به گزارش نیواطلس، استفاده از نمک مایع برای ارتقای کیفیت باتری های لیتیومی از مقاومت برخی اجزای درونی این باتری ها در برابر یکدیگر کاسته و موجب شده تا ذخیره سازی انرژی با سرعت بیشتری انجام شود.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از فارس، باتری های فلزی لیتیومی ابزار مناسبی برای ذخیره سازی انرژی هستند، زیرا فلز لیتیوم خالص چگالی انرژی فوق العاده بالایی را در خود دارد.
بنابراین، استفاده از آن به جای گرافیت و مس که یکی از الکترودهای باتری‌های امروزی را تشکیل می‌دهند، می‌تواند دستاوردهای عظیمی را به همراه داشته باشد، به عنوان مثال به تلفن‌های هوشمند اجازه می‌دهد برای روزها کار کنند یا خودروهای برقی با هر بار شارژ تا مسافت بسیار دورتری حرکت کنند.
با این حال، تولید این نوع باتری‌ها به دلیل عدم پایداری متوقف شده‌است و یکی از راه‌هایی که دانشمندان برای غلبه بر این مشکل ارائه می‌کنند، تعویض برخی اجزای جامد با اجزای مایع است. بر این مبنا یون‌های لیتیوم که بار باتری را حمل می‌کنند، از طریق یک ماده الکترولیت مایع و نه جامد جابجا می شوند. اما این روش نیز کاستی هایی دارد که از جمله آنها می توان به ناپایداری در سطح مشترک بین الکترولیت و الکترودهای باتری اشاره کرد.
آزمایش با مواد جایگزین اخیراً پیشرفت‌های امیدوارکننده‌ای را به همراه داشته است و دانشمندان لایه‌های محافظ تازه و خمیر کره‌مانندی را به عنوان راه‌حل‌های بالقوه ساخته اند. اعضای گروه دانشگاه متروپولیتن توکیو با تولید یک الکترود "شبه جامد" برای استفاده در باتری فلزی لیتیومی به حل این مشکل نزدیک شده اند.
محققان بدین منظور از الکترولیت تازه ای به نام لیزو استفاده کرده اند که به علت استفاده از نوعی مایع یونیزه شده و نمک مایع در ترکیبات آن تداخل و درگیری با آندهای فلزی لیتیومی ندارد و این امر مقاومت بین کاتد و الکترولیت های سرامیکی را کاهش می دهد.
نمونه اولیه باتری ساخته شده با این فناوری بسیار دیر خالی می شود و تا دمای 60 درجه سانتیگراد به خوبی عمل می کند. البت هنوز برای تجاری سازی این باتری به بررسی های بیشتری نیاز است.
