هیچ چیز برای مشتریان چینی گران نیست
بر کسی پوشیده نیست که صنعت خرده‌فروشی آنلاین چین در دنیا بی‌رقیب است. این فرصتی ایده‌آل برای صاحبان کسب‌وکار در خارج از این کشور فراهم می‌کند.
به‌طور دقیق هم‌اکنون ٣٨٠ میلیون مشتری آنلاین در چین وجود دارد و پیش‌بینی می‌شود بیش از ٥٠ درصد مصرف چین در ١٠ سال آتی به شیوه آنلاین انجام شود. این درحالی است که افزایش مشتریان آنلاین با درآمدهای متوسط و بالا در این کشور نوعی جنون خرید از خارج کشور در چین ایجاد کرده است. همچنین براساس آمار موجود ٤٠ درصد مشتریان آنلاین چینی از کشورهای خارجی مواد غذایی می‌خرند، به‌طوری‌که حجم تجارت آنان به ٨٥,٧٦ میلیارد دلار خواهد رسید. رشد استانداردها و زندگی در چین و گسترش پایانه‌های فروش دیجیتال سبب شده حجم کسب‌وکار آنلاین این کشور رونق بگیرد. علاوه بر این شاید نکته‌ای که بسیاری از آمار به آن اشاره نکرده‌اند، رشد کسب‌وکار خرید آنلاین از خارج کشور در چین به دلیل بی‌کیفیتی مواد تولید داخل در این کشور است. از سوی دیگر با بهبود درآمد، مردم این کشور به کیفیت کالاهای مصرفی اهمیت بیشتری می‌دهند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند ، این روند خود به ایجاد شکل جدیدی از کسب‌وکار منجر شده و همراه آن مشاغل جدیدی به وجود آمده است که یکی از آنها مامور خرید اینترنتی است؛ افرادی که با دسترسی به رسانه‌های اجتماعی، کالاها را گاه به دو برابر قیمت از کشورهای خارجی به چین می‌فرستند. در همین راستا دولت چین نیز چندی پیش قوانین خاصی تصویب کرد، اما به نظر می‌رسد با وجود قوانین سختگیرانه دولتی برای خرید آنلاین یا موانع موجود مامورهای خرید اینترنتی چینی همچنان به کار ادامه می‌دهند. در همین زمینه خبرگزاری رویترز نیز گزارشی تهیه کرده است که در زیر آن را می‌خوانید.
بازارهای استرالیایی در قبضه دایگوها
«نا وانگژ» یک دانشجوی چینی است که کپسول‌های روغن ماهی را از استرالیا به چین می‌فرستاد تا بتواند اجاره‌خانه‌اش را پرداخت کند. حالا او کسب‌وکار خودش را دارد و یکی از هزاران نفر مامورهای خرید چینی است که مواد غذایی و قرص‌های رژیمی استرالیایی را به چین، جایی که تقاضا برای این کالاها سربه فلک کشیده، می‌فرستد.
وانگ ٣٣ساله یکی از ٤٠ هزار مامور خرید یا به زبان چینی «دایگو» در استرالیاست که با استفاده از رسانه‌های اجتماعی و برنامه‌های پرداخت موبایل کالا را برحسب سفارش مشتری می‌خرد، البته دایگوها پدیده جدیدی در چین به حساب نمی‌آیند. آنها مدت زمان زیادی است که مشغول به فعالیت هستند اما نحوه فعالیت و کالاهایی که خرید و فروش می‌کنند، تغییر کرده است. آنها نخستین‌بار با خرید کالاهای لوکس مانند کیف‌های دستی گوچی از اروپا موجی در این کشور ایجاد کردند، اما پرونده خرید و فروش غذای بچه و کالاهای مصرفی دیگر از استرالیا نسل جدید این تبادلات است.
همکاری به‌جای رقابت با ماموران خرید اینترنتی
اکنون بسیای از مصرف‌کنندگان چینی که به سلامت خود اهمیت می‌دهند، خواهان کالاهای استرالیایی هستند، البته با توجه به رسوایی سلامت مواد غذایی چینی این امر چندان جای تعجبی ندارد. امسال برندهای تولیدکننده غذای کودک به جای رقابت با دایگوها سعی دارند خود را با آنان هماهنگ کنند و به این ترتیب به دنبال تجارت آنلاین خارج مرزی هستند که براساس تخمین موسسه مشاوره «تینک چاینا» ارزش آن در سال جاری به یک‌هزار میلیارد دلار رسید.
وانگ در این‌باره می‌گوید: مردم چین محصولات استرالیایی را دوست دارند. مردم آنجا از کیفیت این محصولات خوششان می‌آید. هیچ چیز برای آنها گران نیست. وانگ که یک فارغ‌التحصیل رشته اقتصاد از دانشگاه شانگهای است هنوز مشغول آموزش زبان انگلیسی است زیرا به دنبال یک شغل است. البته شغل دایگو چه در چین و چه در استرالیا چندان هم ساده نیست. در آوریل، پکن مقررات مربوط به خرید آنلاین خارج مرزی را سخت‌تر کرد، هرچند در استرالیا بسیاری از مامورهای خرید مانند وانگ می‌گویند که این روند به میزان سفارشات صدمه‌ای نزده است.
در این میان اوج افزایش تقاضا برای شیرخشک از چین در سال ٢٠١٥ میلادی یک رسوایی بزرگ مواد غذایی را رقم زد و دایگوها از سوی رسانه‌های استرالیایی با انتقاد مواجه شدند زیرا سبب می‌شدند هیچ ذخیره‌ای در داخل کشور باقی نماند و به این‌ترتیب مصرف‌کنندگان داخلی دست خالی می‌ماندند.
اما مقیاس کسب‌وکار جدید زنگ‌ها را برای برندهای خرده‌فروشی به صدا درآورده است. آنها قراردادهای فروش جدید را با دایگوها می‌بندند. این برندها اصولا کالاهایی تولید می‌کنند که از لحاظ کیفی و قیمت به طور کلی خارج از دسترس طبقه متوسط است.
بنجامین سان، مدیر «تینک چاینا» می‌گوید: درحال حاضر همه برندها مشغول بستن قرارداد با دایگوها هستند. تمام برندهای بزرگ هم این کار را انجام می‌دهند. اگر هدفشان بازار جهانی باشد، استرالیا می‌تواند به مشتریان آنلاین چینی مواد غذایی، کالاهای مصرفی و لبنیات عرضه کند و در عرضه کالاهای لوکس و گرانبها نمی‌تواند نقشی داشته باشد.
برخی از مامورهای خرید مانند وانگ حتی خدمات خرید خود را از طریق ویدیو در برنامه پیام‌رسان وی‌چت نیز عرضه می‌کنند تا به خریداران نشان دهند محصولات از فروشگاه‌های استرالیایی خریده می‌شود و کالاهای تقلبی چینی نیست.
خرید اینترنتی در چین ارزان‌تر از فروشگاه‌ها
وانگ و رقبای دیگر معمولا هزینه‌ای که برای کالا دریافت می‌کنند ٥٠ درصد بالاتر از برچسب قیمت آن در فروشگاه‌های استرالیایی است، اما حتی با در نظر گرفتن هزینه حمل و نقل به نظر می‌رسد خریداران چینی هزینه‌ای بسیار کمتر از خرید همان کالا در فروشگاه‌های چینی پرداخت می‌کنند.
یک بطری حاوی ٢٠٠ کپسول روغن ماهی به قیمت ٢٦,٥٠ سنت در استرالیا در فروشگاه‌های چینی سه‌برابر گران‌تر فروخته می‌شود. این درحالی است که مقصد ٤٠ درصد محموله‌های این کالا (چه از طریق صادرات و چه از طریق دایگو) چین است.
افرادی مانند لو جیوی سی‌وچند ساله که یک برنامه‌نویس است حتی ممکن است سه تا چهارماه منتظر بماند تا بتواند کالاهایی که به دایگو سفارش داده، دریافت کند. لو می‌گوید: شاید کمی گران باشد، اما در مقایسه با خرید از فروشگاه‌های چینی خیلی ارزان‌تر تمام می‌شود. مهم‌ترین دلیل این کار نگرانی درباره سلامت مواد غذایی است. استانداردهای مواد خوراکی در چین کمی پایین‌تر است.
بخش سخت کسب‌وکار در چین برای صادرکنندگان کوچکتر سبب شده مشاوران متخصص بازارهای چینی در شرکت‌های استرالیایی مشغول به کار شوند تا این موسسات را در همکاری با دایگوها راهنمایی کنند.
پیتر ناتان، مدیر ارشد موسسه A٢ Milk که یک تولیدکننده غذای کودک در نیوزیلند است، می‌گوید که شرکتش به‌دنبال راهی برای همکاری نزدیک با دایگوهاست. او می‌گوید: ما معتقدیم دایگوها برای اقتصاد محلی مفید هستند. آنها برای کسب‌وکار ما هم رونق می‌آورند. ما معتقدیم آنها نیرویی مثبت در تجارت ما به حساب می‌آیند.
هرچند تولیدکنندگان مواد غذایی هوشمند هستند، اما برخی خرده‌فروشان بزرگ به‌دنبال دسترسی مستقیم به بازارهای چینی هستند. شرکت Woolworths که یک خرده‌فروشی بزرگ است، فروشگاه آنلاین خود را در غول تجارت آنلاین یعنی هلدینگ علی‌بابا افتتاح کرده است، اما برخی بازیگران صنعت استرالیا معتقدند این فروشگاه بازخوردهای متفاوتی داشته است چون دایگوها همان کالا را با قیمتی کمتر به مشتریان ارایه می‌هند.
