میزبانی المپیک از نظر اقتصادی با صرفه است؟
المپیک، وقتی که پای جنبه‌ها اقتصادی در میان نباشد، جشنی بزرگ برای بشریت است. هیچ نوع رقابتی در تاریخ بشریت نمی‌تواند ادعا کند که جوانمردانه‌تر از بازی‌های المپیک بوده است.
رنگ، نژاد، قومیت، عقاید سیاسی و هر دستاورد ناپسندیده دیگر بشر، در المپیک جای خودش را به رقابت جوانمردانه، دوستی، کمک به همنوع و بالاتر از همه آنها صلح می‌دهد. اما مثل هر مهمانی بزرگی، تازه مشکلات بعد از اینکه مهمان‌ها رفتند خودشان را نشان می‌دهند.هیچ شهری در دنیای مدرن نمی‌تواند میزبان المپیک شود، مگر اینکه مشکلات اقتصادی آن را به جان بخرد. هزینه‌های برگزاری المپیک چنان بالا رفته که حتی می‌تواند شهرهای بزرگ را به زانو درآورد. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از فرصت امروز ، المپیک پکن با چنان شکوه و عظمت بی‌سابقه‌ای برگزار شد که در همان زمان برگزاری آن، لندن میزبان بعدی رقابت‌ها فروتنانه اعتراف کرد نمی‌تواند از نظر برگزاری رقابت‌ها، به پکن نزدیک شود. حالا اما مردم در پکن وقتی که از کنار استادیوم باشکوه عملا بلااستفاده آشیانه پرنده - استادیوم اصلی المپیک 2008- عبور می‌کنند به این موضوع فکر می‌کنند المپیک مهم‌تر بوده است یا رفع آلودگی تاریخی شهرشان. المپیک بعدی که تابستان آینده در ریو برگزار می‌شود، از همین حالا یک ریسک بزرگ برای کمیته بین‌المللی المپیک و دولت برزیل است. هیچ کس انتظار ندارد همه چیز طبق برنامه پیش برود؛ کمیته برگزاری بازی‌ها از بازی‌ها عقب است، استادیوم‌ها آماده نشده‌اند و بالاتر از همه این ایرادها، با این سوال بزرگ از سوی شهروندان کشورشان مواجه است: در میانه این بحران اقتصادی، میزبانی المپیک اصلا چه معنایی دارد؟ سوال‌هایی از این دست از همین حالا در ژاپن به گوش می‌رسد. توکیو چهار سال دیگر یعنی در سال 2020 برای دومین بار در تاریخ میزبان المپیک تابستانی خواهد شد اما این رقابت‌ها همین حالا هم چالش‌های اقتصادی و حتی سیاسی‌ای را در کشور آفتاب تابان ایجاد کرده است.چیزی که در ابتدا قرار بود یک جشن بزرگ برای بشریت و یک گردهمایی برای پاسداشت ارزش‌های انسانی باشد، حالا به‌صورت بالقوه به یک بحران اقتصادی تبدیل شده است که شهرهای بزرگ را یکی بعد از دیگری درمی‌نوردد و از آنها یک زمین سوخته باقی می‌گذارد. براساس تحقیق مفصلی که در مدرسه تجارت دانشگاه آکسفورد برگزار شده، در نیم قرن اخیر هیچ استثنایی در کار نبوده و همه المپیک‌هایی که در این مدت برگزار شده‌اند. از نظر اقتصادی به صرفه نبوده‌اند در تحقیق دانشگاه آکسفورد به این موضوع اشاره شده است که هزینه‌های هنگفت ناگزیر برای بهبود و ساخت اماکن ورزشی و همین‌طور زیرساخت‌های شهری، بیش از اندازه برای هر کشوری بزرگ است. در این تحقیق همه المپیک‌ها از سال 1968 به بعد بررسی شده‌اند و محققان در نهایت به این نتیجه رسیده‌اند که برگزاری این رقابت‌ها به‌صورت میانگین 3.6میلیارد دلار هزینه داشته. اما بعد همه چیز به یک باره اوج گرفت و هزینه دو المپیک بعدی به‌صورت میانگین 16.2میلیارد دلار شد. این اما پایان کار نیست.در این تحقیق به این موضوع اشاره شده که نسبت هزینه‌ها به بودجه در نظر گرفته شده در تمام المپیک‌ها به‌صورت میانگین 167 درصد بوده است. این گزارش به خوبی نشان می‌دهد که چرا کشورها و در واقع شهرهای بیشتری قید برگزاری چنین مهمانی پرخرجی را می‌زنند. شهردار بارسلونا برای نمونه، وقتی که قرار شد این شهر و نه دولت برگزارکننده رقابت‌ها باشد، حاضر نشد نامه رسمی کمیته المپیک این کشور را برای حضور در رقابت انتخاباتی المپیک 2024 امضا کند. پشت آن هیاهو و هیجان ورزشکاران و هواداران، بدهی‌های سنگین، عقب‌ماندگی‌های اقتصادی و ورشکستی‌های شهرداری‌ها قرار دارد. المپیک چنان با عظمت است که این بحران‌های اقتصادی سایه‌ای روی برگزاری آن نیندازند اما برای برگزاری، به یک میزبان واقعا سفره‌دار نیاز دارد.
