۰ نفر

آلودگی هوا امید به زندگی را دستکم یک سال کم می‌کند

۲ شهریور ۱۳۹۷، ۸:۳۱
کد خبر: 295117
آلودگی هوا امید به زندگی را دستکم یک سال کم می‌کند

یافته های گروهی از پژوهشگران آمریکایی نشان می دهد وجود ذرات معلق ریز در هوا موجب کاهش دستکم یک سال از امید به زندگی می شود.

به گزارش «مدیکال نیوز تودی» آمریکا، پژوهشگران دانشگاه «آستین» ایالت تگزاس آمریکا دریافتندهوای تمیز موجب افزایش چشمگیر عمر انسان می شود.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایرنا، آنان تاثیر آلودگی هوای خارج از منزل را با ذرات معلق در هوا با قطر کمتر از 2.5 میکرون یا ذرات معلق ریز بررسی کردند. 
این ذرات می توانند وارد عمیق ترین قسمت در ریه های انسان شوند، ضمن اینکه تنفس ذرات معلق ریز با افزایش حملات قلبی، سکته، بیماری های مجاری تنفسی و سرطان ارتباط دارد و پیش از این ثابت شده است. 
ذرات معلق با قطر کمتر از 2.5 میکرون از فعالیت نیروگاه ها، خودروها، کامیون ها، فعالیت های کشاورزی و انتشار گازهای صنعتی ناشی می شود. 
این گروه از محققان با مطالعه بار جهانی بیماری ها، پیامدهای قرار گرفتن در معرض ذرات معلق ریز در 185 کشور جهان را در نظر گرفتند و سپس تاثیر این ذرات را بر امید به زندگی در 2سطح کشورها و همچنین در مقیاس جهانی بررسی کردند. 
«جاشوا اپت»* سرپرست این گروه پژوهشی، می گوید: پیش از این نیز مطرح شده است که آلودگی هوا یکی از دلایل اصلی مرگ و میر جهانی به شمار می رود. از این گذشته موضوع طول عمر به خودی خود حساس است. 
«در این مطالعه ما به شکلی روشمند نشان دادیم چطور آلودگی هوا طول عمر انسان ها را در کل کشورهای جهان تحت تاثیر قرار می دهد. در پی آن دریافتیم آلودگی هوا بر زندگی انسان ها تاثیر زیادی می گذارد و به طور متوسط یک سال از عمر آنان می کاهد». 
به گفته اپت، اهمیت تاثیر آلودگی هوا بر طول عمر با یافتن راه های درمان سرطان ریه و پستان برابری می کند. این امر در همه کشورها یکسان نیست. برای نمونه در هند و چین، بهبود وضعیت هوا برای سالمندان بیش از افزایش یک سال امید به زندگی تاثیر دارد. 
بر پایه این گزارش، اگر آلودگی هوا در بیشتر کشورهای آسیایی بهبود یابد 15 تا 20 درصد افراد سالمند دارای بیش از 60 سال، تا 85 سالگی و بیش از آن عمر می کنند. 
مطالعه بار جهانی بیماری ها برنامه ای جامع در سطح منطقه ای و جهانی است که میزان مرگ و میر و ناتوانی ناشی از بیماری های اصلی، جراحات و تلفات و عوامل خطر را بررسی می کند. 
این مطالعه از سال 1990 با مشارکت 127 کشور و حضور 1800 محقق در موسسه سنجش و ارزیابی سلامت دانشگاه واشنگتن آغاز شد و با همکاری سازمان بهداشت جهانی ادامه یافت. 
آخرین پژوهش درباره این موضوع در سال 2015 میلادی انجام و نتایج آن سال 2016 منتشر شد.