۰ نفر

اقتصادآنلاین گزارش می‌دهد؛

زخم های دستگاه تناسلی زن

۲۶ خرداد ۱۴۰۰، ۱۳:۴۰
کد خبر: 536648
زخم های دستگاه تناسلی زن

زخم‌های دستگاه تناسلی زنان به‌صورت برجستگی‌هایی هستند که دارای ضایعاتی در واژن یا اطراف آن است. بعضی از زخم‌ها ممکن است خارش‌دار، دردناک، حساس و دارای ترشحاتی باشند و برخی ممکن است هیچ علائمی ایجاد نکنند.

به گزارش اقتصادآنلاین، برجستگی یا زخم دستگاه تناسلی گاهی اوقات بدون دلیل به وجود می‌آید و خودبه‌خود برطرف می‌شود. برخی از آنها ممکن است به دلایل اختلالات پوستی باشند، اما ممکن است که از نشانه و علامت عفونت مقاربتی باشد.

تشخیص زخم دستگاه تناسلی

زخم‌های دستگاه تناسلی ممکن است به‌صورت برجستگی‌ها و تاول‌های کوچک، قرمز یا گوشتی ظاهر شوند. زخم‌ها نیز ممکن است تغییر شکل بدهند و پوسته‌پوسته یا بزرگ‌تر شوند. همچنین ممکن است با علائم دیگری مانند:

•    خارش

•    درد در محل

•    درد لگن

•    سوزش

•    خونریزی

•    ناراحتی هنگام ادرار کردن

به‌طورکلی عفونت مقاربتی دارای علائم زیر است:

-    مقاربت دردناک

-    ناراحتی هنگام ادرار کردن

-    ترشحات واژن افزایش‌یافته یا بوی بد

برخی از بیماری‌های مقاربتی هیچ علائمی ندارند که باعث می‌شود بدون آزمایش آن‌ها قابل تشخیص نباشند.

علل زخم‌های دستگاه تناسلی زنان:

نوعی از بیماری‌های مزمن پوستی وجود دارند که ممکن است زخم و علائمی مانند خارش، سوزش و درد ایجاد کند. نمونه‌هایی از علائم بیماری‌های پوستی عبارت‌اند از:

•    اگزما، التهاب پوستی که اغلب ناشی از آلرژی است

•    ولووواژینیت، التهاب فرج و واژن

•    درماتیت تماسی، حساسیت به مواد شیمیایی، شوینده‌ها و عطرها

•    کیست

•    موهای داخل شده

•    خراش آلوده

شایع‌ترین دلایل ایجاد زخم‌های دستگاه تناسلی زنان، بیماری‌های مقاربتی است که می‌تواند از طریق رابطه دهانی، واژینال یا مقعد منتشر شود. همچنین می‌تواند از طریق به اشتراک‌گذاری اسباب‌بازی‌های جنسی، مقاربتی منتقل شوند.

بیماری‌هایی که ممکن است باعث ایجاد زخم در دستگاه تناسلی زنان شوند عبارت‌اند از:

•    تب‌خال ناحیه تناسلی

•    زگیل ناحیه تناسلی

سیفلیس

کانکروید که یک بیماری باکتریایی است، برجستگی‌ها و توده‌های اطراف فرج شما که از بین نمی‌روند یا خونریزی می‌کنند نیز می‌توانند از علائم سرطان فرج باشند و به فوریت پزشکی احتیاج دارند.

تشخیص زخم‌های دستگاه تناسلی زنان

برای تعیین علت زخم‌های دستگاه تناسلی زنان لازم است که معاینه فیزیکی انجام شود. پزشک لگن بیمار را معاینه می‌کند و از شما درباره سابقه پزشکی شما سؤال می‌کند.

 آن‌ها همچنین ممکن است آزمایشاتی مانند آزمایش خون یا نمونه‌برداری از زخم را انجام دهند.

نمونه‌برداری شامل گرفتن نمونه از محل زخم و آزمایش آن برای وجود باکتری است. هنگامی‌که پزشک علت زخم‌های دستگاه تناسلی شما را تشخیص داد، می‌تواند شروع به درمان برای تسکین زخم‌ها کند.

اقدامات خودمراقبتی:

پزشک برای تعیین علت و جلوگیری از عوارض خطرناک پزشکی باید هرگونه برجستگی و زخم دستگاه تناسلی را مورد آزمایش قرار دهد. دانستن علت به شما کمک می‌کند که بتوانید راهی برای درمان خود پیدا کنید و از شیوع آن به شریک جنسی خود جلوگیری کنید.

وان حمام می‌تواند به تسکین درد و ناراحتی شما کمک کند. با پرکردن وان حمام با آب گرم و نشستن درآن، می‌توانید حمام سیتز درست کنید. سپس یک محلول نمکی نرم یا جوش شیرین به آب اضافه کنید.همچنین می‌توانید یک حوض کوچک خریداری کنید و به جای وان از ان استفاده کنید.

درمان زخم‌های دستگاه تناسلی

نحوه درمان به دلایل ایجاد زخم‌های دستگاه تناسلی بستگی دارد.داروهای موضعی و خوراکی ممکن است زخم‌ها را درمان کرده و درد را تسکین دهند.

داروهایی که پزشک شما ممکن است تجویز کند:

•    آنتی بیوتیک‌ها

•    داروهای ضدویروسی

•    کورتیکواستروئیدها

•    مسکن‌ها

•    هیدروکورتیزون یا سایر داروهای ضد خارش

سایر زخم‌های دستگاه تناسلی، مانند کیست‌های غیر سرطانی، نیازی به درمان ندارند، اما اگر آزاردهنده باشند ممکن است آن‌ها را برطرف کنید.علاوه بر این، شما و همسرتان باید از تماس جنسی تا قبل از اینکه درمانتان به پایان برسد خودداری کنید.

ممکن است پیشگیری از زخم‌های دستگاه تناسلی که به دلیل بیماری‌های پوستی یا واکنش‌های آلرژیک به وجود آمده‌اند دشوارتر باشد. از تحریک‌کننده‌های شناخته، مانند صابون‌های پاک‌کننده یا عطرهای معطر پرهیز کنید. با شستشوی دقیق می‌توان کیست‌ها و موهای درون را کاهش داد. همچنین از تراشیدن مناطق قرمز، متورم یا آسیب‌دیده خودداری کنید.

ممکن است پیشگیری از زخم‌های دستگاه تناسلی که به دلیل بیماری‌های پوستی یا واکنش‌های آلرژیک به وجود آمده‌اند دشوارتر باشد. از تحریک‌کننده‌های شناخته شده، مانند صابون‌های پاک‌کننده یا عطرهای معطر پرهیز کنید. با شستشوی دقیق می‌توان کیست‌ها و موهای درون را کاهش داد. همچنین از تراشیدن مناطق قرمز، متورم یا آسیب‌دیده خودداری کنید.