وعده‌های پوپولیستی بازی با سرمایه اجتماعی است
بخش مهمی از دومین مناظره دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری به مساله برجام و انتقاد از عملکرد دولت از سوی برخی کاندیداها معطوف بود.
اینکه ایران بعد از برجام به مرکزی برای واردات اروپا تبدیل شده است یا افتتاح پالایشگاه‌هایی چون پارس جنوبی و ستاره خلیج فارس ربطی به برجام نداشته، گوشه‌ای از این اظهارات است. این درحالی است که به اعتقاد مدافعان دولت، یکی از مهم‌ترین موفقیت‌های تاریخ ایران، بدون تردید بحث برجام بوده است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان ، عباس آرگون، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران می‌گوید: «برجام یکی از ارزشمندترین اقدامات دولت یازدهم بود و به نوعی توانست کشور را از بن بست نجات دهد.
نوک حمله برخی کاندیداها در دومین مناظره دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری مساله برجام بود؛ اینکه ایران بعد از برجام به مرکزی برای واردات از اروپا تبدیل شده است. نظر شما در رابطه با اظهارات این چنینی چیست؟
یکی از اتفاقات خیلی خوب و موثری که در دولت یازدهم شاهد بودیم، توافق برجام بوده است که یک اقدام بسیار ارزشمند محسوب می‌شود. در این راستا، نباید تمام موضوعات و مشکلات کشور را که ارتباطی هم به بحث برجام ندارند، به این اقدام دولت وصل کنیم. قرار نبود برجام تمام مشکلات موجود در کشور ما را برطرف کند. نباید انتظار داشت تمام مشکلاتی که حتی قبل از اعمال تحریم‌ها در کشور وجود داشته اند، با برجام به‌طور کامل حل شوند. باید به اثرات و دستاورد‌های برجام در مسیری که قرار دارد نگاه کرد و سپس قضاوت درستی انجام داد. برجام یکی از ارزشمندترین اقدامات این دولت بود و به نوعی توانست کشور را از بن بست نجات دهد. افزایش درآمد نفتی کشور و ورود سرمایه‌گذاران برای امر سرمایه‌گذاری در سایه برجام رخ داده‌اند. نباید این‌گونه برداشت شود که برجام دستاوردی نداشته و به واسطه آن، هیچ‌کاری برای توسعه کشور صورت نگرفته است. برجام در تجارت و مسائل اقتصادی کشور، اثرات بسیار خوب و مثبتی داشته و در حل موضوعاتی که مربوط به اهداف خاص خودش بوده، بسیار تاثیرگذار عمل کرده است.
برخی کاندیداها با اعلام این مطلب که افتتاح پارس جنوبی یا پالایشگاه ستاره خلیج فارس ربطی به برجام ندارد و مردم هنوز تاثیر برجام را بر زندگی خود ندیده اند، انتقاداتی را متوجه دولت یازدهم کردند. ارزیابی شما از این اظهارات چیست؟
این‌گونه اظهارات تنها بحث‌های انتخاباتی و رقابتی است. کاندیداهای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری، به جای طرح برنامه‌های اصلی خود در مناظرات، اظهاراتی عامه پسند را بیان می‌کنند. درصورتی که باید اعلام کنند که قرار است با چه برنامه ای، اهداف مطرح شده خود را عملیاتی کنند. کاندیداهایی که در دولت فعلی حضور دارند، به این دلیل که با واقعیات جامعه به‌طور کامل آشنا هستند، وعده‌های آن‌چنانی و شعار‌هایی که امکان تحقق آنها وجود ندارد، مطرح نمی‌کنند، آنها از منابع، درآمد و امکانات جامعه باخبر هستند و واقع بینانه‌تر با مردم صحبت می‌کنند، اما کاندیداهایی که وعده‌های بزرگی چون افزایش یارانه و یا افزایش درآمد مردم را می‌دهند، قرار است منابع آن را از کجا تامین کنند؟ این در حالی است که مجلس هم اعلام کرده است که چنین امکانی وجود ندارد. مگر رئیس‌جمهور تا چه حد اختیارات دارد تا بتواند یارانه را دو برابر و یا سه برابر کند؟ منابع تحقق چنین وعده‌هایی از کدام محل تامین می‌شوند؟ رئیس‌جمهور که نمی‌تواند فراقانونی عمل کند. در کشور سه برنامه بالادستی تدوین شده است و رئیس‌جمهور باید در چارچوب چشم‌انداز 1404، برنامه ششم توسعه و بودجه کشور عمل کند. در کدام بخش از بودجه کشور این برنامه‌ها و وعده‌های اقتصادی که سر داده می‌شود، لحاظ شده است؟ کاندیداها باید وعده‌های اقتصادی خود را باتوجه به واقعیات موجود در کشور طرح کنند، چراکه بعد از قرار گرفتن در مسند قدرت، باید پاسخگوی انتظارات و خواسته‌های مردم باشند و فقط با وعده نمی‌توان کار کرد. متاسفانه برخی کاندیداها این موضوعات را لحاظ نمی‌کنند. انتقاد از عملکرد دولت درست است، اما کاندیداها باید برنامه‌های خود را نیز بیان کنند. متاسفانه تنها بحث‌های شعاری در مناظرات بیان شده است. قطعا شغل و تولید با سرمایه‌گذاری ایجاد می‌شود؛ از کدام محل قرار است سرمایه‌گذاری جذب شود؟ باید نکات اصلاحی و برنامه‌ها از سوی کاندیداها برای مردم ترسیم شود.
گفته‌ها و شنیده‌ها درباره حمل چمدانی پول در دولت قبل زیاد است، اما با روی کارآمدن دولت یازدهم این نوع تجارت تمام شد و امنیت زیادی حاصل شده است. نظر شما در این باره چیست؟
ما باید روابط خود را با تمام کشورهای دنیا به سمت عادی سازی و روابطی عاری از تنش هدایت کنیم. ما نخواهیم توانست به برونگرایی، توسعه صادرات یا درونگرایی برسیم، در حالی که با دنیا وارد تنش شده‌ایم. صادرات به نوعی محرک اقتصاد کشور محسوب می‌شود، باید به گونه‌ای اقدام کرد که این مقوله توسعه پیدا کند تا بتوانیم در بازار‌های جهانی به رقابت بپردازیم و اگر صادرات رونق پیدا کند، به تناسب آن در تولید هم موفق می‌شویم و می‌توانیم به جذب سرمایه و رونق اشتغال دست پیدا کنیم. در دوران تحریم ما مشکلاتی در رابطه با حمل پول یا نقل و انتقال پول داشتیم، شاید هم با برجام این موضوعات به‌طور کامل رفع نشده، اما نسبت به گذشته به‌طور کامل، تغییرات محسوس بوده و وضعیت بهتر شده است. عدم اطمینانی که در دولت قبل به وجود آمد، به زودی برنمی‌گردد و آواربرداری و هزینه‌های سنگینی که صرف شد، نیازمند گذشت زمان و اعتمادسازی متقابل است تا از این طریق روابط بانکی به‌طور کامل برقرار شود و ما بتوانیم تعامل خود را با دنیا برقرار سازیم.
نتیجه و تبعات حاصل از طرح وعده‌های پوپولیستی برای کشور چیست؟
وعده‌های پوپولیستی به سرمایه اجتماعی آسیب وارد می‌کنند و از این طریق اعتماد مردم به حاکمیت از بین می‌رود. بر این باورم که به هیچ‌وجه نباید این‌گونه وعده‌های اقتصادی طرح شود، چراکه با سرمایه اجتماعی مردم بازی می‌شود.
برای انتخاب عقلانی رئیس‌جمهور آینده، چه راهکاری را پیشنهاد می‌کنید؟
باید دید که برنامه‌ها و اظهاراتی که از سوی کاندیداهای ریاست‌جمهوری طرح می‌شوند،تا حد مبتنی بر واقعیات جامعه هستند. قرار است چه رویکردی از جانب آنها در صورت انتخاب در سیاست خارجی کشور دنبال شود، و کاندیداها چه برنامه‌ای برای رونق اشتغال یا تحقق برنامه‌های اقتصاد مقاومتی دارند. این‌گونه موارد باید ملاک ارزیابی قرار گیرند و باید باتوجه به عملکرد گذشته کاندیداها دست به انتخاب زد؛ اینکه آنها تا چه اندازه توانسته‌اند به وعده‌های خود عمل کنند و کارنامه عملکرد آنها در گذشته باید مورد ارزیابی قرار گیرد.
