن مقطع کمکها انجام میشد و امید این بود که این وضعیت ظرف یک یا دو سال به ثبات برسد، اما پس از آن دوران، روند همکاری و انگیزه برای مقابله تغییر کرد و دیگر آن اراده نخستین مشاهده نشد.






