با وجود این فاصله حرف تا عمل زیاد است و نمی‌توان امیدوار بود که تنها با حرف، کالای ایرانی مورد حمایت قرار گرفته و توسط مردم خریداری شود. برای بهبود وضعیت تولید داخلی باید تصویر درستی از وضعیتی که در آن قرار داریم، داشته باشیم. باید دید اکنون تولید ملی ما چگونه است و ضعف‌های اساسی در این زمینه چیست. با رفع کاستی‌های موجود می‌توان امیدوار به رفع آن و رونق تولید داخلی شد. به این شرط، دیگر شاخص‌های اقتصادی کشور نیز بهبود یافته و وضعیت رشد اقتصادی، تورم و اشتغال بهتر از قبل می‌شود.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان، ابوالفضل روغنی‌گلپایگانی، رئیس کمیسیون صنعت اتاق بازرگانی می‌گوید: «اقتصاد کشور برای ارائه عملکردی بهتر در بخش تولید تا صادرات و همچنین بخش صنعت نیازمند جراحی است.»
از نظر شما بخش‌های تولید و صادرات بیشتر نیازمند حمایت یا اصلاح در کدام بخش‌هاست؟ و همچنین با توجه به عملکرد دولت در طول سالیان گذشته بخش تولید و صنعت نیازمند چه اصلاحاتی است و ارزیابی شما از عملکرد دولت در این بخش در سال‌های اخیر چیست؟
ما در طول سالیان گذشته شاهد افزایش قیمت مواد اولیه و بیشتر هزینه‌های تولید در کشور بوده‌ایم. افزایش هزینه مواد اولیه و هزینه تمام‌شده قیمت کالا خبرخوبی برای تولیدکنندگان نبود. بنابراین اگر قرار باشد ارزیابی از عملکرد دولت در سالیان گذشته و همچنین شروع دولت دوم روحانی در بخش صنعت داشته باشم، نمی‌توانم نمره قابل قبولی در این بخش برای دولت متصور شوم، اما ازسوی دیگر باید یادآور شد که دولت در سال 96 در حال تغییر کابینه و معرفی وزرا بود، بنابراین زمان لازم برای نمره‌دادن نیز کمی زود به‌نظر می‌رسد.
چه پیشنهاداتی برای بهترشدن عملکرد دولت در سال جدید دارید؟
شاید در مقام پیشنهاد، نخست باید به موضوع کنترل رکود و سپس هیجانات و نوسانات نرخ ارز اشاره کرد؛ نوساناتی که در هر شکل آن فضای کسب و کار را تحت تاثیر خود قرار داده است. از سوی دیگر، باید به قول و قرارهای خود دولت در زمینه حمایت از تولید اشاره داشت که در این مورد فکر نمی‌کنم حتی دولت توانسته باشد به 10درصد از وعده‌های خود جامه عمل بپوشاند و این مهم نیز بیشتر متاثر از وضعیت نقدینگی نامناسب در بخش صنعت بوده است. دوم، باید به وضعیت نامناسب مراودات بانکی در کشور اشاره کرد. تا قبل از برجام ما از حداقل توانایی برای دورزدن تحریم‌ها برخوردار بودیم، اما پس از برجام و روی کارآمدن دولت ترامپ مسیرهای دورزدن تحریم نیز برای ما به‌عنوان تولیدکننده یا صادرکننده بسته شد و از سوی دیگر بانک‌های خارجی دیگر با ما کار نکردند و فضای ارتباطی ما با فضای کسب و کار اروپا یا خارج به هر طریقی بسته شد و این به افزایش هزینه تمام‌شده کالا منجر شد که تدوام این رویه برای صنعت خوب نیست. شاید بهترشدن وضعیت برخی صنایع نظیر خودروسازی در کشور از لطف برجام در کشور بوده باشد، به‌ویژه موضوع قراردادهایی که با حمایت و اراده دولت با کشور فرانسه صورت گرفت. این مهم نتیجه حمایت دولت از این صنعت بود. همچنین وضعیت مطلوبی که بخش انرژی در کشور داشت از ثمرات برجام بود که توانست منجر به بهترشدن وضعیت این صنعت در کشور شود، تولیدات و صادارت محصولات نفتی و گاز و میعانات گازی در کشور از رونق خوبی برخوردار شد. در سایر صنایع وضعیت ما بدتر شد، اما بهتر نشد. شاید یکی از عوامل به وضعیت استقرار کابینه جدید دولت در سال 96 بازگردد. به هر حال استقرار وزرا تا دست‌گرفتن فرمان دولت زمان خواهد برد، لذا با خلأهایی در ابتدای دولت دوم روحانی رو‌به‌رو می‌شویم.
فکر می‌کنید وضعیت صنعت در سال 97 چگونه می‌شود و دولت برای بهترشدن وضعیت صنعت در کشور در کدام بخش‌ها نیاز به سرمایه‌گذاری یا حمایت دارد؟
اگر با این وضعیت در بخش صنعت یا تولید ادامه بدهیم وضعیت بدترمی‌شود، مگراینکه دولت اولویت‌بندی‌های متفاوت‌تری در بخش صنعت و تولید داشته باشد که این مهم نیز نیازمند آرامش در بخش سیاسی و روابط بین‌المللی است. باید خاطرنشان کنم زمانی می‌توانیم فضای مناسبی در بخش صنعت و تولید یا عمدتا فضای کسب و کار داشته باشیم که فضای سیاسی آرام و روابط تجاری مناسبی با کشورهای مختلف دنیا داشته باشیم.
چه پیشنهادی برای بهترشدن وضعیت صنعت در کشور دارید؟
اول بهترشدن فضای نرخ ارز در کشور است. ما در شرایط فعلی بیشتر به کنترل نرخ ارز در کشور نیاز داریم و دیگری یکسان‌سازی نرخ ارز در کشور است؛ به عبارتی دولت باید از انواع و اقسام ارزهای رایج در بازار نظیر ارز مبادله‌ای یا ارز آزاد و انواع دیگر رایج ارز در بازار خودداری کرده و به سمت یکسان‌سازی نرخ ارز در کشور برود. لذا پیشنهاد می‌کنم دولت به سمت تک‌نرخی‌کردن نرخ ارز برود که کمک بزرگی به فضای اقتصاد کشوراست و ضروری است که در شرایط فعلی دولت دست به این کار بزند. دوم اینکه یارانه را قطع کند و تنها به واحدهایی یارانه تعلق بگیرد که نیازمند دریافت آن است. سوم و مهم‌ترین بخشی که دولت باید به آن توجه کند اخذ مالیات از تمامی واحدهای تولیدی یا صنعت است، به عبارتی به این تبعیض رایج در بخش مالیاتی پایان دهد. باید بپذیریم که دولت به اصلاح ساختار مالیاتی در کشور نیاز دارد. اگر قرار است مالیاتی پرداخت شود این مالیات از کلیه واحدها و صنایع دریافت بشود. به عبارتی به یک عدالت اساسی در کشور بیش از همه نیاز داریم. اگر این اتفاق درکشور روی دهد، ارز و اقتصاد از شفافیت لازم برخوردار می‌شود. شاید به شفافیت لازم در بخش اقتصاد چندان امیدی نداشته باشیم، اما بر تک‌نرخی‌شدن ارز در کشور اصرار داریم. همچنین خواستار رفع استثمار موجود در بخش مالیاتی کشور هستیم. چهارم اینکه لازم است تا دولت در ادامه در سال 1397 برای بهترشدن وضعیت صنعت دست به اصلاح ساختار نظام بانکی بزند، چراکه اگر این اتفاق روی ندهد در ادامه منجر به فروپاشی ساختار نظام بانکی در کشور می‌شود. باید توجه داشت که نخست موضوع خصوصی‌سازی در نظام بانکی از طریق موسسات مالی از نظام بانکداری به سمت بنگاهداری تغییر رویه داد که همین ابتدای امر باید زیرساخت‌های لازم برای خصوصی‌سازی واقعی عملیاتی شود، چراکه در این راستای بعضا بانک‌ها برای ارائه یا خرید و فروش سهام قیمت‌هایی را اعلام می‌کنند که کسی نمی‌تواند وارد عرضه خرید و فروش سهام بانکی بشود. پنجم اینکه لازم است دولت در سال جدید توجه بیشتری به بخش صندوق‌ها در کشور داشته باشد. صندوق بازنشستگی کشور تا صندوق تامین اجتماعی و سایر صندوق‌های حمایتی در کشور نیازمند حمایت بیشتر دولت در این بخش است، لذا اگر در ادامه عنوان می‌کنیم اقتصاد کشور برای ارائه عملکردی بهتر در بخش تولید تا صادرات و همین بخش صنعت نیازمند جراحی است، باید متوجه باشیم که همین جراحی درد هم دارد و برای بهترشدن شرایط و رسیدن به شفافیت لازم در اقتصاد باید این درد را تحمل کنیم.
