۰ نفر

پاسیفیک، پارکینگ ناوهای آمریکایی

۲۵ خرداد ۱۳۹۹، ۵:۰۳
کد خبر: 445933
پاسیفیک، پارکینگ ناوهای آمریکایی

در اوج تیرگی روابط واشنگتن و پکن سه ناو هواپیمابرامریکایی وارد دریای پاسیفیک شدند؛ رویدادی که به زعم ناظران می تواند منجر به خشم چین و تشدید اختلافات بین دو طرف شود.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، ممکن است پنتاگون مدعی شود حرکت سه ناو فوق فقط نشانه‌ای از احیای نیروی دریایی امریکا پس از فروکش کردن نسبی بحران کرونا است. اما این اولین بار در سه سال اخیر است که امریکا دست به چنین اقدامی در آب‎های شرق آسیا برای هشدار به اژدهای زرد زده است. ترامپ در ماه‌های اخیر بارها چین را متهم به سوءمدیریت در بحران کرونا و شیوع عمدی بیماری کووید 19 در غرب و سایر کشورها کرده و با این اوصاف استقرار ده‌ها هواپیمای جنگنده روی عرشه این ناو‌ها به معنای ضرب‌شست امریکا و تهدید چینی‌ها به اعمال زور علیه آنان در صورت رام نشدن‌‌شان مقابل پنتاگون است. اما امریکایی‌ها برای خنثی‌سازی این تصور تصریح کرده‌اند که برای مذاکرات مجدد با طرف چینی آماده‌اند تا نظم مورد نظر‌شان به شرق آسیا بازگردد. بانی گلاسر، مدیر دپارتمان مطالعات راهبردی چین در «مرکز بررسی‌های استراتژیک» امریکا می‌گوید: «چینی‌ها بر این باور بودند که اشاعه کووید19 کارایی‌های نظامی و امنیتی ما را به حداقل رسانده‌است و در نتیجه استقرار سه ناوهواپیمابر ما در دریاهای اطراف آنها به معنای هشدار دادن به آنها است. البته باید به چین هم حق داد که کار امریکایی‌ها را نشانه تازه‌ای از دخالت‌هایشان در امور منطقه و ارعاب رقبایشان بینگارند.»

بهانه‌های یک تهاجم غیر معمول

یک وجه تعجب برانگیز در مورد گسیل سه ناو مورد بحث به منطقه این نکته است که امریکا به طور معمول هر سال پایان بهار به جای تمرکز روی یک نقطه خاص هواپیماها و ناوبرهایش را به سفرهای تجسسی مختلف می‌فرستد اما امسال در کنار گسیل پهپادهای جاسوسی در دریای جنوبی چین، ناوهای هواپیمابر خود را نیز به منطقه فرستاد که نشان می دهد، امریکا چینی‌ها را رقیبی فراتر از معمول دانسته و قصد ترساندن آن را دارد.

به‌گزارش واشنگتن پست ناوهواپیمابر تئودور روزولت و کشتی‌های همراهش از پنجشنبه گذشته به منطقه موسوم به «هندو پاسیفیک»  وارد شده و اندک زمانی بعد در دریای فیلیپین در نزدیکی کشور کوچک گوام آرام گرفتند.

ناو تئودور روزولت و کشتی‎های همراهش آخرین بار سه ماه پیش قبل از شیوع کرونا بود که در آبهای آزاد حرکت کردند. اما پس‌از ابتلای شماری از نیروهای این کشتی به ویروس کرونا متوقف شدند و اکنون دیگر بار فعالیت را از سر گرفته اند. در کشتی‌های نیمیتز و ریگان که در کنار ناو تئودور روزولت حرکت می ‎کنند نیز گفته می‎شود، مکانیسم‌هایی درنظر گرفته شده تا احتمال ابتلا در آنها به صفر برسد. آدمیرال جیم کرک فرمانده ناو فیمیتز دیروز با اتهام زنی به چین گفت: «کرونا دیگر دغدغه اول ما نیست و ما آمده‌ایم تا به منطقه نظمی را ببخشیم که چین فاقد قدرت لازم برای برقراری آن نشان داده است.» اما در همین حال آدمیرال استیفن کوهلر فرمانده عملیات نظامی امریکا در هند و چین تلاش کرد، آبی بر آتش خشم احتمالی چین بریزد و گفت: «ما خیال خط و نشان کشیدن برای چین را نداریم و فقط می‌خواهیم بگوییم به نفع بی‌نظم‌ها است که نظم امریکایی را بپذیرند و به آن عمل کنند!»

تهدید تازه امریکایی‌ها در آبهای نزدیک به چین در شرایطی صورت پذیرفته که نوع برخورد آنان با بیماری مهلک کرونا ده‌ها درجه ضعیف‌‌تر از عملکرد چینی‌ها بوده و رکوردار بیشترین موارد ابتلا و مرگ در سطح جهان شده‌اند.

رمزی در کار نیست؟

درست است که طرح افزایش ناوبری امریکا در دریاهای مشرف به چین از زمان باراک اوباما آغاز شد اما مانور روزهای اخیر کشتی‌های جنگی امریکا در این منطقه این تعرض را از قوه به فعل در آورده است. البته پنتاگون مدعی است مسأله مرموز تازه‌ای پشت حرکت این ناوها نیست و می‌گوید امریکا از حق استقرار هر چه بیشتر نیروهای نظامی‌اش در مواضع و پایگاه‌های مختلف خود سود جسته و دریاهای مرتبط با چین نیز بخشی از همین برنامه و قلمرو است اما رویارویی‌های تند دو کشور در ماه‌های اخیر این ادعا را نقض کرده و اقدام جدید ناوها را نوعی اعلام آمادگی برای شروع یک رویارویی احتمالی بین دو طرف جلوه می‌دهد. در همین ارتباط 30 می (10 خرداد) ناوشکن ماستین امریکا تا 12 مایلی جزیره وودی در منطقه پاسیفیک که در تسخیر چینی‌ها بوده پیش رفت تا نشان بدهد اگر جنگی تمام عیار در دریا و هوا بین دو طرف روی بدهد، امریکا برای حمله به مواضع چینی‌ها آمادگی دارد. امریکا همچنین با استفاده از فضای پروازی که تایوان در اختیارش گذاشت، دست به پروازی نظامی و تجسسی در نزدیکی مرز چین در اواسط خردادماه زد؛ اقدامی که پکن آن را تهدیدآمیز و تأسف‌آور نامید.

این زبان جنگ نیست!

از سوی دیگر گفته می‌شود هواپیماهای جنگی امریکا مستقر در منطقه نه فقط از خاک تایوان سوءاستفاده کرده‌اند بلکه با سنسورهای مختلف و ادوات ظریف تکنولوژیک مشغول جاسوسی و ردیابی فعالیت چینی‌ها در داخل خاک کشورشان بوده‌اند. به گزارش «نشنال اینترست» هواپیماهای امریکایی مستقر در گوام نیز در فعالیت فوق و رصد کردن تحرکات چینی‌ها سهیم بوده‌اند و کنار آن حداقل 200 افسر و درجه‌دار نیروی هوایی امریکا دست به عملیات مشترک نظامی و تمرینات واحد با سربازان گوامی و فیلیپینی زده و فضا را ملتهب‌تر کرده‌اند، گفته می‌شود هواپیماهای حاضر در این عملیات از پایگاه‌های نظامی امریکا در ژاپن به پرواز درآمده‌اند. اظهارات تازه ژنرال کرافت، یکی از فرماندهان ارشد امریکا در دریای چین در عین اینکه تأیید رسمی این خبر به شمار نمی‌آید اما رنگ و بوی آن را دارد، وی گفته است: «برای نیروی هوایی امریکا پرواز و اقدام‌های تجسسی و ردگیری از طرق مختلف و از درون پایگاه‌های متعدد در شرق آسیا متصور و مقدور است ولی نباید گمان کرد، زبان ما زبان جنگ و تعارض است. ما از ابتدا هم راضی به عملیات اخیر نبوده‌ایم و آرزوی شخصی من بازگشت هر چه سریع‌تر به پایگاه نظامی یاکوتا در ژاپن است.»

بهترین بهانه

با این حال آگاهان در پنتاگون می‌گویند عملیات اخیر در راستای قدرت‌نمایی به چینی‌ها و بخشی از تهدید آنها به عقب‌نشینی سیاسی-اقتصادی پس از قبضه کردن بازارهای اقتصادی در سال‌های اخیر و در آوردن منافع فراوان از دست کمپانی‌های امریکایی بوده است. چیزی که ترامپ مدعی «استادی در امور اقتصادی» به هیچ روی بر نمی‌تابد و اتهامات مربوط به سوءنظر چینی‌ها در ایجاد و بسط بیماری کووید19 بهترین بهانه را به دست وی برای تسویه حساب با چینی‌ها و عقب راندن آنها در زمینه‌های اقتصادی- معیشتی و به تبع آن در عرصه‌های سیاسی داده‌اند. در همین راستا گفته می‌شود سه ناوهواپیمابر امریکا و کشتی‌های همراهشان تنها نیروهای گسیل شده این کشور به آب‌های پاسیفیک نیستند و ده‌ها کشتی اعلام نشده دیگر نیز طی هفته‌های اخیر با تجمع در منطقه آرایش جنگی امریکا و زبان جنگی آنها را ترسیم و تصریح و کامل‌تر کرده‌اند. کشتی‎هایی که گفته می‎شود شمار آنها به یک چهارم کل کشتی‎ها و ناوهای ارتش امریکا می رسد و البته این در حالی است که گفته می شود مایک پمپئو، وزیرخارجه امریکا، در حال برنامه ریزی سفری به هاوایی برای انجام دیداری با شماری از مقامات دولت چین است.