به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، مطالعه جدید منتشر شده ارتباط جدیدی بین میکروارگانیسم‌های قارچی و سرطان گزارش کرده‌اند. این تحقیق گزارش می‌دهد که انواع مختلف تومور‌ها دارای جمعیت‌های قارچی منحصربه‌فردی هستند که امکان راه‌های جدید برای تشخیص و درمان سرطان را افزایش می‌دهد.
تریلیون‌ها میکروارگانیسم درون ما زندگی می‌کنند. اکثر این میکروب‌ها گونه‌های باکتریایی هستند، اما انواع مختلفی از قارچ‌ها و ویروس‌ها نیز خانه‌ای در بدن ما دارند.
قسمت‌های مختلف بدن ما جمعیت‌های مختلفی از میکروب‌ها را در خود جای داده است و اخیراً دانشمندان کشف کرده اند که تومور‌ها نیز ترکیبات میکروبی منحصر به فرد خود را دارند.
در ابتدا، محققان انواع مختلف باکتری‌های موجود در تومور‌ها را که به عنوان میکروبیوم تومور شناخته می‌شوند، شرح دادند. اکنون محققان جمعیت‌های قارچی تومور‌های مختلف یا میکوبیوم‌های سرطانی را کشف کرده اند و شروع به فهرست نویسی کرده اند.
در این زمینه بیشتر بخوانید؛
می دانستید «لب» ها نیز سرطانی می شوند؟ + راه های پیشگیری
نوشیدنی که شما را سالم و جوان نگه می دارد
این افراد حتما واکسن آنفلوانزا تزریق کنند
راب نایت، از دانشکده پزشکی کالیفرنیا سن دیگو، گفت: یافتن جمعیت قارچ در داخل تومور‌ها تعجب آور بود، زیرا قبلاً شواهد کمی از وقوع این اتفاق وجود داشت.
نایت گفت: تعجب آور است، زیرا ما نمی‌دانیم که چگونه قارچ‌ها می‌توانند وارد تومور‌های سراسر بدن شوند اما با الگوی میکروبیوم‌های سالم در سراسر بدن، از جمله روده، دهان و پوست، که در آن باکتری‌ها و قارچ‌ها به عنوان بخشی از یک جامعه پیچیده تعامل دارند، مطابقت دارد.
در سپتامبر ۲۰۲۲ مطالعه دیگری تعدادی از پیوند‌های بین گونه‌های قارچی خاص و سرطان را شناسایی کرد.
به عنوان مثال، یک جنس قارچی به نام «بلاستومایسس» در تومور‌های ریه به‌وفور یافت می‌شود، در حالی که قارچ «مالاسزیا» به‌طور برجسته در سرطان‌های سینه یافت می‌شود.
رابطه بین تومور‌های دستگاه گوارش و گونه‌های قارچی رایج کاندیدا بسیار جالب بود.سطوح بالای قارچ زنده کاندیدا در این تومور‌های کولورکتال با میزان بیشتری از متاستاز مرتبط است.
حتی ردپای DNA از همان گونه‌های کاندیدا موجود در تومور‌های دستگاه گوارش نیز در نمونه‌های خون گردش شناسایی شد.
استیون لیپکین، یکی از نویسندگان این مطالعه، حدس زد که ممکن است آزمایش‌های خون برای کمک به ارزیابی خطر برخی سرطان‌ها مورد استفاده قرار گیرد.
لیپکین با این نظریه اولیه، که شاید ردپایی از DNA قارچی خاص در جریان خون بیمار می‌تواند نشانه‌ای از گسترش سرطان از محل اولیه آن باشد؟
توضیح داد: «این داده‌ها هیجان‌انگیز هستند، زیرا پایه و اساس آزمایش‌های ساده و ارزان برای DNA کاندیدا را می‌سازند که می‌تواند پیش‌آگهی سرطان‌های دستگاه گوارش را به‌طور دقیق‌تری مشخص کند، و بیوپسی‌های استاندارد DNA تومور را برای تشخیص زودهنگام این سرطان‌ها قبل از وجود علائم دیگر تقویت کند.»
در حالی که این مطالعات جدید ارتباط احتمالی بین شدت سرطان و جمعیت‌های قارچی را نشان می‌دهند، اما نمی‌توانند سرنخ‌هایی در مورد اینکه آیا قارچ‌ها می‌توانند مستقیماً باعث رشد تومور شوند یا خیر ارائه دهند.ممکن است که محیط‌های تومور خاص به سادگی شرایط بهینه‌ای را برای رشد انواع خاصی از قارچ‌ها فراهم کنند.
محقق ایلیف گفت: کار بیشتری برای بررسی دقیق این سوالات برنامه ریزی شده است.با این حال، حتی در غیاب رابطه علت و معلولی، درک اثر انگشت قارچی سرطان‌های خاص می‌تواند یک ابزار تشخیصی فوق العاده ارزشمند باشد.
این احتمال وجود دارد که برخی از این قارچ‌ها باعث پیشرفت تومور و متاستاز شوند، اما حتی اگر اینطور نباشند، می‌توانند به عنوان شاخص‌های پیش‌آگهی بسیار ارزشمند باشند.
