هدف آن‌ها این است که در زمانی که احساسات بازار ضعیف است – و سهام شرکت در پایین‌ترین قیمت‌ها معامله می‌شود– وارد عمل شوند و هر اقدامی را که برای مهندسی چرخش سریع قیمت سهام این شرکت و فروش آن در قیمت‌های بالاتر برای کسب سود لازم است، انجام دهند.
نکات کلیدی
- سرمایه‌دار کرکس‌صفت، سرمایه‌گذاری است که سهام شرکت‌های مشکل‌دار را که قیمت‌های سهام آن‌ها در بازار به شدت کاهش یافته است، خریداری می‌کند.
- اقدامات متهورانه برای احیای قیمت سهام شرکت و کسب سود، معمولاً از طریق اجرای شیوه‌های کاهش هزینه‌های سنگین مانند تعدیل نیروی کار فعلی انجام می‌شوند.
- سرمایه‌داران کرکس‌صفت اگر در این هدف موفق نشوند، راه‌های دیگری را برای پر کردن جیب‌های خود پیدا می‌کنند، مانند توسل به فروش دارایی‌های شرکت برای کسب درآمد.
آشنایی با سرمایه‌داران کرکس‌صفت
سرمایه‌دار کرکس‌صفت نوعی سرمایه‌گذار خطرپذیر (VC) است که به دنبال دستیابی به فرصت‌هایی برای کسب درآمد از طریق خرید شرکت‌های مشکل‌دار یا پریشان‌حال است. سرمایه‌داران کرکس‌صفت مانند پرنده‌ای که از آن نام گرفته‌اند ماهیتی درنده دارند. آن‌ها منتظر خواهند ماند تا فرصت مناسبی فراهم شود و در آخرین لحظه وارد عمل شوند و سهام را با کمترین قیمت ممکن خریداری کنند.
مهم
اکثر سرمایه‌داران کرکس‌صفت سهام شرکت‌ها را در قیمت‌های بسیار پایین می‌خرند تا پتانسیل بازدهی بالاتر آن‌ها را به حداکثر و خطر ضرر کردن خود را به حداقل برسانند.
سرمایه‌داران کرکس‌صفت با هدف قرار دادن شرکت‌هایی که موسسات مالی (FI) حاضر نیستند به آن‌ها وام بدهند، فرصت‌های خرید ارزانی به دست می‌آورند. این شرکت‌هایی که با مشکلات مالی مواجه هستند پس از ناکامی در دریافت اعتبار یا وجوه از بانک‌ها و یا سایر سرمایه‌گذاران، اغلب چاره‌ای جز پذیرش هر کمکی که به آن‌ها پیشنهاد می‌شود، نخواهند داشت.
سرمایه‌دار کرکس‌صفت پس از خرید سهام شرکت، اهداف مالی متهوارنه را در کنار هم قرار خواهد داد. آن‌ها با تلاش برای احیای کسب و کار کار خود را شروع می‌کنند و هزینه‌ها را تا جایی که ممکن است برای افزایش سود خود کاهش می‌دهند. اگر سرمایه‌داران کرکس‌صفت در این هدف موفق نشوند، اغلب به فروش دارایی‌های شرکت مانند زمین، ساختمان و ماشین‌آلات متوسل می‌شوند.
صرف نظر از نتیجه، سرمایه‌داران کرکس‌صفت تقریباً همواره راه‌هایی برای استخراج پول از سرمایه‌گذاری‌های خود پیدا می‌کنند. حتی اگر شرکتی که سرمایه‌دار کرکس‌صفت سهام آن را خریداری کرده است، در نهایت مجبور به اعلام ورشکستگی شود.
سرمایه‌دار کرکس‌صفت در مقابل سرمایه‌دار خطرپذیر
روش عملکرد سرمایه‌داران کرکس‌صفت و سرمایه‌گذاران خطرپذیر (VC) و گزینه‌های که آن‌ها برای سرمایه‌گذاری پول خود انتخاب می‌کنند، با یکدیگر بسیار متفاوت است.
سرمایه‌گذاران خطرپذیر به جای شکار ضعیف‌ها و شناسایی سریع راه‌های کاهش هزینه‌های آن‌ها، بیشتر علاقه‌مند به تأمین سرمایه برای شرکت‌های نوپایی هستند که نشانه‌های اولیه موفقیت کسب‌وکار خود را نشان داده‌اند. سرمایه‌گذاران خطرپذیر همچنین به شرکت‌هایی که قادر به تامین مالی از جاهای دیگر نیستند، بودجه ارائه می‌کنند. تفاوت اصلی بین سرمایه‌داران کرکس‌صفت و سرمایه‌گذاران خطرپذیر در این است که موفقیت سرمایه‌گذاری‌های سرمایه‌گذاران خطرپذیر به برتری شرکت‌های هدف و تحقق کامل ظرفیت‌های آن‌ها بستگی دارد.
هدف سرمایه‌گذاران خطرپذیر پرورش شرکت‌های نوپا و قرار دادن آن‌ها در مسیری است که بتوانند روزی به شرکت‌های بزرگ تبدیل شوند. سرمایه‌داران کرکس‌صفت نیز امیدوارند که سرمایه‌گذاری‌هایشان از شرایط بحرانی عبور کنند– البته تمرکز کوتاه‌مدت‌تری در این زمینه دارند. در همان زمان، سرمایه‌داران کرکس‌صفت راه‌هایی را برای سود بردن از نابودی شرکت‌هایی که در آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند، جستجو می‌کنند.
نقد سرمایه داران کرکس‌صفت
مرتباً در مورد سرمایه‌داران کرکس صحبت منفی می‌شود. منتقدان به آن‌ها حمله می‌کنند که با تعدیل متهورانه تعداد زیادی از کارکنان و وام دادن با نرخ‌های بهره بسیار بالا به شرکت‌هایی که در عوض باید سعی در کمک به آن‌ها داشته باشند، تمام دارایی‌های شرکت‌ها به حراج می‌گذارند تا جیب‌شان را پر کنند.
اغلب، سرمایه‌داران کرکس‌صفت تمام تلاش خود را می‌کنند تا از سرمایه‌گذاری‌های خود درآمد کسب کنند، حتی اگر این کار به معنای افزایش بیکاری و به زمین زدن کسب‌وکارها باشد.
برخی از کارشناسان به انتقاداتی که به سرمایه‌داران کرکس‌صفت وارد می‌شود، پاسخ دادند و استدلال کردند که آن‌ها برای اقتصاد مهم هستند. آن‌ها می‌گویند که سرمایه‌داران کرکس‌صفت در واقع موفق به احیای بسیاری از شرکت‌ها - و حتی دولت‌ها - می‌شوند که به نظر می‌رسید امکان نجات آن‌ها وجود ندارد.
واقعیت سریع
سرمایه‌داران کرکس‌صفت آرژانتین را مجبور به ورشکستگی کردند، اگرچه برخی از پل سینگر و صندوق پوشش ریسک او به خاطر مجازات‌های سختشان تحسین و ادعا کردند که اقدامات آن‌ها این کشور را وادار کرد تا به اوضاع خود سروسامان بدهد.
طرفداران سرمایه‌داران کرکس‌صفت ادعا می‌کنند که وقتی آن‌ها موفق به احیای کسب‌وکارها نیز نشوند، حداقل در تخصیص مجدد منابع در اقتصاد نقش اساسی ایفا می‌کنند. آن‌ها افراد و منابع را از شرکت‌هایی که به درستی از آن‌ها استفاده نمی‌کنند، خارج می‌کنند و این امکان را به آن‌ها می‌دهند تا در جاهای دیگر بهتر به کار گرفته شوند.
برخی از کارشناسان استدلال می‌کنند که بدون سرمایه‌داران کرکس‌صفت، کسب‌وکارهای بیشتری باید با هزینه مالیات‌دهندگان نجات داده شوند.
نمونه‌ای از یک سرمایه‌دار کرکس‌صفت
اگرچه سرمایه‌داری کرکس‌صفت برای مدت طولانی بخشی از فرهنگ آمریکایی بوده است، این اصطلاح در طول دور مقدماتی انتخابات جمهوری خواهان منتهی به انتخابات عمومی سال 2012 در کانون توجه عموم قرار گرفت.
در طول انتخابات مقدماتی، میت رامنی گفت که او به دلیل سابقه کار در Bain Capital، یک شرکت سهام خاص که او در تاسیس آن در سال 1984 شرکت داشت، بهترین نامزد برای رهبری حزب به سمت پیروزی در انتخاب ریاست جمهوری است. او در طی چندین مناظره اظهار داشت که او به بازسازی شرکت‌هایی که با مشکل مالی مواجه بودند و به نوبه خود به اشتغال‌آفرینی در کشور کمک کرده است. او قول داد همان کاری را برای ایالات متحده انجام دهد که می‌گفت برای شرکت Bain Capital انجام داده است و به سابقه خود در ساخت و توسعه کسب‌وکار، اشتغال‌آفرینی و تقویت اقتصاد اشاره داشت.
متأسفانه مخالفان او دیدگاه یکسانی به این موضوع نداشتند. در حالی که رامنی خود را سرمایه‌دار مخاطره‌آمیزی می‌خواند که به شرکت‌هایی که با مشکل مالی مواجه بودند کمک می‌کرد، مخالفان وی گفتند که او کاری جز شکار کسب‌وکارهای پریشان‌حال و افرادی که برای آن‌ها کار می‌کنند انجام نداده است. ریک پری، نیوت گینگریچ و ران پل همگی رامنی را حمله کردند و ادعا داشتند که Bain Capital مردم را بیکار می‌کند تا سود خود را افزایش دهد.
در نهایت، رامنی موفق شد نامزد جمهوری خواهان شود. بااین حال، او در نهایت در مقابل باراک اوباما، که در دومین دوره ریاست جمهوری خود رهبری کشور را برعهده گرفت، شکست خورد.
نظر شما