کارشناسان و مسئولان با انتقاد از عدم استفاده از ابزارهای اطلاع‌رسانی مناسب در بازارهای داخلی و جهانی برای معرفی محصولات تولیدکنندگان ایرانی معتقدند که با توجه به وجود پتانسیل‌های زیاد در صنعت مبلمان ایران، متاسفانه این صنعت چه در داخل و چه در بازارهای جهانی ناشناخته است.
50 درصد ظرفیت صنعت مبلمان کشور راکد است
حسن احمدیان، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از کسب و کار ، مبلمانی که در کشور تولید می‌شود، می‌تواند در بازارهای جهانی عرضه شود و با توجه به پتانسیل‌هایی که دارد، به جرات می‌توان گفت که اگر استفاده از ابزارهای تبلیغاتی در دستور کار قرار بگیرد، ما در دنیا حرفی برای گفتن خواهیم داشت. البته لازم است گفته شود که اکثر تولیدکنندگان مبلمان با ماشین‌آلات روز دنیا کار می‌کنند درحالی که ضعف ما در مواد اولیه، خدمات پس از فروش ماشین‌آلات وارداتی و همچنین یراق‌آلات و ام‌دی‌اف است.
در حال حاضر برای اینکه بتوانیم قدرت رقابت با کشوهای خارجی را داشته باشیم، باید مواد اولیه با هزینه کمتری وارد کشور شود و آن هم به این دلیل که هم‌اکنون یک تولیدکننده برای واردات این اقلام 10 تا 55 درصد عوارض گمرکی پرداخت می‌کند.
از سوی دیگر، یکی از اصلی‌ترین مولفه‌های این صنعت این است که به صادرات آن توجه شود و این در حالیست که باوجود ظرفیت 400 میلیون نفری کشورهای منطقه، هنوز 50 درصد ظرفیت صنعت مبلمان کشور راکد مانده است. به‌طور مثال 65 درصد ام‌دی‌اف ما هنوز وابسته به واردات است و ما فقط توانسته‌ایم 35 درصد نیاز کشور را با تولیدات داخلی تامین کنیم.
به‌طور کلی، تامین مواد اولیه باکیفیت و وجود تعرفه بالا، ناآگاهی از بازارهای هدف، کمبود نقدینگی و ساختار سنتی از جمله مهم‌ترین مشکلات تولید و صادرات صنایع چوبی و مبلمان در کشور است.
کاهش واردات چوب به قاچاق آن دامن می‌زند
محسن ضیایی، دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان
کشور ما در فهرست کشورهایی است که از لحاظ سرانه جنگل فقیر محسوب می‌شویم و در حال حاضر تامین چوب یکی از مشکلات ان صنعت است. چوب مولفه اصلی زنجیره اقتصادی صنعت مبلمان در کشور است و برای اینکه این زنجیره کامل شود و مبلمان ساخته شود تامین چوب امری حیاتی برای این بخش محسوب می‌شود. این در حالیست که تصویب و اجرا شدن طرحی که استراحت جنگلی نام دارد در گرو واردات چوب از طریق ایجاد بنادر و اسکله‌ها و همچنین رفع موانع موجود در سازمان حفظ نباتات کشور است.
کاهش واردات این محصول باعث می‌شود که قاچاق آن رونق بگیرد یا به قاچاق چوب دامن زده شود. به این دلیل که جنگل‌های کشور فاقد پتانسیل لازم است و به‌سرعت، اندک جنگل موجود کشور نیز نابود می‌شود. از اینرو بنابراین لازم است بحث مربوط به واردات چوب جنگلی به کشور حل شود.
تفاوت فاحش مبلمان در مغازه‌های لوکس و پایین‌شهر
رضا منجی، مبل فروش در بازار دلاوران
مبل‌سازی یا به روایتی صنعت مبلمان از قدیمی‌ترین و نفیس‌ترین هنرهای ایرانی‌هاست اما چندی است که می‌بینیم به دلیلی عدم حمایت و بی‌توجهی مسئولان از جایگاه اصلی خود دور افتاده است. ما و بقیه این راسته بازار و حتی بازار بزرگ یافت‌آباد به‌عنوان بنگاه‌های کوچک متاسفانه نه‌تنها در این صنعت بلکه در سایر بنگاه‌های تولیدی کوچک نتوانسته‌ایم آنطور که باید و شاید در بحث برند عمل کنیم.
از سوی دیگر، در این صنعت می‌بینیم که کپی‌برداری زیادی وجود دارد و مبلمان کپی‌برداری شده از مدل‌های خارجی به‌عنوان مدل مثلا ایتالیایی به فروش می‌رسد. در حال حاضر بزرگ‌ترین و مهم‌ترین مشکل این صنف، کپی‌برداری است که این موضوع نه‌تنها از مدل‌های خارجی صورت می‌گیرد بلکه بعضا شاهدیم از مدل‌های ایرانی نیز کپی‌بردای می‌شود.
باید اینجا از مشکل دیگری که پیش‌روی این صنعت قرار دارد هم نام ببرم. تفاوت قیمت در این صنف بیداد می‌کند و مشکل واقعا کجاست؟ این تفاوت فاحش از کجا نشات می‌گیرد؟ درست است قیمت مبل‌های وارداتی حداقل چهار برابر تولیدات داخلی است ولی این کالاها از کیفیت بالاتری نسبت به تولیدات داخلی برخوردارند به همین دلیل در بازار داخلی نیز با تقاضای بالایی مواجه هستند اما اختلاف فاحش قیمت مبلمان‌های مشابه چی؟ مثلا مبلمان 20 میلیون تومانی در مغازه لوکس بالای شهر، به قیمت 14 میلیون در مغازه‌های پایین‌شهر فروخته می‌شود.
دغدغه تهیه تجهیزات مبل و پایین بودن تیراژ فروش، عدم تثبیت قیمت‌ها، عدم معامله نقدی و باز بودن حساب، فقدان تجربه و مهارت در انجام تجارت خارجی و فقدان توان طراحی، از مهم‌ترین نقاط ضعف صنعت مبلمان در ایران است. همچنین استفاده از مدیران دانش‌محور، آموزش‌های کاربردی، حمایت دولت از صادرکنندگان و تولیدکنندگان داخلی، ضرورت نوآوری در زمینه‌های مختلف را بیش از پیش آشکار می‌سازد. بخش قابل توجهی از تولیدات صنعت مبلمان به عراق صادر می‌شد که به‌سبب ناامنی‌های در سال‌های اخیر، با کاهش صادرات مواجه شده‌ایم. ارزش صادرات مبلمان در سال‌های 90، 91 و 92 به‌ترتیب 4، 18 و 40 میلیون دلار بوده و در سال‌های 93 و 94 این رقم 18 میلیون دلار و ثابت بوده است. دغدغه تهیه تجهیزات مبل و پایین بودن تیراژ فروش، عدم تثبیت قیمت‌ها، عدم معامله نقدی و باز بودن حساب، فقدان تجربه و مهارت در انجام تجارت خارجی و فقدان توان طراحی، از مهم‌ترین نقاط ضعف صنعت مبلمان در ایران است. همچنین استفاده از مدیران دانش‌محور، آموزش‌های کاربردی، حمایت دولت از صادرکنندگان و تولیدکنندگان داخلی، ضرورت نوآوری در زمینه‌های مختلف را بیش از پیش آشکار می‌سازد.
بخش قابل توجهی از تولیدات صنعت مبلمان به عراق صادر می‌شد که به‌سبب ناامنی‌های در سال‌های اخیر، با کاهش صادرات مواجه شده‌ایم. ارزش صادرات مبلمان در سال‌های 90، 91 و 92 به‌ترتیب 4، 18 و 40 میلیون دلار بوده و در سال‌های 93 و 94 این رقم 18 میلیون دلار و ثابت بوده است.
