نه واقعا کسی فکر این وضعیت را نکرده بود. وقتی رستوران‌ها ، کافه‌ها و قهوه‌خانه‌ها مملو از جمعیت هستند نگرانی کرونایی تماشاگران آن‌هم بعد از کلی مانور پاکسازی و اعمال پروتکل‌های بهداشتی نوبر است. اصل ماجرا اینکه در یکی، دو روز گذشته بسیاری از سالن‌های سینمایی به‌رغم رفع ممنوعیت‌های بازگشایی اصلا باز نبودند و آنهایی هم که سالن‌ها را برای حضور تماشاگران آب و جارو کرده بودند با عددهای یک رقمی فروش بلیت برای هر سانس مواجه بوده‌اند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، از سوی دیگر هماهنگی‌ها برای اکران تنها 2 فیلم «شنای پروانه» و «خوب، بد، جلف 2(ارتش سری)» برای حمایت و رونق سالن‌های سینما و ترغیب تماشاگران برای آشتی پساکرونایی با سینماها هم ظاهرا مقبول نیفتاده است. خلوتی سالن‌ها آنقدر ذوق اهالی سینما، سینمادارها و مدیران سینمایی را کور کرده که موضوع بازگشایی سالن‌ها در تاریخ اول تیرماه رسما به فراموشی سپرده شده‌است.
حالا همه امیدها به چهارشنبه طلایی سینماهاست و اینکه آیا امروز تماشاگران برای آشتی‌کنان با سالن‌ها، بلیت می‌خرند یا موضوع ورشکستگی سینما در سال 99یک گام دیگر به واقعیت نزدیک می‌شود. نباید فراموش کرد که هر 2 فیلم انتخاب شده برای ایام بازگشایی سینماها فیلم‌های تماشاگر‌پسندی هستند و با اینکه هرکدام حال و هوایی متفاوت دارند، اما هر 2برای تماشاگر جذابیت‌های خاص خود را دارند. «شنای پروانه» به کارگردانی محمد کارت در واقع یک لات‌گرافی است. در روزگار امروز و گوشه چشمی دارد به دنیای سراسر انتقام و حسادت گنده‌لات‌های شهر. ترکیب بازیگران و سوژه ملتهب و عامه‌پسند فیلم به راحتی می‌تواند تماشاگران زیادی را برای تماشای اثر به صف کند، اما فعلا خبری از رونق نیست و دست و پا زدن شنای پروانه در گودال هراس از نشستن در سالن‌های بی‌تماشاگر، نتیجه‌ای نداشته است.
فیلم دیگر امیدوار به استقبال در دوران بازگشایی سینماها، ساخته پیمان قاسم‌‌خانی است. فیلم طنز «خوب، بد، جلف2» در روزهای قبل از شیوع کرونا طی چند روز توانست خیل مشتاقان را به سینماها بکشاند، اما این روزها چندان محبوب نیست و این عدم محبوبیت نه محتوای فیلم، بلکه سایه سنگین کرونا بر سر سینماها است. هر 2فیلم در شرایط عادی به راحتی می‌توانستند رکوردهای فروش را جابه‌جا کنند و لااقل در جدول فروش فیلم‌ها با مترو معیارهای سال گذشته لااقل برای خود جایگاه مطلوبی کسب‌کنند.
حالا سالن‌های سینما به‌رغم همه دلخوشی‌ها، ایام بدی را سپری می‌کنند و استقبال تماشاگران لااقل تا لحظه اکنون از فیلم دیدن در سالن‌ها بسیار ناچیز‌تر از تصور سینمادارهاست. «شنای پروانه» و «ارتش سری» عملا تابستان را با هیچ آغاز کرده‌اند و اگر این روال ادامه یابد افق مبهمی پیش چشمان مدیران و فیلمسازان گشوده خواهد شد. افق‌هایی که در دوردست آن نه کیفیت فیلم برای جذب تماشاگر اهمیت چندانی دارد و نه طنازی و ساده بودنش می‌تواند تماشاگری ر ا برای خرید بلیت دست به جیب کند.
