سپر مالیاتی چیست؟

​سپرهای مالیاتی میزان کلی بدهی مالیات مالیات دهندگان منفرد یا کسب و کارها را کاهش می دهند.

تفکیک و تشریح سپر مالیاتی

اصطلاح «سپر مالیاتی» به ظرفیت کسورات مالیاتی خاصی برای محافظت از بخش هایی از درآمد مالیات دهندگان در برابر پرداخت مالیات اشاره دارد. سپرهای مالیاتی از کشوری به کشور دیگر متفاوت هستند و مزایای آنها به نرخ کلی مالیات و جریان نقدی مالیات دهندگان در هر سال مالیاتی معین بستگی دارد. به عنوان مثال، از آنجایی که پرداخت بهره برخی از بدهی ها هزینه قابل کسر از مالیات است، دریافت بدهی های واجد شرایط می تواند به عنوان سپر مالیاتی عمل کند. استراتژی‌های سرمایه‌گذاری با بازدهی مالیاتی سنگ بنای روش سرمایه‌گذاری افراد و شرکت‌های ثروتمندی هستند که صورت‌حساب‌های مالیاتی سالانه آنها می‌تواند مبالغ بسیار گزافی باشد.

سپر مالیاتی را می توان با استفاده از معادله زیر به روشی ساده محاسبه کرد:

سپر مالیاتی = میزان مالیات – هزینه‌های قابل کسر از مالیات x نرخ مالیات

بنابراین، برای مثال اگر 1000 دلار بهره وام مسکن پرداخت کرده‌اید و نرخ مالیات شما 24 درصد است، سپر مالیاتی شما 240 دلار خواهد بود.

سپرهای مالیاتی به عنوان مشوق

امکان استفاده از وام مسکن به عنوان سپر مالیاتی، مزیت عمده‌ای برای بسیاری از افراد طبقه متوسط ​​است که خانه‌هایشان بخش بزرگی از ثروت آن‌ها را تشکیل می‌دهد. این ویژگی همچنین با ارائه مزایای مالیاتی خاص به وام گیرندگان، مشوق هایی را برای کسانی که علاقه مند به خرید خانه هستند، فراهم می کند. بهره وام دانشجویی نیز به همان شیوه به عنوان سپر مالیاتی عمل می کند. بنابراین، می توان گفت که گرفتن بدهی دارای مزیت مالیاتی است زیرا می توانید از بهره بدهی به عنوان هزینه قابل کسر از مالیات استفاده کنید.

سپر مالیاتی برای هزینه های پزشکی

مالیات دهندگانی که هزینه های پزشکی آن‌ها بیشتر از آنچیزی است که با کسر مالیات استاندارد پوشش داده می‌شود، می‌توانند به منظور به دست آوردن سپر مالیاتی بزرگتر به انتخاب خود کسورات این هزینه‌ها را به تفصیل اقلام مطالبه کنند. برای سال‌های 2019 و 2020، هر فردی می‌تواند به ازای هر مبلغی که به هزینه‌های پزشکی یا دندانپزشکی نسبت داده می‌شود و از 7.5 درصد درآمد ناخالص تعدیل‌شده فراتر می‌رود، با پر کردن جدول A.3 4 کسورات مالیاتی مطالبه کند.

سپرهای مالیاتی برای کمک‌های خیریه

کمک های مالی خیریه نیز مانند سپر مالیاتی ارائه شده برای جبران هزینه های پزشکی، ممکن است تعهدات مالیات دهندگان را کاهش دهند. به منظور کسب این شرایط، مؤدی باید این کمک‌های مالی را به تفصیل اقلام در اظهارنامه مالیاتی خود گزارش کند. بسته به شرایط خاص، مبلغ قابل کسر ممکن است به 60 درصد درآمد ناخالص تعدیل شده مالیات دهندگان برسد. برای کسب شرایط سپر مالیاتی ناشی از کمک های مالی، باید این کمک‌های مالی به سازمان‌های تایید شده داده شوند.

سپرهای مالیاتی برای استهلاک

کسورات مالیاتی استهلاک نیز به مالیات دهندگان اجازه می دهد تا زیان های معینی را که مربوط به استهلاک دارایی واجد شرایط می‌شوند بازیابی کنند. این کسورات را می‌توان برای دارایی های ملموسی مانند وسایل نقلیه و ساختمان ها و همچنین دارایی های ناملموسی مانند نرم افزارهای رایانه ای و حق اختراع مطالبه کرد. به منظور کسب شرایط استفاده از این کسورات، استهلاک باید با دارایی استفاده شده در یک کسب‌وکار یا فعالیت درآمدزا مرتبط و طول عمر مورد انتظار آن بیش از یک سال باشد. سایر شرایط نیز ممکن است بر امکان استفاده از استهلاک برای مطالبه کسورات مالیاتی تاثیر بگذارند از جمله، مدت زمان مالکیت دارایی و استفاده یا عدم استفاده از دارایی برای کسب سود سرمایه.

دریابید که سپرهای مالیاتی به چه نحوی می‌توانند ترازنامه‌های شرکت‌ها را تحت تاثیر قرار دهند. برای این منظور، مقاله «فرمول محاسبه میانگین موزون هزینه سرمایه (WACC) چیست؟» را مطالعه کنید.