مشکلات فنی پرورش کروکودیل در ایران
پرورش کروکودیل به عنوان صنعتی نوپا در کشور ما مطرح شده و تصمیم بر آن است مثل کشورهایی که از این صنعت درآمد ارزی و اشتغالزایی مناسبی دارند، فعالیتی صورت پذیرد.
گرچه نفس این هدف خوب و پسندیده است، ولی همانطور که قبلا به مشکلات اداری آن اشاره کردم مشکلات فنی نیز در این راه وجود دارد که به شکل خطرناکی آینده تاریکی را برای این صنعت در ایران به تصویر میکشد. 1- پرورش کروکودیل یک کار پرورشی جدیدی است که هیچ تجربه قبلی از آن در کشور وجود ندارد، گرچه کسانی بهصورت تفریحی و قاچاقی (بهخاطر سرگرمی یا علاقه شخصی) یک یا چند کروکودیل نگه میدارند؛ ولی قطعا تجربه لازم برای ایجاد یک واحد پرورش صنعتی کروکودیل موجود نیست. جالب اینکه تجربیات تخصصی و علمی لازم در این زمینه در جهان دراختیار چند کشور محدود است که آنها هم برای جلوگیری از به وجود آمدن هر نوع رقیبی از انتشار اطلاعات فنی لازم جلوگیری میکنند!
فقط اطلاعات پیشپا افتاده یا بعضا اثبات نشده منتشر میشوند. 2- در زمینه بهداشت، بیماریها و آناتومی کروکودیل دامپزشکان کشور در دانشگاهها نهتنها یک واحد، بلکه حتی یک صفحه هم آموزش نمیبینند، پس چطور میتوانند جوابگوی مسائل پزشکی یک طرح پرورشی دارای تعداد زیادی کروکودیل باشند؟ 3- در کشور ما هنوز تبحر و تجربه کافی برای صادرات محصولات عامهپسند مثل میگو، شترمرغ و... وجود ندارد، چطور یکباره میخواهیم محصولات یک موجود خاص مثل کروکودیل را بازاریابی و صادر کنیم؟ 4- یکی از توجیهات بازگشت سرمایه این کار بعد گردشگری آن اظهار میشود. برای این موضوع کافی است به باغوحش کیش و پارک دلفینهای این جزیره توریستی سری بزنیم. واقعیت آشکار این است که کروکودیلها تنها موجودات این دو مکان هستند که اصلا موردتوجه و اقبال بازدیدکنندگان قرار نمیگیرند.
در کنار اشکالات فنی فوقالذکر، ناهماهنگی اداری سازمانهای متولی و ناظر در انجام کار کارشناسی و صدور مجوز از مجرای قانونی واحد، صدور رگباری مجوزها توسط برخی از این سازمانها، پخش شدن اطلاعات غلط و ناکارآمد توسط عدهیی سودجو تحتعنوان انجمن کروکودیل! و برگزاری کلاسهای آموزشی (با استفاده از اطلاعات اینترنتی!) که موجب ایجاد اعتماد به نفس کاذب در متقاضیان میشوند نیز وجود دارند. با این وصف بهزودی پرورش کروکودیل نیز به جرگه مثلهای کارهای ناموفق مدیریتی در کشور ما افزوده میشود. متاسفانه صفحه آخر داستان چیزی جز چند نفر بیچاره شده و سرمایههای بر باد رفته نخواهد بود. تنها راهحل قابل اجرا توسط نهادهای دولتی متولی و ناظر این است که به شکل ریشهیی تمام این مسائل و اشکالات فنی و اداری را بررسی و آنها را در درازمدت مدیریت کنند. امیدواریم که چنین شود.
* فعال کارآفرینی