به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از همشهری آنلاین؛ به مرور زمان، شترداران شاهان قاجاری این محل را برای ساخت کاروانسرا و اتراقگاه‌های شتران انتخاب کردند و دورتادور محله نفرآباد کاروانسرا و اتراقگاه ساختند، به همین دلیل از همان زمان تاکنون اینجا به «نفرآباد» معروف شد.
کوچه پس کوچه‌های نفرآباد که حالا از شمال به میدان شهرری، از جنوب به بلوار سلمان فارسی، از غرب به حرم عبدالعظیم(ع) و از شرق به محله سه‌دختران می‌رسد، هنوز تا حدودی حال و هوای گذشته‌ها را دارد. میدان «سلمان فارسی» که پیش‌تر به نام میدان اصلی نفرآباد شهرت داشت، هنوز هم مسیر تردد شهروندانی است که راهی نقاط مختلف شهر می‌شوند.
در میان آثار تاریخی محله نفرآباد، تکیه‌ای به نام حاج نصیری وجود دارد که از اصالت و سابقه خاصی برخوردار است. این تکیه از دیرباز محل رفت و آمد پهلوانان و عیاران صاحب‌نام بوده و اکنون نیز با اینکه ۲۰۰سال از عمر این بنای مذهبی می‌گذرد، مورد توجه ورزشکاران و پهلوانان است.
در خانه‌های قدیمی محله نفرآباد قسمتی از حیاط خانه به آغل و بهاربند اختصاص داشت و در آن گوسفند، الاغ، اسب و شتر نگهداری می‌شد. آغل‌ها معمولاً نزدیک به ورودی‌سرا ساخته می‌شدند تا رفت‌وآمد احشام آسان‌تر باشد. هنوز هم در تعدادی از خانه‌های قدیمی محله، مانند خانه خاندان «نصیری» که در نزدیکی تکیه نفرآباد قرار گرفته، معماری خاص آن دوره به چشم می‌خورد. در نفرآباد امروزی کاروانسرایی وجود ندارد و کاروانسرای قدیمی ری هم که توسط نفرداران قاجاری اداره می‌شد از هیاهو و برو بیای گذشته خود هیچ نشانی ندارد.
