اقتصادآنلاین - پرهام کریمی؛ همانطور که سیستم عامل ها به تکامل خود ادامه می دهند و سیستم مربوط به فایل‌ها بهبود یافته اند، بسیاری از کاربران میخواهند بدانند که آیا یکپارچه سازی هنوز ضروری است ؟
برای درک بهتر اینکه چه زمانی یکپارچه سازی مورد نیاز است، باید دقیقاً بدانیم این فرآیند چه کاری انجام می دهد. به طور معمول، هنگامی که یک سیستم عامل یک فایل را روی دیسک ذخیره می کند، فایل را به عنوان یک بلوک از داده ها در یک مکان روی هارد دیسک ذخیره نمی کند. در عوض، آن را به قطعات تقسیم می کند و هر یک از آنها را جداگانه ذخیره می کند که در یک هارد دیسک نو، آن قطعات منفرد اغلب نسبتا نزدیک به هم هستند. که پس از ذخیره سازی فایل های مختلف از هم جدا می شوند که این همان تکه تکه شدن (fragmentation) است.
همانطور که سیستم عامل به ذخیره سازی فایل‌ها ادامه می‌دهد، فایل‌ها همچنان به رشد خود ادامه می‌دهند، و با پر شدن هارد دیسک، بیت‌های جداگانه اغلب از هم دورتر ذخیره می‌شوند، زیرا قسمت‌های استفاده نشده و به‌هم پیوسته ی درایو کمتر می شود. در نتیجه، پیدا کردن قطعات مختلف یک فایل برای جمع‌آوری مجدد برای استفاده توسط سیستم‌عامل، ممکن است بیشتر طول بکشد.
یکپارچه سازی(Defrag) یک هارد دیسک نحوه استفاده از فضا را بهینه می کند و بیت های مختلف فایل ها را به یکدیگر نزدیکتر می کند به طوری که سیستم عامل مجبور به فعالیت زیاد برای پیدا کردن و اتصال آنها نباشد.
سیستم عامل های مدرن چگونه این موضوع را برطرف می کنند؟
نسخه‌های جدید macOS و Windows سعی می‌کنند با ترکیبی از سیستم‌های بهبودیافته فایل و روال‌های خودکار، این مشکل را حل کنند. در مورد macOS با عرضه 10.2.2 یک سیستم فایل بهبود یافته، HFS+، را معرفی کرد. این سیستم جدید دارای یک ویژگی منحصربفرد بود که تغییرات ایجاد شده در سیستم را ردیابی می کرد و داده ها را با کارایی بیشتری نسبت به نسخه های قبلی، دسته‌بندی می کرد. علاوه بر این، نسخه 10.3 روش‌های مختلفی از جمله ابزار hfsdebug (از طریق OS X Book) را معرفی کرد که سیستم از آن برای یکپارچه سازی (Defrag) خودکارهارد دیسک استفاده می کند.
در بخش رایانه های شخصی، مایکروسافت روی برنامه های مشابهی کار می کند. مایکروسافت می‌گوید که نسخه‌های مختلف ویندوز برای سال‌ها ابزار یکپارچه‌سازی را برای اجرای خودکار در نظر گرفته‌است. با این حال، در ویندوز 10 و نسخه های جدیدتر، بهینه سازی خودکار به طور پیش فرض روشن است.
از نظر تئوری، این باید نیاز به یکپارچه سازی دستی هارد دیسک را از بین ببرد، اما واقعیت کمی پیچیده تر است. یکپارچه سازی یک هارد دیسک می تواند یک فرآیند زمان بر باشد و بسیاری از کاربران رایانه خود را در برای مدت زمان طولانی روشن نمی‌گذارند. درنتیجه، فرآیند اغلب قبل از تکمیل قطع می شود.
چه زمانی باید سیستم خود را یکپارچه سازی(Defrag) کنید؟
با توجه به عوامل مختلفی که در یکپارچه سازی هارد دیسک دخیل هستند، تعدادی دستورالعمل وجود دارد که باید از آنها پیروی کنید. اولین و مهمتر از همه، نباید یک درایو حالت جامد (SSD) را یکپارچه سازی کنید. برخلاف یک هارد دیسک سنتی که از صفحات چرخان تشکیل شده است، یک SSD از حافظه حالت جامد ساخته شده است که طول عمر آن با تعداد خواندن و نوشتن هایی که درایو می تواند قبل از مرگ انجام دهد اندازه گیری می شود.
از آنجایی که SSD ها در حال حاضر عملکرد قابل قبول تری را نسبت به یک هارد دیسک سنتی دارند، از یکپارچه سازی سود بسیار کمی می برند. علاوه بر این، فرآیند یکپارچه سازی یک SSD با استفاده از خواندن و نوشتن اضافی برای تنظیم مجدد فایل ها، طول عمر آن را کوتاه می کند.
وقتی صحبت از هارد دیسک‌های استاندارد و سنتی به میان می‌آید، تعداد دفعاتی که نیاز به یکپارچه سازی دستی دارید به نحوه استفاده شما از رایانه بستگی دارد. اگر دستگاه خود را همیشه روشن بگذارید، ابزارهای بهینه سازی داخلی در macOS و Windows ممکن است نیاز به یکپارچه سازی دستی را از بین ببرد. از طرف دیگر، اگر به طور معمول پس از هر بار استفاده، دستگاه خود را خاموش می‌کنید و از اجرای خودکار برنامه‌های آن جلوگیری می‌کنید، احتمالاً باید یک‌بار در ماه یک برنامه یکپارچه سازی را اجرا کنید.
