ایران به سرمایهگذاریهای مورد نظر خود دست مییابد
«ترامپ اغلب دیدگاههای خود را تغییر داده است. او بالاخره نظر خود درباره ایران را هم تغییر خواهد داد. شاید امسال با آن کنار نیاید؛ اما سال آینده حتما کنار خواهد آمد».
این بخشی از گفتوگوی دکتر چالز الیناس، کارشناس نشریه تخصصی Natural Gas World و عضو شورای آتلانتیک است. «سرمایهگذاری در بخش نفت و گاز ایران» و «انتقال گاز ایران به اروپا» نیز از دیگر بخشهای گفتوگوی کوتاه او است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق ، این کارشناس که بیش از ٣٥ سال تجربه در بخشهای مختلف صنعت نفت و گاز جهان دارد و سالها مدیریت شرکتهای متعددی را عهدهدار بوده است، در بخشی دیگر از گفتوگوی خود به توتال و نتیجه ورودش به ایران هم اشاره میکند. الیناس معتقد است که ایران بهتدریج وارد بازار صادرات الانجی نیز خواهد شد. متن کامل گفتوگوی او را در ادامه بخوانید:
ایران تفاهمنامههایی برای دریافت سرمایهگذاری و توسعه پروژههای نفتی خود امضا کرده، اما به نظر میرسد هنوز مشکلاتی در مسیر همکاری شرکتهای خارجی وجود دارد. ریشه این مشکلات را در کجا میبینید؟
مشکل همکاری با ایران آن است که هنوز دولت آمریکا موضع خود را نسبت به ایران مشخص نکرده و از سوی دیگر تحریمها به طور کامل برطرف نشده است. این به آن معناست که مؤسسات مالی و بانکهای بزرگ برای تعهد به پروژههای ایرانی و سرمایهگذاری در آنها با مشکلاتی روبهرو هستند. همچنین شرکتهای بزرگ در آمریکا منافع مهمی دارند؛ بنابراین باید به آنها اطمینان داده شود.
توتال تفاهمنامهای با ایران امضا کرده، اما باید منتظر بود و دید این شرکت با چه سرعتی و تا کجا حاضر است به این تفاهمنامه عمل کند. من معتقدم بهتدریج این موانع رفع میشوند و ایران به سرمایهگذاری مورد نیاز خود دست خواهد یافت.
به نظر شما چه مدت زمانی طول میکشد تا ایران بتواند به میزان سرمایهگذاری مورد نیاز خود دست یابد؟
باید دید ترامپ چگونه سیاستهای خود را تغییر میدهد. او تاکنون بسیاری از مواردی را که قبلا گفته بود تغییر داده. هنگامی که او دوران ریاستجمهوری خود را آغاز کرد، از بسیاری از موضوعات گذر کرد.
او قبل از انتخابشدن به عنوان رئیسجمهور گفته بود عضویت در پیمان پاریس را لغو خواهد کرد، اما بعدا این کار را انجام نداد.
بنابراین او دیدگاهش را تغییر میدهد. درخصوص ایران هم تصور میکنم چون اروپا از توافق با ایران حمایت میکند، در نهایت ترامپ نیز آن را قبول خواهد کرد.
ممکن است امسال با این موضوع کنار نیاید، اما سال آتی آن را قبول میکند.
به نظر شما روند رشد انرژیهای تجدیدپذیر در ایران چطور پیش میرود؟
تصور میکنم این سرمایهگذاری درستی است. البته میزان رشد این نوع انرژیها در ایران نیز ریشه در مسائلی دارد که قبلا به آن اشاره کردم. گسترش انرژیهای خورشیدی و بادی، نیازمند سرمایهگذاری و فناوریهای خارجی است. این بخشها نیز از محدودیتهایی رنج میبرند که در بخش نفت و گاز وجود دارد. گسترش سرمایهگذاری در این بخش نیازمند زمان طولانیتری است، اما با توجه به تجربهام در این صنعت، به شما میگویم که علاقه و توجه زیادی به انرژیهای تجدیدپذیر وجود دارد. من معتقدم سال آتی در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر نیز شاهد سرمایهگذاری و رشد خواهیم بود.
استفاده از این انرژیها برای ایران بسیار مهم است؛ زیرا با تکیه بر آنها، میتوان گاز را صادر کرد؛ چون ایران با وجود ذخایر عظیم گاز، بخش اعظم آن را در داخل مصرف میکند.
آیا ایران میتواند صادرات گاز خود را افزایش دهد؟
بله، در صورتیکه انرژیهای تجدیدپذیر خود را گسترش دهد و اگر یارانههای مربوط به مصرف گاز در بخش داخلی حذف شود یا کاهش یابد، ایران گاز بیشتری برای صادرات خواهد داشت.
به نظر شما کدام شکل از صادرات گاز (خط لوله یا الانجی) به اروپا برای ایران مناسب است؟
به نظر من، صادرات با خط لوله یک افسانه است. ایران بهتدریج وارد بازار صادرات الانجی خواهد شد، مانند قطر. البته توتال هم به این شیوه صادرات گاز علاقه دارد. البته این روند نیازمند زمان است. نخست باید پروژههای تولید گاز توسعه یابند و سپس الانجی نیز تولید شود.
بهعنوان مثال اگر پروژه توسعه گاز سال آتی آغاز شود، حداقل دو الی سه سال طول میکشد این طرح اولیه به واقعیت تبدیل شود؛ بنابراین حداقل در ۲۰۲۰ یا ۲۰۲۱ این پروژه شروع میشود. پس از این مرحله، پروژه تولید الانجی مطرح میشود. این نوع پروژه نیز حداقل پنج سال طول میکشد؛ بنابراین تصور میکنم در ۲۰۲۶، یا ۲۰۲۷ ایران محمولههای الانجی خود را صادر کند.