به گزارش اقتصادآنلاین، نوجوانان و جوانان باید از مصرف حشیش خودداری کنند زیرا مصرف این ماده خطر افسردگی یا خودکشی در بزرگسالی را به طرز قابل‌توجهی افزایش می‌دهد. این یافته‌ها باید سیاست بهداشت عمومی و دولت‌ها را برای استفاده از استراتژی‌های پیشگیرانه برای کاهش استفاده از حشیش در بین جوانان را فراهم کند.
اهمیت
حشیش متداول‌ترین داروی سوءمصرف نوجوانان در جهان است. در حالی که تأثیر مصرف حشیش در نوجوانان در ایجاد روان‌پریشی به‌صورت عمیق بررسی شده است، اما در مورد تأثیر مصرف حشیش بر خلق‌وخوی و خودکشی در بزرگسالی اطلاعات کمی در دست است.
معرفی
حشیش پرمصرف‌ترین ماده مخدر غیرقانونی در جهان است که 3.8٪ از جمعیت جهان در سال گذشته از آن استفاده کرده‌اند. شیوع استفاده به‌عنوان بخشی از جمعیت جهان از دهه 1990 ثابت مانده است.
استفاده منظم از حشیش در دوران نوجوانی بسیار نگران‌کننده است زیرا مصرف در این گروه سنی با افزایش احتمال عواقب زیان‌آور مانند کاهش موفقیت تحصیلی، دستیابی به نمره‌های پایین‌تر، ترک تحصیل، مشکل اعتیاد، شروع زودرس روان‌پریشی و کاهش اعصاب و روان، همراه است.
علاوه بر این، در بین عموم، شواهد اساسی برای ارتباط آماری بین مصرف حشیش و افزایش خطر تصادفات وسایل نقلیه موتوری وجود دارد. همچنین ایجاد روان‌پریشی با بالاترین و بیشترین خطر در میان مصرف‌کنندگان حشیش، افزایش دفعات مصرف حشیش و گسترش مشکلات استفاده از حشیش، نتیجه نامطلوب تولد فرزند در مادرانی که عادت به کشیدن حشیش دارند، علائم تنفسی که روزبه‌روز بدتر می‌شوند و موارد برونشیت مزمن مکرر، همراه با استعمال طولانی‌مدت حشیش وجود دارند.
در مباحث بهداشت عمومی به تأثیر استفاده از حشیش مخصوصاً در نوجوانان و تأثیر آن در خطر ایجاد علائم افسردگی و اختلالات اخلاقی توجه چندانی نشده است، اگرچه محققان از دهه 1970 این موضوع را منتشر کرده‌اند. برخی از مطالعات بالینی تأثیر بیشتری را در زنان پیدا کرده‌اند، اگرچه میزان افسردگی در بزرگسالی ممکن است حتی در صورت قطع مصرف حشیش بعد از نوجوانی همچنان بالا باشد.
علاوه بر این، بسیاری از مطالعات پیش بالینی که روی حیوانات آزمایشگاهی انجام شد، ارتباط بین قرارگرفتن نوجوانان در معرض حشیش و علائم افسردگی در بزرگسالی را گزارش کرده است، به‌علاوه مکانیزم‌های عصبی تأثیرات قابل‌مشاهده را نیز مشخص کرده است. مغز نوجوان در حقیقت هنوز درحال‌رشد است و استفاده از دارو‌های روان‌گردان در این زمان ممکن است رشد عصبی فیزیولوژیکی، به‌ویژه رشد لب پیشانی و سیستم لیمبیک را تغییر دهد.
تا به امروز و بر اساس دانش ما، هیچ بررسی سیستماتیک یا مطالعه‌ای تحلیلی از ارتباط مصرف حشیش در دوران نوجوانی و خطر افسردگی در بزرگسالی وجود ندارد.
یک مجموعهٔ تحلیلی منتشر شده در سال 2014 ارتباط بین مصرف حشیش و افسردگی را بررسی کرد، اما این مطالعه دربارهٔ جوانان و بزرگسالان بود، بنابراین خطر خاص استفاده از حشیش در دوران نوجوانی را بررسی نمی‌کند.
این مطالعه همچنین خطر خودکشی و اضطراب را که اغلب با افسردگی همراه است، در نظر نگرفت. هدف از این تحقیق بررسی و تجزیه و تحلیل سیستماتیک مطالعات آینده‌نگر است که میزان مصرف حشیش را در دوران نوجوانی (18 سال به پایین) اندازه‌گیری کرده و خطر افسردگی، اضطراب و خودکشی را در بزرگسالی (18 تا 32 سال) ارزیابی می‌کند.
برای تشخیص افسردگی از 2 روش استفاده می‌شود؛ روش تعریف افسردگی (تشخیص ساختاری و پرسش‌نامه) و کشوری که این مطالعه و آمار افسردگی در آن‌ها انجام شده است (استرالیا، ایالات متحده یا سایر کشور‌ها).
شرح مطالب
این مطالعهٔ تحلیلی نشان می‌دهد که مصرف حشیش در دوره نوجوانی با افزایش خطر ابتلا به افسردگی اساسی، خودکشی، به‌ویژه افکار مربوط به خودکشی در بزرگسالی ارتباط دارد.
اختلال افسردگی اساسی یک بیماری روانی ناتوان‌کننده است که همراه با افزایش ناخوشی، مرگ‌ومیر و ناتوانی در بین افراد مبتلا است. طبق تحقیقی که روی تعداد زیادی از افراد بالای 20 سال طی سال‌های 2013 تا 2016، انجام شده همهٔ آن‌ها در یک دوره 2 هفته‌ای افسردگی را تجربه کرده‌اند.
اگرچه دلایل اختلال افسردگی اساسی متفاوت و پیچیده است، اما این مطالعه تحلیلی نشان می‌دهد که قرارگرفتن در معرض حشیش می‌تواند یک عامل مؤثر در ایجاد افسردگی در بزرگسالی باشد. میزان تأثیر ناچیز است، اما با توجه به اینکه درصد زیادی از نوجوانان مصرف ماهیانه حشیش دارند، عواقب مصرف حشیشی که در دوران نوجوانی استفاده می‌کنند در زمان بزرگسالی افزایش می‌یابد.
این امر به تعداد زیادی از بزرگسالان مبتلا به افسردگی مربوط می‌شود که احتمالاً ناشی از مصرف حشیش است و میزان این افسردگی با توجه به جمعیت جوانان بین 18 تا 34 سال تعیین می‌شود. این مطالعه همچنین با بخش گسترده‌ای از تحقیقات در زمینه تصویربرداری مغز نشان می‌دهد که تأثیر منفی حشیش در انعطاف‌پذیری مغز در طول رشد قابل‌مشاهده است.
مغز در واقع از زمان قبل از تولد تا دوران کودکی و نوجوانی تا سن تقریباً 21 سالگی در حالت فعال و هدایت شده با تجربه باقی می‌ماند. مغز در این دوره، ذاتاً در برابر اثرات نامطلوب طولانی‌مدت مانند سوءمصرف مواد مخدر که شامل قرارگرفتن در معرض تی اچ سی (مادهٔ موجود در حشیش که کم شدن هوش و حافظه را به همراه دارد) می‌شود، آسیب‌پذیرتر است.
در واقع، بررسی مطالعات تصویربرداری از مغز انسان با تشدید مغناطیسی، بین مصرف‌کنندگان قدیمی حشیش در مقایسه با گروه شاهد، نشان داده است که تغییرات اعصاب و نورون‌های مغز در مناطق خاص به‌خصوص مناطقی که دارای گیرنده‌های حشیش هستند، ظاهر می‌شوند.
این تغییرات در افرادی که با دوز مصرفی بالاتر و از سنین کمتر شروع به مصرف می‌کنند بیشتر مشخص است و معمولاً با کاهش حجم (هیپوکامپ، آمیگدالا، قشر پیشانی) یا تراکم ماده خاکستری بیشتر در هسته چپ، قشر ساب کلوزال، هیپوتالاموس، آمیگدالای کشیده زیر مجاری و آمیگدال سمت چپ مغز در مصرف‌کنندگان حشیش نسبت به گروه شاهد.
مطالعات حیوانی نشان داده است که مصرف حشیش در دوران نوجوانی باعث افزایش ناراحتی و اضطراب و هم‌زمان باعث کاهش سروتونین (انتقال‌دهنده عصبی مرتبط با افسردگی) و افزایش نوراپی نفرین(انتقال دهنده عصبی مرتبط با اضطراب) در بزرگسالی می‌شود. همچنین مطالعات نشان داده است که به دنبال مصرف طولانی‌مدت حشیش در نوجوانان، نورون‌های دوپامین کمتر به عملکرد تحریک‌کننده حشیش پاسخ دهند و متقابلاً مقاومت طولانی‌مدت نسبت مرفین، کوکائین و آمفتامین رخ می‌دهد.
موش‌های نوجوان تحت آزمایش با تی اچ سی نیز در طی بزرگسالی تماس سیناپسی کمتری دارند و کارایی شبکه‌های هیپوکامپ در آن‌ها کاهش می‌یابد. این تفاوت‌ها ممکن است زمینه‌ساز نقایص عصب‌شناختی و عصب رفتاری باشد که در انسان مشاهده می‌شود. به نظر می‌رسد برخی از تأثیرات مخرب حشیش بر رفتار هم در انسان‌ها و هم در حیوانات روی جنس ماده بیشتر است، اگرچه این یافته همچنان بحث‌برانگیز است. مطالعات بیشتر رفتار‌های عصبی، پاتوفیزیولوژیکی و افسردگی بیشتری را در موش‌های نوجوان تحت آزمایش با حشیش نشان می‌دهد.
نتیجه‌گیری
این یافته‌ها اهمیت ابتکاراتی را که با هدف آموزش نوجوانان در مورد خطرات ناشی از مصرف حشیش و یادگیری مهارت‌های مقاومت در برابر اصرار همسالان را برجسته می‌کند. با توجه به‌احتمال بروز پنجره‌ای از خطر در دوران نوجوانی که اثرات مخرب حشیش بیشتر مشخص است، یافته‌ها در این مطالعه تحقیقاتی نشان می‌دهد که حشیش یک نگرانی جدی در بهداشت عمومی است و نیاز فوری به اجرای برنامه‌های بهتر با هدف پیشگیری از مصرف حشیش در بین نوجوانان و مداخلات سازنده با هدف آموزش نوجوانان برای توسعه مهارت‌های مقاومت در برابر فشار همسالان در مصرف مواد مخدر وجود دارد.
