اقتصادآنلاین - مریم علیزاده؛ هرچه به پایان سال جاری میلادی نزدیک می شویم، روزگار برای پالایشگاه های دنیا سخت تر می شود چراکه طبق مقررات وضع شده ازسوی سازمان بین المللی دریانوردی، از ابتدای سال 2020 میلادی تمامی ناوگان دریایی جهان موظفند سطح گوگرد سوخت مصرفی خود را از 5/3 درصد وزنی به 5/0 واحد درصد وزنی کاهش دهند.
از سوی دیگر اما با توجه به وسعت صنعت دریانوردی، عدم آمادگی اغلب کشورها برای اجرای این استاندارد جدید و پیامدهای مختلف ناشی از آن بر بازارهای جهانی نفت خام و فراورده های نفتی، تحلیل گران آن را بزرگترین چالشی که صنایع پالایشی و کشتیرانی از ابتدای قرن بیستم تاکنون با آن مواجه شده است، عنوان می کنند.
طبق اذعان کارشناسان، مهمترین آثار اجرای این مقررات، کاهش جهانی مصرف نفت کوره با گوگرد بالا، رشد مصرف گازوئیل و LNG در بخش حمل ونقل دریایی و نصب اسکرابر بر روی ناوگان دریایی جهان خواهد بود. اما این تنها چالش صنعت پالایشگاهی دنیا نخواهد بود بلکه کاهش حاشیه سود ناشی از فروش نرفتن نفت کوره سنگین نیز بر معضلات آن ها افزوده می شود.
طبق آخرین گزارش ها و بررسی های انجام شده درحال حاضر بخش حمل ونقل دریایی 3 درصد از انتشار جهانی دی اکسید کربن، 15 درصد از اکسیدهای نیتروژن و 12 درصد از اکسیدهای گوگرد را به خود اختصاص داده است. درحال حاضر 90 درصد انتشار دی اکسید گوگرد در کل صنعت حمل ونقل جهانی متعلق به حوزه دریانوردی است.
با توجه به سهم قابل توجه آالیندگی این بخش، سازمان بین المللی دریانوردی مصمم به وضع مقررات جدی و سختگیرانه برای کاهش انتشار گوگرد در اکوسیستم آبی جهان شد و در این راستا طبق مقررات وضع شده در سال 2016 ،تمام ناوگان فعال در آب های بین‌المللی را ملزم به کاهش میزان گوگرد سوخت خود از حداکثر 5/3 درصد وزنی به 5/0 درصد وزنی از اول ژانویه سال 2020 میلادی نمود.
در این رابطه مرکز پژوهش های مجلس نیز بررسی هایی انجام داده و راهکارهایی ارائه نموده است.
