اطلاعیه وزارت نفت: وقتی جای بدهکار و طلبکار عوض می‌شود
اخیرا و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، گروهی که عنوان "جمعی از متخصصان نفت" را یدک می کشد بیانیه های بدون امضا و مجهول منتشر می کند که هدف اصلی آن تخریب صنعت نفت و زیرسوال بردن دستاوردها و عملکرد دولت یازدهم در این صنعت است.
به گزارش اقتصاد آنلاین، البته ماهیت و افراد پشت صحنه این گروه و حامیان رسانه ای و سیاسی آنها برای خانواده صنعت نفت و مردم هوشیار ایران کاملا شناخته شده است. این افراد کسانی هستند که تا قبل از دولت یازدهم مدیریت صنعت نفت را در دست داشتند و میراثی جز مخروبه از خود برجای نگذاشتند.
اما عملکرد تخریبی و ضد منافع ملی این گروه فقط به دوره صدارت و مدیریت خود درصنعت نفت محدود نشد چه اینکه با روی کار آمدن دولت یازدهم و خروج این گروه از صنعت نفت، اقدام‌های تخریبی آنها در صنعت نفت به اشکال مختلف از جمله جوسازی علیه کارکنان و متخصصان این صنعت، زیر سوال بردن دستاوردهای دولت یازدهم از طریق جریان سازی های کاذب و نادرست و بعضا تهییج و تحریک برخی عوامل برای ایجاد مشکل در صنعت نفت تداوم یافت.
این گروه باید به ملت ایران و افکار عمومی پاسخ دهد که چرا و چگونه در شرایطی که درآمد صنعت نفت در فاصله سال‌های ٨٤ تا ٩٢ به بالاترین سطح در تاریخ رسید ( ٧٥٠ میلیارد دلار)، درآمدی که با کل دوران تقریبا ١٠٠ ساله قبل از آن برابری می کند ، صنعت نفت از یک سو و اقتصاد ایران از سوی دیگر با بدترین شرایط اقتصادی و فنی رو‌به‌رو بود؟ این افراد باید پاسخ دهند که چرا در دوره هشت ساله آنها با وجود بالابودن قیمت نفت و درآمدهای نفتی، هیچ یک از فازهای پارس جنوبی به بهره برداری نرسید؟ این افراد باید در دادگاه افکار عمومی پاسخ دهند که درآمدهای بالای نفتی کجا و چگونه مصرف شده است و دلارهای نفتی سر از کجا در آورده است؟ این گروه باید پاسخ دهند که چگونه با عملکرد نادرست، ضعیف و غیرمنطقی خود موجبات خروج شرکت‌های معظم نفتی از پروژه های کلان صنعت نفت شدند و باعث گردیدند که روند اجرای طرح های توسعه ای صنعت نفت در حوزه های بالادستی و پایین دستی دچار تاخیرهای طولانی مدت و پرهزینه شوند؟ اینها باید بگویند که چگونه زمینه خروج شرکتی مانند اینپکس ژاپن که دولت هشتم به سختی موفق به حضور آن در میدان نفتی آزادگان شده بود، را فراهم کردند و جای آن را به شرکت هایی از کشوری با تکنولوژی پایین تر دادند ؟شرکت های که پس از چندی از ایران خارج شدند!
اینها باید پاسخ دهند که چگونه با عملکرد نادرست خود زمینه تحمیل تحریم های نفتی و تشدید شرایط تحریمی را موجب گردیدند؟ این افراد باید پاسخ دهند که چگونه طرحی مانند پالایشگاه ستاره خلیج فارس که کار ساخت آن سال ٨٥ آغاز شد و می بایست حداکثر ٥ ساله ساخته می شد، در سال ٩٢ تنها ٤٨ درصد پیشرفت فیزکی داشت؟ این افراد باید به شهروندان و خانواده های ایرانی پاسخ دهند که چگونه در کمال بی انصافی، بی مسئولیتی و بی تفاوتی، بنزین آلوده مجتمع های پتروشیمی را در شهرهای بزرگ از جمله تهران توزیع کرده و سونامی بیمارهای زمینه به خطر افتادن سلامت و جان شهروندان به ویژه کودکان و سالمندان را فراهم ساختند؟ این افراد که دوباره هوس صدارت و وزارت کرده اند ، باید پاسخ دهند که چگونه چشم خود را بر روی میادین و منابع نفتی مشترک ایران با همسایگان بستند و در کمال بی تفاوتی و بی مسئولیتی اجازه دادند که کشورهای همسایه با قدرت و شدت اموال ایرانیان را بالابکشند؟ این گروه که ٤ سال است دست آنها از درآمدهای نفتی کوتاه شده و دل آنها برای دست و دلبازی و حراج این منابع تنگ شده باید پاسخ دهند که چگونه به بهانه دور زدن تحریم ها، میلیاردها دلار از اموال این مردم را در اختیار افرادی مانند بابک زنجانی قرار داده و فسادهای تاریخی و بی سابقه ای را در تاریخ ایران رقم زدند ؟ این افراد باید پاسخ دهند که چگونه عظمت و اقتدار ایران را در سطح مجامع و بازارهای جهانی نفت به بازیچه گرفته و با بی تجربگی و کوته فکری در زمین رقبایی مانند عربستان سعودی بازی کرده و با رای دادن به طرح هایی مانند از بین فتن نظام سهمیه بندی در اوپک ، زمینه تضعیف جایگاه ایران را در اوپک فراهم ساختند؟ این افراد باید پاسخ دهند که چگونه در دوران مدیریت آنها ، دکل ها و امثال دکل ها باید گم شده و ردی از آنها وجود نداشته باشد؟ این افراد باید پاسخ دهند که چگونه و چرا مهمترین کار مدیریت صنعت نفت در دوره آنها، کاسب کاری و دلال بازی بوده و دلالان بزرگ نفتی که ممکن است در دنیا بی نظیر باشند امکان ظهور و بروز در صنعت نفت ایران را پیدا کردند ؟ این افراد درحالی با هدف کاسبکاری ، دستاوردهای برجام در صنعت نفت را نادیده انگاشته و در صدد کوچک شمردن آن هستند که صادرات نفت در سال ٩٢ به کمتر از یک میلیون بشکه کاهش یافته بود و عملا صنعت نفت در رکود کامل قرار داشت.
این گروه که از علنی کردن نام اعضای خود هراسان و نگران است، در بیانیه آخر در حالی مدعی واردات برخی تجهیزات فنی پالایشگاه ستاره خلیج فارس در دوران تحریم است که پاسخ نمی دهد این واردات با چه هزینه ای و با حضور چند واسطه و دلال به کشور صورت گرفته است؟ سوالی که آنها باید پاسخ دهند این است که اگر قادر به واردات تجهیزات فنی پالایشگاه بوده اند، چرا این پالایشگاه تا سال ٩٢، تنها ٤٨ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است؟ در این صورت یا ادعای آنها کذب است و یا اینکه تمایل و اراده ای برای تسریع در ساخت پالایشگاه نداشته اند؟ توقف سواپ نفت و خسارتی که از این بابت به اقتصاد کشور وارد شد و همچنین توقف تولید نفت و گاز در شرایطی که کشور با رشد سریع مصرف مواجه بود و ده ها مسئله و ماجرای دیگر که خود مثنوی هفتاد من می باشد ، حاصل حضور این گروه پر ادعا و زیاده خواه در صنعت نفت است.
