جنجال قطع آب در قزوین / درخواست مردم: قطعی عادلانه آب!

مناطق جنوبی قزوین این روزها با بحران بی آبی و قطعی برق دست و پنجه نرم میکنند؛ مشکلی که بهگفته ساکنان، هر سال تکرار میشود و سهم آنها از امکانات شهری همچنان ناعادلانه باقی مانده است.
به گزارش اقتصادآنلاین، اینجا قزوین است؛ شهری با تفاوتهای آشکار میان بالا و پایین شهر. اختلاف سطح امکانات رفاهی و فرهنگی میان مناطق مختلف نه تنها در حوزه فرهنگ، بلکه در نیازهای اولیه زندگی مانند آب که مهمترین عنصر حیات است، کاملاً مشهود است. این روزها که زمزمههای بحران آب شنیده میشود، وضعیت جنوب شهر قزوین بحرانیتر شده است.
در حالیکه قطعی برق به عادتی روزمره برای شهروندان تبدیل شده و آنها از طریق سامانههای مرتبط از زمان دقیق قطعی مطلع میشوند، اما درباره قطعی آب چنین امکانی وجود ندارد. با اینکه هر سال مشکل بیآبی تکرار میشود، هنوز سامانه یا جدول دقیقی برای زمانبندی قطعی آب ارائه نشده و مردم، بهویژه در مناطق جنوبی، تقریباً هر روز با بیآبی مواجه هستند.
آب نیست؛ قصهای تکراری
مریم حسینی، یکی از شهروندان جنوب شهر قزوین در این باره میگوید: «تا پیش از تیرماه سال جاری، با قطعی برق روبرو بودیم و این روند ادامه دارد. زمانی که گرما شدت گرفت، آب خانههایمان هم قطع شد. این وضعیت برای ما غیرقابل تحمل است و هر سال برای مردم، بهویژه مناطق پایین شهر، تکرار میشود.»
محمد رجبی، ساکن خیابان ایرانگاز در جنوب شهر قزوین نیز میگوید: «هر روز از صبح تا شب آب قطع است. ما در طبقه دوم یک خانه ویلایی زندگی میکنیم و با بیآبی دست و پنجه نرم میکنیم، وای به حال آنهایی که در آپارتمانهای چهار طبقه زندگی میکنند.»
او ادامه میدهد: «قطعی برق هم در کنار قطعی آب آزار دهنده شده، آنهم در شرایطی که دمای هوا به ۴۰ درجه میرسد. نمیدانیم این وضعیت تا کی ادامه دارد، اما مردم ناراضیاند. درست نیست که خیابانهای دانشگاه، ملاصدرا و نوروزیان که از مناطق بالای شهر محسوب میشوند، این مشکلات را نداشته باشند و فقط ما متحمل سختی شویم.»
نیره رضایی، شهروند ساکن خیابان منتظری، نیز درباره این شرایط میگوید: «زندگی در تابستان خیلی سخت شده. از یک طرف برق نیست و از طرف دیگر آب کاملاً قطع میشود. خانه ما در طبقه سوم آپارتمان است و آب اصلاً بالا نمیآید. بچه یکساله دارم و بعضی روزها برق خانه دوبار قطع میشود. فرزندم در این گرما واقعاً اذیت میشود، اما چه کاری از دستمان برمیآید؟»
محسن محمدی، ساکن خیابان سپه قزوین نیز با تأکید بر مشکل بیآبی در منطقه خود میگوید: «فشار آب در طول شبانهروز بسیار کم است و زندگی را مختل کرده. اما چیزی که بیشتر ما را اذیت میکند این است که این قطعی آب، عادلانه نیست و در مناطق بالای شهر شاهد چنین وضعیتی نیستیم.»
قطعی آب؛ ناعادلانه و نابرابر
شواهد و گفتههای مردم نشان میدهد که بی آبی و بی برقی، علاوه بر ایجاد اختلال در زندگی روزمره، فشار روانی سنگینی هم بر شهروندان وارد کرده است؛ مادری که ناگهان لباسشویی خانهاش خاموش میشود یا آبی به آن نمیرسد، پدری که برق مغازهاش قطع میشود و بخشی از درآمد روزانهاش را از دست میدهد، یا نوزادی که گرمای ۴۰ درجه را بدون کولر و پنکه تجربه میکند، همگی قربانیان این نابرابریاند؛ مشکلی که در پایینشهر شدیدتر است.
صرفهجویی، درخواست مسئولان از مردم
با این حال، مدیرعامل شرکت آبفای استان قزوین معتقد است: «با ورود تودههای هوای گرم در روزهای اخیر، شاهد مصرف بیرویه آب هستیم و از مردم خواستهایم مدیریت مصرف و صرفهجویی را جدی بگیرند.»
داراب بیرانوندی افزود: «تمام چاههای استان بهصورت شبانهروزی و با حداکثر ظرفیت در حال بهرهبرداری هستند، اما به دلیل مصرف بالا، سطح مخازن ذخیره اکثر شهرها ناپایدار است.»
او ادامه داد: «طرحهای اضطراری تأمین آب در دستور کار قرار گرفته و از جمله یک حلقه چاه عمیق با ظرفیت ۲۰ لیتر در ثانیه برای شهر قزوین ظرف کمتر از سه هفته حفاری و وارد مدار بهرهبرداری شده است.»
لزوم برنامهریزی عادلانه در کاهش فشار آب
محمد نوذری، استاندار قزوین نیز با تأکید بر اینکه مشکل آب یکی از مسائل اساسی استان است، گفت: «قزوین درگیر خشکسالی پنجساله است و کاهش بارندگیها باعث افت سطح آبهای زیرزمینی استان شده است.»
او از مردم خواست تا در مصرف آب شرب، بهویژه در ماههای گرم مرداد و شهریور، صرفهجویی کنند و همکاری جدی در مدیریت مصرف آب و برق داشته باشند.
نوذری تصریح کرد: «تاکنون مشکل جدی آب نداشتیم اما ممکن است در برخی مناطق با کاهش فشار آب روبهرو شویم. با برنامهریزی و مصرف درست میتوان از بروز بحران جلوگیری کرد.»
درخواست مردم: قطعی عادلانه آب
تأمین آب شرب و جلوگیری از قطعی آن از اولویتهای مهم است، اما در شرایط کنونی، مردم ناچار شدهاند خود را با وضعیت جدید وفق دهند. با اینحال، درخواست به حق آنها این است که اگر کمبود آب و برق وجود دارد، دست کم این وضعیت بهطور عادلانه در تمام شهر توزیع شود تا بار فشار آن فقط بر دوش مناطق محروم نباشد.