به گزارش اقتصادآنلاین ، قانون نوشت : حال روابط بین الملل خوب نیست و ایران در لیستی هفت عضوی قرار گرفته که شش‌تای آن‌ها، درگیر جنگ داخلی هستند! حال اینکه چطور و با چه منطقی، تمدن چند هزاره ساله پارس و ایران بسیار امن، تکرار می‌کنم «ایران بسیار امن» سر از این لیست در آورده است، کسی نمی‌داند!شاید اگر ترامپ در ایران شرکت داشت، الان اوضاع این‌طوری نبود! اما همان بهتر که ترامپ در ایران شرکت ندارد. آن وقت در کنار عربستان قرار می‌گرفتیم و می گفتند که چون میلیاردر نیویورکی در سرزمین پارس، «شرکت» دارد، نامش را از لیست ممنوع الورودها خط زده است. ما مردم ایران، همیشه در طول تاریخ سربلند زندگی کرده ایم و تاریخ چند هزار ساله ما گواهی می‌دهد که اهل جنگ‌طلبی و «تروریست بازی» نبوده ایم.
ایران و کانادا، ضروری‌تر از همیشه
اول از همه این را بگویم که کانادای تحت رهبری جاستین ترودو، یک فرق اساسی و بنیادین با کانادای زمان استیون هارپر بدذات دارد؛ مرد جوان و لیبرالیست خوش‌چهره، سیاستمداری اعتدالگراست و میانه ای با جنگ طلبی و تحریم بازی ندارد؛ جاستین ترودو را می گویم. او قبل از رسیدن به صندلی شماره یک کانادا و کسب سمت نخست وزیری، وعده داده بود که روابط دیپلماتیک تهران – اتاوا را عادی کند اما پس از گذشت دو سال و سه ماه از شروع به کارش، هنوز که هنوز است، سفارتخانه ها باز نشده اند. همان طور که می دانید، ایرانیان زیادی در کانادا زندگی می‌کنند؛ جمعیتی بالغ بر 250 هزار نفر. آن‌ها یک اقلیت قابل احترام و موثر در جامعه کانادا محسوب می‌شوند که به هر حال، اقوامی هم در ایران دارند. در حال حاضر برای سفر به کانادا یا به عکس، تقریبا از ایران، راه بسته است و برای گرفتن ویزا باید به یکی از کشورهای اطراف رفت. با توجه به جمعیت ایرانیان مقیم در کانادا واقعا باید فکری اساسی برای تسهیل رفت و آمدها شود. ضمن اینکه ما در حال حاضر هیچ‌گونه مشکل سیاسی یا اقتصادی‌ای با دولت جاستین ترودو نداریم و حتی تا پای خرید هواپیما از یک شرکت کانادایی پیش رفته ایم.
چرا سفارتخانه ها هنوز باز نشده اند؟
بعد از آنکه نخست وزیر جاستین در کانادا به قدرت رسید، امیدها برای بازگشایی سفارتخانه‌ها افزایش یافت اما معلوم نیست گره کار کجاست که هنوز این چنین نشده است. در روال عادی، مشکلی وجود ندارد و حتی دو طرف خواهان روابط اقتصادی خوبی با هم هستند اما روی کاغذ، داستان کمی متفاوت است. گویا دولت استیون هارپر جنگ‌طلب و محافظه‌کار ، در زمانی که «عشق ماجراجویی» بود، قانونی را به تصویب رسانده که طبق آن، دیپلمات‌های ایرانی حاضر در کانادا، مصونیت قضایی نداشته باشند. حالا همین قانون پاشنه آشیل بازگشایی سفارتخانه‌ها شده است. گویا تا این قانون، لغو نشود، خبری از بازگشایی سفارتخانه‌ها نخواهد بود.
ضرورت بازگشایی سفارت ها فارغ از نگاه سیاسی این است که هموطنان زیادی الان باید پول به جیب کشورهای حاشیه خلیج همیشه فارس یا همسایه‌های غربی ایران بریزند تا با پرواز آن‌ها به تهران بیایند. خدمات کنسولی هم که تعطیل است و باید از سفارتخانه های دور و بر اقدام کرد. این‌ها همه منجر به هدررفت ارز می‌شود و پول مفتی که به جیب شیخ‌نشینان و دولت اردوغان می‌رود. این در حالی است که اگر پرواز مستقیم برقرار شود، سالانه چندمیلیون دلار، ارز در کشور خواهد ماند یا جذب خواهد شد.
ظریف چراکاری نمی کند؟
مرد اول دیپلماسی کشور که در طول یکی دو سال اخیر، درگیر پرونده هسته‌ای بوده است، تلاشی آنچنانی برای برقراری روابط با کانادا نداشته است. آن هم کانادایی که دیگر با ایران عناد ندارد و با برقراری روابط می‌توان روی بازگشت سرمایه‌گذاران ایرانی کانادایی در کشور، حساب کرد. به نظر می‌رسد دکتر ظریف بایستی تلاش های خود را برای بازگشایی سفارتخانه‌ها چندین برابر کند. اگر داستان لغو مصونیت سیاسی دیپلمات هاست که دکتر ظریف می‌تواند با سفر به اوتاوا در این مورد رایزنی کند.
استفاده از ظرفیت ایرانیان پارلمان کانادا
نکته مهم این است که چند ایرانی، نماینده پارلمان کانادا هستند و ما می‌توانیم از این ظرفیت برای عادی سازی روابط استفاده کنیم. نمایندگانی مثل علی احساسی و مجید جوهری که افراد تاثیرگذاری در دستگاه قانونگذاری هستند و قلب‌شان برای ایران می‌تپد. به جمله‌ای از آقای جوهری دقت کنید: «یکی از تلخ‌ترین خاطرات زندگی من، خواندن خبر حمله ناو آمریکایی به هواپیمای مسافربری ایران بوده است».
ترامپ را منزوی کنیم
در روزهایی که آمریکا، درهای خود را به روی ایرانیان، بسته است، می‌توان روی توسعه دیپلماسی تا همسایه بالاسری کشور ترامپ، مانور داد و با این اقدام ترامپ را منزوی کرد. به هر حال، جمهوری اسلامی ایران علاقه‌مند است با کانادا در چارچوب اصول بین‌الملل و اصول انقلابی خودمان ، رابطه حسنه داشته باشد و هر چه سریع‌تر باید با بهره گرفتن از منویات مقام معظم رهبری در خصوص نرمش قهرمانانه و اصول انقلابی، برای ترمیم روابط با کشورهایی که با آن‌ها مشکل اساسی نداریم، اقدام کرد.
