۰ نفر

اقتصاد آنلاین گزارش می دهد؛

تشخیص اختلال دوقطبی

۲۴ شهریور ۱۴۰۰، ۱۳:۴۰
کد خبر: 562532
تشخیص اختلال دوقطبی

تشخیص اختلال دوقطبی I شامل یک یا چند دوره شیدایی، یا ترکیبی از دوره‌های (شیدایی و افسردگی) می‌باشد. همچنین ممکن است شامل یک دوره افسردگی اساسی باشد، شاید هم این‌گونه نباشد. تشخیص دوقطبی II شامل یک یا چند دوره افسردگی اساسی و حداقل یک دوره شیدایی خفیف است.

به گزارش اقتصادآنلاین ، برای تشخیص یک دوره شیدایی، باید علائمی را تجربه کنید که حداقل یک هفته طول بکشد یا باعث بستری شدن شما در بیمارستان گردد.

 در این مدت تقریباً همه‌روزه باید این علائم را تجربه کنید. از طرف دیگر، دوره‌های افسردگی اساسی باید حداقل دوهفته طول بکشد.

تشخیص اختلال دوقطبی ممکن است دشوار باشد زیرا تغییرات خلقی ممکن است متفاوت باشد. تشخیص آن در کودکان و نوجوانان حتی دشوارتر هم هست. این گروه سنی اغلب تغییرات بیشتری در خلق‌وخو، رفتار و سطح انرژی دارند.

اختلال دوقطبی در صورت عدم درمان، اغلب بدتر می‌شود. دوره‌ها ممکن است بیشتر اتفاق بیفتند یا شدیدتر شوند. اما اگر شما برای اختلال دوقطبی خود تحت درمان هستید، ممکن است زندگی سالم‌تر و مثمر ثمری داشته باشید؛ بنابراین، تشخیص بسیار مهم است.

آزمایش علائم اختلال دوقطبی

نتیجه یک آزمایش تشخیص این نوع اختلال را مشخص نمی‌کند. پزشک از چندین تست و آزمایش استفاده خواهد کرد.

این موارد عبارتند از:

  • معاینه بدنی. پزشک شما یک معاینه کامل بدنی انجام می‌دهد. آن‌ها همچنین ممکن است آزمایش خون یا ادرار را برای رد سایر علل احتمالی علائم شما انجام دهند.
  • ارزیابی سلامت روان. پزشک ممکن است شما را به یک متخصص سلامت روان مانند روان‌شناس یا روانپزشک ارجاع دهد. این پزشکان شرایط سلامت روانی مانند اختلال دوقطبی را تشخیص و درمان می‌کنند. در طول ویزیت، آن‌ها سلامت روان شما را ارزیابی می‌کنند و به دنبال نشانه‌های اختلال دوقطبی می‌گردند.
  • دفتر ثبت حالات روانی روزانه. اگر پزشک شما شک کند که تغییرات رفتاری شما ناشی از اختلال خلقی مانند دوقطبی است، ممکن است از شما بخواهد حالات خود را ترسیم کنید. ساده‌ترین راه برای انجام این کار، ثبت یک احساس و طول مدت دوام این احساسات است. همچنین ممکن است پزشک پیشنهاد دهد که الگوی خواب و غذا خوردن خود را نیز ثبت کنید.
  • معیار‌های تشخیصی. دفترچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی 5(DSM) خلاصه‌ای از علائم بیماری‌های مختلف روانی است. پزشکان می‌توانند این لیست را برای تأیید تشخیص دوقطبی دنبال کنند.

پزشک شما ممکن است علاوه بر این موارد، از ابزار‌ها و آزمایش‌های دیگر نیز برای تشخیص اختلال دوقطبی استفاده کند.

درمان اختلال دوقطبی

چندین روش درمانی در دسترس است که به شما کمک می‌کند اختلال دوقطبی خود را مدیریت کنید. این روش‌ها شامل دارو‌ها، مشاوره و تغییر سبک زندگی است. برخی درمان‌های طبیعی نیز ممکن است در این باره مفید باشند.

دارو‌ها

دارو‌های توصیه شده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • تثبیت‌کننده‌های خلقی، مانند لیتیوم (لیتوبید)
  • دارو‌های ضد روان‌پریشی، مانند اولانزاپین (زیپرکسا)
  • دارو‌های ضدافسردگی، ضد روان‌پریشی، مانند فلوکستین -اولانزاپین (سیمبیاکس)
  • بنزودیازپین‌ها، نوعی داروی ضد اضطراب مانند آلپرازولام (زاناکس) که ممکن است برای درمان کوتاه‌مدت استفاده شود.

روان‌درمانی

روان‌درمانی‌های توصیه شده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درمان رفتاری شناختی

درمان رفتاری شناختی نوعی گفتاردرمانی است. شما و یک درمانگر درباره راه‌های کنترل اختلال دوقطبی صحبت می‌کنید. آن‌ها به شما کمک می‌کنند الگو‌های فکری خود را درک کنید. همچنین می‌توانند به شما کمک کنند تا به استراتژی‌های مقابله‌ای مثبت برسید.

روان شناس

آموزش روان‌شناختی

آموزش روان‌شناختی نوعی مشاوره است که به شما و عزیزانتان در درک این اختلال کمک می‌کند. دانستن بیشتر در مورد اختلال دوقطبی به شما و دیگران در زندگی کمک می‌کند تا آن را مدیریت نمایید.

ریتم درمانی بین فردی و اجتماعی

ریتم درمانی بین فردی و اجتماعی (IPSRT) بر تنظیم عادات روزانه، مانند خواب، غذا خوردن و ورزش تمرکز دارد. متعادل‌سازی این اصول روزمره به شما کمک می‌کند تا اختلال خود را مدیریت کنید

سایر گزینه‌های درمانی

سایر گزینه‌های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • درمان الکترو تشنجی (ECT)
  • دارو‌های خواب
  • مکمل‌ها
  • طب سوزنی

طب سوزنی

تغییر سبک زندگی

برخی مراحل ساده نیز وجود دارد که می‌توانید هم‌اکنون برای کمک به مدیریت اختلال دوقطبی خود انجام دهید:

  • برای غذا خوردن و خوابیدن یک روال معمول داشته باشید
  • یاد بگیرید که نوسانات خلقی را تشخیص دهید
  • از یکی از دوستان یا اقوام خود بخواهید که از برنامه‌های درمانی شما پشتیبانی کنند
  • با پزشک یا ارائه‌دهنده مراقبت‌های سلامت مجاز صحبت کنید

سایر تغییرات سبک زندگی نیز می‌تواند به تسکین علائم افسردگی ناشی از اختلال دوقطبی کمک کند.

درمان‌های طبیعی برای اختلال دوقطبی

برخی دارو‌های طبیعی ممکن است برای اختلال دوقطبی مفید باشند. بااین‌حال، بدون مشورت با پزشک خود، از این روش‌ها استفاده نکنید. این روش‌های درمانی می‌توانند با دارو‌های مصرفی تداخل داشته باشند.

گیاهان و مکمل‌های زیر ممکن است به ایجاد ثبات در خلق‌وخوی شما و تسکین علائم اختلال دوقطبی کمک کنند:

  • روغن ماهی: یک مطالعه در سال 2013 نشان داد افرادی که ماهی و روغن ماهی زیادی مصرف می‌کنند کمتر به بیماری دوقطبی مبتلا می‌شوند. برای دریافت روغن به‌صورت طبیعی می‌توانید ماهی بیشتری بخورید یا می‌توانید از مکمل‌های بدون نسخه (OTC) استفاده کنید.
  • رودیولا روزیا (گیاه ریشه طلایی): این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که این گیاه می‌تواند یک درمان مفید برای افسردگی متوسط ​​باشد. این گیاه ممکن است به درمان علائم افسردگی اختلال دوقطبی هم کمک کند.

رودیولا روزیا +گیاه ریشه طلایی

  • اس - ادنوزیل متیونین (SAMe): یک مکمل اسیدآمینه است. این مطالعه نشان می‌دهد که این مکمل می‌تواند علائم افسردگی اساسی و سایر اختلالات خلقی را کاهش دهد.

چندین ماده معدنی و ویتامین دیگر نیز ممکن است علائم اختلال دوقطبی را کاهش دهند.

نکاتی برای کنار آمدن و پشتیبانی

اگر شما یا کسی که می‌شناسید دارای اختلال دوقطبی می‌باشد، تنها نیستید. اختلال دوقطبی حدود 60 میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد.

اگر فکر می‌کنید علائم اختلال دوقطبی را تجربه می‌کنید، با دکتر خود دیدار نمایید. اگر فکر می‌کنید یک دوست، خویشاوند یا عزیز شما ممکن است دارای اختلال دوقطبی باشد، حمایت و درک شما بسیار مهم است. آن‌ها را تشویق کنید تا در مورد علائمی که دارند به پزشک مراجعه کنند.

افرادی که یک دوره افسردگی را تجربه می‌کنند ممکن است افکار خودکشی به سرشان بزند. همیشه باید هر صحبت در مورد خودکشی را جدی بگیرید.

اگر فکر می‌کنید شخصی بلافاصله در معرض آسیب‌زدن به خود یا صدمه زدن به شخص دیگری است:

  • با فوریت‌های پزشکی یا اورژانس تماس بگیرید.
  • تا رسیدن کمک کنار او بمانید.
  • هرگونه اسلحه، چاقو، دارو یا سایر مواردی که ممکن است آسیب برساند را از دسترس خارج سازید.
  • گوش کنید، اما قضاوت نکنید، بحث نکنید، تهدید نکنید، یا داد نزنید.