به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از خبرآنلاین، با افزایش سن در مردان، میزان تستوسترون (که یک هورون اصلی جنسی مردانه است)، کاهش می‌یابد و تنظیم مسیر هورمونی هیپوتالاموس- هیپوفیز- گناد نیز دچار دگرگونی می‌شود. بیضه‌ها در معرض تغییرات ساختاری مربوط به افزایش سن (مانند باریک شدن لوله‌های منی‌ساز) قرار می‌گیرند و همچنین تغییرات مورفولوژیکی، از جمله کاهش تعداد سلول‌های سرتولی، لیدیگ و میکروب‌ها در آنها رخ می‌دهد.
از دیگر اتفاقاتی که با افزایش سن مردان رخ می‌دهد، انباشته شدن اکسیژن غیر فعال در germ cell هاست که در نهایت، منجر به تولید اثرات سمی و آسیب به تمام اجزاء و ساختارهای درون‌سلولی مانند بازهای نوکلئوتیدی و شکستگی در رشته DNA اسپرم و آسیب DNA می‌شود.
بر اساس مطالعه‌ای که در آزمایشگاه ملی لاورنس لیورمور (LLNL) و دانشگاه کالیفرنیا در برکلی انجام شد، محققان دریافتند که نقص ژنتیکی در اسپرم، با افزایش سن در مردان افزایش می‌یابد.
علاوه بر مایع منی با کیفیت پایین، سن نیز بر کیفیت ژنتیکی اسپرم مردان تأثیر می‌گذارد؛ این نقص‌های ژنتیکی اسپرم ممکن است باعث کاهش باروری، افزایش احتمال سقط جنین، افزایش خطر برخی از نقایص مادرزادی و افزایش خطر مرده‌زایی شود. در واقع سن بالا در مرد باعث کاهش تعداد اسپرم‌های با کیفیت می‌شود، اما به روند بارداری آسیبی نمی‌رساند یا خطر زایمان زودرس یا بارداری ناموفق را افزایش نمی‌دهد.
طبق گفته کارشناسان، مردان مسن نه تنها در معرض خطر ناباروری هستن، بلکه احتمال انتقال مشکلات ژنتیکی به فرزندان در این موارد بیشتر است.
ترکیبی از افزایش سن پدر و مادر می‌تواند خطر نقص هنگام تولد را بیشتر کند. به طور مثال در خانم‌ها با افزایش سن مادر، ریسک تولد نوزاد با سندرم داون بیشتر است؛ اما افزایش سن پدر هم می‌تواند بر روی سندرم داون جنین تاثیر بگذارد؛ عوارض احتمالی سن پدر بر روی جنین شامل این موارد زیر است: اوتیسم، اختلال دو قطبی، اسکیزوفرنی، آکندروپلازی و سرطان خون.
