به گزارش اقتصادآنلاین ؛ خانوارها در اقتصادهای توسعه‌یافته نسبت به تورم کاملا بی‌اطلاع هستند، آیا این بدان معنی است که آنها تورم را در تصمیمات اقتصادی خود نادیده می‌گیرند؟ تغییر تصمیمات مصرفی خانوار هنگامی که انتظار می‌رود سرعت تغییر قیمت‌ها کاهش یا افزایش یابد، یک مکانیسم اصلی اکثر مدل‌های اقتصاد کلان است.
در یک نظرسنجی از خانوارهای آمریکایی تقریبا 30درصد فکر می‌کردند تورم 12ماه گذشته بیش از 5درصد بوده که این نرخ از اوایل دهه 1980 به ندرت مشاهده شده است. تفسیر مشاهده می‌تواند این باشد که در دوره‌ای از تورم پایین و پایدار، منطقی نیست که خانوارها تورم کل را در تصمیمات خود دخیل کنند. اما بر اساس یک پژوهش انتظارات تورمی بالاتر منجر به افزایش ماهانه صرف هزینه خانوارها در طول شش ماه آینده می‌شود. این تاثیر در افرادی که تحصیلات بالاتری دارند و همچنین افرادی که تحت فشار مالی کمتری هستند، بیشتر است.
با این حال، زمانی که انتظارات تورمی افزایش می‌یابد، افراد خرید کالاهای بادوام‌تر مانند خودرو، خانه و... را کاهش می‌دهند. بنابراین به‌رغم بی‌توجهی خانوارهای کشورهای توسعه‌یافته به تورم، انتظارات تورمی نقش مهمی در تصمیمات هزینه و پس‌انداز آنها دارد که این نتایج پیامدهایی برای سیاست‌گذاران دارد.
بانکداری مرکزی به طور فزاینده‌ای به استراتژی‌های ارتباطی عموم مردم متکی است تا نتایج اقتصادی را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین استراتژی‌های ارتباطی بانک مرکزی که به طور موثر انتظارات را تغییر می‌دهد، ابزار بالقوه دیگری را به مجموعه استراتژی‌های سیاستی غیر سنتی اضافه می‌کند.
