ترفندهای اعتماد به نفس؛ ۳ دلیل برای اینکه ابتدا خودتان را دوست داشته باشید

به گزارش اقتصاد آنلاین، دلایلی برای اینکه ابتدا خودمان را دوست داشته باشیم وجود دارد چرا که اگر انسان واقعا خودش را دوست نداشته باشد به سختی می تواند نسبت به دیگران مهربان باشد.

ممکن است ابتدا درباره دوست داشتن خود شنیده اما آن را جدی نگرفته باشید. در اینجا 3 دلیل وجود دارد که چرا دوست داشتن خودتان مهم است و چگونه به شما کمک می کند که دیگران را واقعا دوست داشته باشید.

"دوست داشتن بدون یادگیری عشق ورزیدن، به افرادی که دوستشان داریم آسیب می رساند."

جمله "ابتدا خودت را دوست بدار" را می توان از جهات مختلف در نظر گرفت. می توان آن را به عنوان یک خودخواه تلقی کرد و به قیمت قربانی کردن دیگران فقط مراقب خود بود.

یا می توان آن را خود وسواسی در نظر گرفت. تو فقط خودت را دوست داری، دیگران برایت معنایی ندارند.

اما، ما در اینجا در مورد عشق صحبت می کنیم. عشق چیزی منفی نیست. عشق چیزی نیست که از دیگران بگیریم بلکه یک عنصر بخشیدنی از صمیم قلب است.

عشق در مورد درک، مراقبت، اعتماد، احترام و بهترین نیت است.

در واقع، اگر خودتان را دوست داشته باشید، می توانید دیگران را به سالم ترین شکل دوست بدارید. بنابراین، با در نظر گرفتن این موضوع،3 دلیل وجود دارد که چرا باید ابتدا خود را دوست داشته باشید:

3 دلیل برای اینکه ابتدا باید خودتان را دوست داشته باشید

1. با عزت نفس درباره مسائل خود فرافکنی نمی کنید

وقتی عزت نفس پایینی داریم، ناخواسته دیگران را با خودمان رنج می‌دهیم.

به عنوان مثال، اگر اشتباهی مرتکب شویم و کسی که دوستش داریم آن را به ما گوشزد کند، آنقدر بدبخت خواهیم شد که به جای توجه به اشتباهمان روی طرف مقابل تمرکز می کنیم، و در گناه آزار و اذیت غرق می شویم.

شاید تلاش و جبران کنیم، اما روحیه بسیار ضعیفی خواهیم داشت زیرا همیشه فکر کافی نبودن ما را آزار می دهد.

هر چیزی که از گذشته خود نگه داشته ایم یا چیزهایی که در درونمان هست و روی آنها کار نکرده ایم، به نوعی بر نزدیک ترین افراد به ما تأثیر می گذارد.

کسانی که خودشان را دوست ندارند گاهی اوقات نمی گذارند دیگران هم آنها را دوست داشته باشند. فکر می کنیم که لیاقتش را نداریم یا اینکه آنها به ما ترحم می کنند. یا چون ما را دوست دارند به زور پیش ما مانده اند.

اما، این انتخاب آنهاست. آدم ها در کنار ما بودن را انتخاب می کنند. آنها ما را دوست دارند و اجازه ندادن به آنها برای اینکه در کنارمان باشند چون فکر می کنیم برایشان کافی نیستیم، در نهایت به آن کاری می انجامد که دوست نداشتیم به دیگران تحمیل کنیم.

بنابراین، ابتدا با دوست داشتن خود، می‌توانیم مراقبتی را که می‌خواهیم به دیگران و همچنین خودمان ارائه دهیم. این یک بازی برد-برد است!

2. شما را مستقل می کند

نتیجه مشابه و در عین حال متضاد دیگر این است که ما برای پر کردن فضایی که در اختیار داریم، به افراد دیگر وابسته هستیم.

احساس می کنیم چیزی کم داریم و شروع می کنیم به اینکه دیگران به ما این احساس را بدهند که اینطور نیست. ما می خواهیم آنها به ما نزدیک باشند، هر زمان که می خواهیم به ما گوش دهند و باعث شوند کمتر احساس پوچی کنیم.

مردم نیز مانند ما هم زمان مشکلاتی دارند . به طور طبیعی، اگر به کسی علاقه نداشته باشید، داوطلب نمی شوید که با او وقت بگذرانید.

کسی که خود را دوست دارد، در فعالیت هایی که از انجام آنها لذت می برد زیاده روی نمی کند. تنها بودن ناراحت کننده نیست.

3. تصمیمات بهتری خواهید گرفت

درک کردن نام دیگر عشق است.

بنابراین، اگر خودمان را دوست داشته باشیم، خودمان را درک می کنیم (به همین دلیل است که خود اندیشی بخشی از مسیر "من بودن" است )  بنابراین، می توانیم تصمیماتی بگیریم که می دانیم مطابق با آنچه برایمان اهمیت دارد هستند و ما را به سمت آنچه می خواهیم می برند، برای ساختن زندگیمان.

همچنین به ما کمک می‌کند تا درناگهانی ترین لحظه انتخاب کنیم چه چیزی برای ما مناسب است. این مهم درباره یادگیری تعیین مرزهایی است که در درازمدت به ما کمک می کند، تلاش برای جلب رضایت مردم، بخشش، یادگیری و ادامه دادن، درخواست حمایت و همه چیزهای به ظاهر ساده که در مجموع یک زندگی زیبا را شکل می دهند.

کلمات پایانی

اگر یک مشت نمک را در یک فنجان آب بریزید، آب غیرقابل نوشیدن می شود. اما اگر نمک را در رودخانه ای بریزید، مردم از آن برای  پخت و پز، شستن و نوشیدن ادامه دهند.

رودخانه عظیم است و ظرفیت پذیرشِ در آغوش گرفتن و دگرگونی را دارد.

وقتی قلب ما کوچک است، درک و شفقت محدود می شود و رنج می بریم.

نمی توانیم دیگران و کاستی های آنها را بپذیریم یا تحمل کنیم و خواهان تغییر آنها هستیم.

اما وقتی قلب ما بزرگ می شود، همین چیزها دیگر ما را رنج نمی دهد. درک و مهربانی زیادی داریم و می توانیم دیگران را در آغوش بکشیم.

ما دیگران را همانگونه که هستند می پذیریم و سپس آنها فرصتی برای دگرگونی پیدا می کنند.

نمی توانید از یک فنجان خالی چیزی بریزید. اول خودتان را دوست داشته باشید، سپس دیگران را صادقانه و از صمیم قلب دوست خواهید داشت. شما لایق آن هستید و افرادی که شما را دوست دارند نیز همینطور. وقت آن است که رفاه خود را در اولویت قرار دهید و آنچه را که نیاز دارید به خود ببخشید.

ترجمه و تدوین: اقتصادآنلاین

خبرنگار: مهتاب لطفیان