به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایرنا، نتایج یک پژوهش نشان می دهد گرمای شدید در اقیانوس‌های جهان در سال ۲۰۱۴ از «نقطه بی‌بازگشت» عبور کرده است.
دانشمندان در این پژوهش دمای سطح دریاها را در ۱۵۰ سال گذشته که به دلیل گرمای جهانی افزایش یافته، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار دادند. آنها دریافتند که دمای شدیدی که تنها در ۲ درصد از مواقع یک قرن پیش رخ می دهد، از سال ۲۰۱۴ تاکنون دستکم در ۵۰ درصد زمان ها در سراسر اقیانوس ها رخ داده است.
در برخی مناطق هم دمای شدید در ۹۰ درصد مواقع رخ می دهد که به شدت بر حیات وحش حاضر در اقیانوس ها تاثیرگذار بوده است. بیش از ۹۰ درصد گرمای حاصل از انتشار گازهای گلخانه ای توسط اقیانوس ها جذب می شود که نقش مهمی در حفظ آب و هوای پایدار دارد.
«کایل ون هوتان» یکی از محققان حاضر در این پژوهش گفت: «با استفاده از اندازه گیری های انجام شده در این پژوهش، ما نشان دادیم که تغییر آب و هوا چیز نامشخصی نیست که قرار باشد در آینده ای دور اتفاق بیفتد. این یک واقعیت تاریخی است و پیش از این هم شاهد پیامدهای ناشی از آن بوده ایم». وی با بیان اینکه تغییرات شدید آب و هوا از خیلی وقت پیش در اقیانوس ها شروع شده تاکید کرد: «اقیانوس زیربنای تمام حیات روی زمین است».
دانشمندان پیش از این و در سال ۲۰۱۹ هشدار داده بودند که تعداد امواج گرمایی که بر اقیانوس‌ها تاثیر می‌گذارد به شدت رو به افزایش است و بخش‌هایی از حیات دریایی را به همان شیوه آتش سوزی های روی خشکی از بین برده است.
به گفته کارشناسان، نسبت اقیانوس هایی که گرمای شدید را تجربه می‌کنند در حال حاضر ۸۰ تا ۹۰ درصد است که پنج مورد بدترین آنها شامل مناطقی در شمال شرقی سواحل آمریکا و کانادا، سواحل سومالی و اندونزی و دریای نروژ است.
«پروفسور جان آبراهام» از دانشگاه سنت توماس مینه‌سوتا آمریکا و یکی از اعضای تیم ارزیابی اقیانوس ها گفت: «اقیانوس ها نزدیک به ۷۰ درصد از سطح سیاره زمین را در برگرفته اند و بیش از ۹۰ درصد گرمای زمین را جذب می کنند. پژوهش جدید انجام شده اطلاعات بسیاری در خصوص تغییرات اقلیمی در اختیار ما قرار داده و نشان می دهد که این روند گرم شدن آب اقیانوس ها با سرعت در حال افزایش است و خطرات جدی برای موجودات دریایی در پی دارد».
دانشمندان پیش از این هشدار داده بودند که حتی چنانچه براساس توافق آب و هوایی پاریس انتشار دی اکسید کربن ناشی از مصرف سوخت های فسیلی کاهش یابد و گرمایش جهانی تا ۲ درجه پیش از میزان صنعتی شدن حفظ شود، به دلیل فراتر رفتن دما از نقطه بی بازگشت دیگر شاهد تغییر چندانی در وضعیت آب و هوا نخواهیم بود.
