دستمزد بیشتر؛ خستگی بیشتر
تحقیقات بسیاری نشان داده که درآمد، تاثیر اندکی بر رضایت شغلی دارد. این در حالی است که رضایت شغلی بیشتر از آنچه تصور میشود بر افزایش درآمد تاثیر دارد.
از آنجا که افراد ساعات بسیاری از روز خود را در محل کار صرف میکنند، خستهکننده بودن این محیط میتواند کارآیی آنها را کاهش دهد. در تازهترین گزارش به دست آمده، بیشترین میزان نارضایتی افراد در مشاغل قانونی عنوان شده است. در این نوع فعالیتها، معمولا دستمزد بالایی پرداخت میشود و افراد موقعیت اجتماعی مناسبی پیدا میکنند، اما بیش از هرچیز درگیر سلسله مراتب اداری هستند. این افراد کاری را که انجام میدهند، مفید نمیدانند و معتقدند کارفرما و سازمانی که برایش کار میکنند به آنها اهمیتی نمیدهند. درنتیجه این افراد هم اطلاعات درستی از سازمانشان ندارند. آنطور که در این گزارش آمده، حدود 81 درصد از افرادی که شغل قانونی دارند، مشاغل خود را کسلکننده میدانند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از تعادل ، پس از این، مشاغلی که زیرمجموعه مدیریت پروژه است، دومین شغل خستهکننده شناخته میشود. یکنواختی در این کار از مهمترین عواملی است که نارضایتی در افراد را تشدید میکند. حدود 78 درصد از شاغلان در مدیریت پروژه، کار خود را خستهکننده میدانند. گروه مشاغل مرتبط با پشتیبانی نیز از دیگر مشاغلی است که میزان نارضایتی افراد در آن بسیار بالاست. در بین کسانی که به این فعالیت مشغول هستند، تنها 29 درصد از کارشان اعلام رضایت کردهاند و آن را خستهکننده نمیدانند.
در گروه دیگر، مشاغل مرتبط با مدیریت امور مالی قرار دارد. در این گروه مشاغل، موقعیت اجتماعی مناسبی برای افراد ایجاد میشود اما تنها 32 درصد از مدیران مالی از شغل خود راضی هستند. 68 درصد از آنها شغلشان را کسلکننده میبینند و از فعالیتی که انجام میدهند خوشحال نیستند. به نظر میرسد دقت بالا و مسوولیتپذیری که لازمه محاسبات مدیران مالی است، استرس زیادی به آنها وارد کرده و موجب نارضایتی میشود.
مشاوره، ارتباطات و بهطور کلی هر شغلی که ارتباط مستقیم با مردم داشته باشد، جذاب به نظر میرسد، اما آماری که از افراد مشغول به این کار به دست آمده نشان میدهد که افراد بسیاری این شغل را کسلکننده میدانند. در این گزارش حدود 67 درصد افرادی که در این شغل فعالیت دارند آن را خستهکننده معرفی کردهاند.
همانطور که اشاره شد، فعالیتهای مالی حتی در سطح مدیران مالی نیز میتواند چندان جذاب نباشد. در ادامه این گزارش، فعالیت در خدمات مالی و بانکی نیز به عنوان ششمین شغل خستهکننده معرفی شده است. با اینکه در برخی از نظرسنجیها، امور مالی و بانکی از پرطرفدارترین مشاغل برای بسیاری از افراد است اما حدود 67 درصد از کسانی که به این امور مشغول هستند، آن را خستهکننده میدانند. یکنواختی و انجام کارهای یکسان و مشابه در هر روز، از مهمترین دلایل نارضایتی از این شغل است. افرادی که به امور بانکی و مالی مشغول هستند، باید در کار خود تمرکز و دقت بالایی داشته باشند تا دچار اشتباه نشوند. شاید به همین خاطر هم میزان جذابیت این شغل برای برخی افراد اندک است.
برخلاف باور عمومی، مهندسی نیز در فهرست مشاغل خستهکننده قرار گرفته است. با توجه به بحرانهای مالی که در چند سال اخیر اکثر کشورها را درگیر کرده، دولتها برای مقابله با کسری بودجه، فعالیتهای عمرانی خود را کاهش میدهند که این موضوع منجر به تعدیل نیرو و بیکاری مهندسان میشود. علاوه بر چنین ناامنی شغلی که برای مهندسان وجود دارد، ساعات کاری نیز فشار مضاعفی بر آنها وارد میکند. در بسیاری از پروژهها آنها ناچار هستند که حتی روزهای تعطیل یا شبها در محل کار خود حاضر باشند. این عوامل و دستمزد پایین در مقابل فعالیت بالایی که این گروه دارند، منجر به نارضایتی مهندسان شده است. تقریبا حدود 64 درصد از مهندسان کار خود را کسلکننده میدانند.
فروشندگی نیز با تمام تنوعی که در ظاهر دارد، در فهرست مشاغل غیرجذاب است. 61 درصد از فروشندگان، شغلشان را خستهکننده معرفی کردهاند. حدود 60 درصد از افرادی که در حوزه بازاریابی فعالیت دارند نیز شغلشان را کسلکننده میدانند.
در ادامه این گزارش، مشاغل مرتبط با فناوری اطلاعات از دیگر مشاغلی است که بیش از نیمی از شاغلان آن را کسلکننده معرفی کردهاند. تنها 44 درصد از افرادی که در این شغل فعالیت دارند از کارشان اعلام رضایت کردهاند. آنطور که در این گزارش آمده، در بین شغلهایی که کسلکننده معرفی شدهاند ظاهرا کارهایی که به تحقیق و توسعه مربوط است، جذابیت بیشتری برای افراد دارد. در این فعالیتها 55 درصد افراد از شغل خود اعلام رضایت کرده و تنها 45 درصد آنها کارشان را کسلکننده میدانند.
با وجود اینکه بسیاری از افراد از شغل خود ناراضی هستند اما بدون هیچ تغییری در کار خود باقی میمانند و به دنبال یافتن امنیت شغلی، خستهکننده بودن کارشان را قبول میکنند. در بسیاری از این افراد، کارآیی و توانمندی بسیار زودتر از زمان پیشبینی شده، کاهش مییابد.