به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از اعتماد ، رییس کل سازمان نظام پزشکی تاکید داشت که سخت‌ترین دوران شغلی وی، همین ٤ سال ریاست در این نهاد صنفی بود آن هم در حالی که فاصله بین برگزاری انتخابات ششم نظام پزشکی (در ماه‌های پایانی دولت دهم) تا قبل از دریافت حکم رسمی ریاست از رییس‌جمهوری یازدهم و تا چند هفته‌ای پس از آغاز فعالیت دولت جدید، سیاست‌ورزی‌های رییس دولت دهم با یک انتخابات صنفی، ٦ ماه پرالتهاب را برای این منتخب جامعه پزشکی رقم زد. زالی در پاسخ نظر خود را درباره ترکیب ١٠ منتخب انتخابات هفتم نظام پزشکی در تهران بزرگ که عمدتا، چهره‌های منسوب به اصلاح‌طلبان هستند چنین اعلام کرد: «من در انتخابات نظام پزشکی چندان قایل به جناح‌بندی سیاسی نیستم. منتخبان کشور و به خصوص در تهران، ممکن است علایق سیاسی داشته باشند یا حتی به یک گروه سیاسی هم به صورت رسمی تعلق داشته باشند، اما با نگاه فنی و حرفه‌ای و صنفی وارد سازمان شدند.
من هم در چهار سال گذشته تلاش کردم سیاست زدگی را از نظام پزشکی دور کنم و در این دوره، تمام گرایش‌های سیاسی در سازمان حضور فعال داشتند و در انتخاب همکارانم، گرایش سیاسی، کمتر مورد توجه قرار گرفت. منتخبان فعلی در تهران، بعضی‌شان افراد برجسته سیاسی هستند اما بیش از برجستگی سیاسی، مورد اعتماد جامعه پزشکی بوده‌اند و بنابراین، امکان پولاریزاسیون سیاسی را در ٤ سال آینده منتفی می‌دانم و فکر می‌کنم تمام دوستان با گرایش‌های مختلف، می‌توانند با نگاهی غیرسیاسی مسائل صنفی را پیگیری کنند.»
زالی در ادامه در پاسخ به این سوال که اصلاح‌طلبان نگران بودند این سازمان صنفی به دست اصولگرایان بیفتد و اگر ترکیب منتخبان، غیر از این بود، چه آینده‌ای پیش روی این نهاد صنفی ایجاد می‌شد، گفت: «باید به رای جامعه پزشکی احترام گذاشت. طبیعی است هر فردی با هر گرایشی رای بیاورد مورد احترام است و مهم‌ترین مساله این است که در نظام پزشکی مسائل سیاسی در اولویت نباشد چون این اتفاق، شان نظام پزشکی را تنزل می‌دهد. نظام پزشکی به عنوان یک کنشگر مهم استراتژیک عرصه سلامت، باید فارغ از جناح بندی‌های سیاسی باشد و همه افراد، حتی اگر افراد موثر در عرصه سیاسی هستند هم، باید با کسوت صنفی و حرفه‌ای بر صندلی‌های این نهاد مستقر شوند. ما از خود جامعه پزشکی می‌توانیم این درس را بگیریم که سال گذشته در مراسمی به مناسبت هفته دفاع مقدس، تمام چهره‌های بارز سیاسی روز از جامعه پزشکی را گرد هم آوردیم و این درس آموزنده‌ای بود که می‌شود فارغ از تمام گرایش‌های سیاسی کنار هم نشست.
چنانکه دفاع مقدس این موانست را ایجاد کرد که بسیاری از چهره‌های سیاسی امروز، عضو تیم‌های اضطراری زمان جنگ بودند و همه جانفشانی کردند.»زالی در پاسخ به این سوال هم که وی پیش از آغاز فعالیت دولت یازدهم، از منتقدان شناخته شده دولت وقت بود اما با روی کار آمدن دولت جدید، انتقادات پایان یافت و آیا اکنون که از مسوولیت رسمی کناره می‌گیرد، باز هم می‌توان انتظار حضور یک منتقد را داشت، گفت: «ذات جامعه پزشکی انتقاد است. اما آقای روحانی به حوزه سلامت توجه ویژه‌ای داشت. شاید دولت به خاطر مشکلات سیاسی نتوانست تمام منویات کارشناسان حوزه سلامت را محقق کند ولی شخص رییس‌جمهوری، نگاه راهبردی به سلامت داشت و باید قدرشناس این اتفاق باشیم. یادم هست در آستانه شکل‌گیری دولت یازدهم، من در بررسی تحقیقی از نظر توجه و التفات اجرایی در نهادهای قانونگذاری و اجرایی کشور، به این نتیجه رسیدم که سلامت رتبه ١٣ الی ١٤ داشت اما امروز، حتی منتقدان دولت یازدهم هم قبول دارند که سلامت در فهرست ٣ فصل اصلی است که فکر می‌کنم مانیفست دولت هم، همین بوده چنان که در مراسم تنفیذ و تحلیف هم، رییس‌جمهوری به مقوله سلامت اشاره داشت و بنابراین، این نگاه در دولت آینده هم استمرار دارد. البته مشکلات و کاستی‌هایی وجود دارد اما بنا بر آخرین اخباری که دارم، وزیر بهداشت و مدیران ارشد دولت و حوزه سلامت می‌خواهند این کاستی‌ها را مرتفع کنند.
ما هم با مسوولان ارشد دولت یازدهم در تعامل خوبی بودیم هرچند که نظرات ما در حوزه تعرفه‌ها و مالیات و عوارض تامین نشد و همچنان اعتقاد داریم که بخش خصوصی باید مورد حمایت قرار بگیرد چون دولت به تنهایی نمی‌تواند مشکلات بخش سلامت را حل کند. درخواست ما از دولت آینده، افزایش منافع عمومی در حوزه سلامت است. این یک زخم کهنه عمیق است و بیش از سه دهه است که اعتبارات حوزه سلامت رشد مکفی نداشته و ناکافی و ناپایدار بوده و انتظار داریم با نگاه عمیقی که از شخص آقای روحانی سراغ داریم، به اعتبار دهی و بودجه‌ریزی هم توجه کند و سهم سلامت را از منابع عمومی افزایش دهد چرا که بهداشت و درمان، از فصول حاکمیتی است و باید درهای حوزه سلامت به روی بخش خصوصی باز شود تا بتواند با اطمینان و بدون هراس، در حوزه سرمایه‌گذاری و مدیریتی وارد شود.»
زالی همچنین در پاسخ به این سوال که وزیر بهداشت برای پایان دادن به شایبه‌های حمایت از بخش خصوصی که در زمان کسب رای اعتماد وی از مجلس مطرح بود، طی ٤ سال وزارت کمترین حمایت را از بخش خصوصی درمان داشت و حتی با واگذاری بررسی پرونده‌هایی همچون پرونده مرحوم عباس کیارستمی به سازمان نظام پزشکی به نوعی از خود سلب مسوولیت کرد، گفت: «من استنباطم این نیست که ایشان می‌خواست از خود سلب مسوولیت کند چرا که بر اساس ماده ٣٠ قانون نظام پزشکی عمل کرد که به وزیر بهداشت اجازه می‌دهد در صورت متصور بودن وجود شکایت در حوزه انتظامی، رسیدگی را به این سازمان واگذار کند و بنابراین، کار ایشان قانونی و متعارف بود چون در روزهای اول، این پرونده شاکی نداشت. اما نگاهی که من در دولت می‌بینم و حتما وزیر هم متاثر از همین نگاه حرکت کرد، این بود که دولت دوازدهم می‌خواهد به بخش خصوصی جایگاه متفاوتی بدهد و نگاهش این است که بخش خصوصی بالنده شده و حضور پررنگ‌تر و فعال‌تری داشته باشد و از جمله در نظام سلامت هم، اخیرا با آقای جهانگیری (معاون اول رییس‌جمهوری) ملاقاتی داشتیم که ایشان به عنوان یک استراتژی به من گفت که تلاش این است که در بخش خصوصی در حوزه سلامت بیش از گذشته فعال باشند و مورد حمایت بیشتر دولت قرار بگیرد و پیش بینی می‌کنم که نگاه دولت در حوزه سلامت در بخش خصوصی متفاوت خواهد بود و شاید بیشتر توجه کنند. آقای لاریجانی (رییس مجلس دهم) هم چند ماه قبل که من گزارشی از وضعیت بخش خصوصی سلامت به ایشان دادم، گفت که مجلس هم، با دولت در هر مسیری برای تسهیل و رفع بروکراسی و ارتقا و افزایش اختیارات و تسهیلات قانونی برای بخش خصوصی سلامت همراهی می‌کند. پیش‌بینی می‌کنم در دولت دوازدهم، نگاه غالب در حوزه سلامت کمی عمیق‌تر باشد و اگر آقای هاشمی هم وزیر باشد، احتمالا در همین مسیر گام برخواهد داشت.»
