با این حال، پتری در واکنش به خبر نامزدی مرکل، این اتفاق را هدیه واقعی برای کمپین انتخاباتی خود توصیف کرد: فرصتی تا در برابر صدراعظمی رقابت کند که نابه‌سامانی‌های مهاجرتی را ایجاد کرده است.
به نوشته تعادل ، آنگلا مرکل در پی نشست هیات روسای حزب دموکرات مسیحی در یک نشست خبری شرکت و اعلام کرد که مدت‌ها درباره این تصمیم فکر کرده و پس از ۱۱ سال صدراعظمی، این تصمیم برای او آسان نبوده است. وی تاکید کرد نامزدی‌اش برای یک دوره کامل 4ساله خواهد بود و تصریح کرد که این تصمیم تاکتیکی انتخاباتی نیست.
محافظه‌کاران گزینه بهتری ندارند
آنگلا مرکل پیش از اینکه تصمیم بگیرد بار دیگر برای صدراعظمی نامزد شود، به یک عکاس گفته بود که می‌خواهد برای مدتی از فضای سیاسی دور باشد تا به «ویرانه‌یی نیمه مرده» در دفترش تبدیل نشود. اما اکنون تصمیم گرفته است که بار دیگر برای این سمت نامزد شود و بسیاری هم او را به عنوان عاملی برای ایجاد ثبات در اروپای پس از برگزیت و ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، می‌دانند. به نظر می‌رسد که نبود جانشینی مناسب برای مرکل در میان محافظه‌کاران در آلمان از عوامل تاثیرگذار در این تصمیم‌گیری بوده و حالا فقط شخص مرکل است که می‌تواند از میراثش در سیاست‌گذاری‌های میانه، آن هم در دوران پوپولیست‌های نوظهور محافظت کند. اغلب کارشناسان سیاسی پیش‌تر اعلام کرده بودند که آنگلا مرکل «تنها گزینه واقعی و ممکن» برای حزب دموکرات مسیحی آلمان است و با توجه به شرایط سیاسی کنونی در آلمان و جهان، اعلام آمادگی مرکل برای تصدی مقام صدراعظمی این کشور اصلا غیرمنتظره نیست.
مردم آلمان به‌دلیل تصمیم‌های مرکل درباره گشودن مرزهای کشور به روی پناهجویان، از صدراعظم این کشور ناراضی هستند و همین امر از محبوبیت مرکل و حزب وی کاست. با این حال، آنگلا مرکل هنوز سیاست‌مداری محبوب در کشورش محسوب می‌شود. میزان حمایت‌های مردمی از مرکل در ارتباط با بحران پناهجویان در پاییز گذشته به 42 درصد کاهش یافت، اما در ماه اوت بار دیگر به 55 درصد رسید. نظرسنجی‌های اخیر هم نشان می‌دهد که تنها ائتلاف احتمالا دوام‌آوردنی در مقابل وی، ائتلافی متشکل از جناح چپ سوسیال دموکرات و سبزها یا همان حزب چپ کمونیستی پیشین است که آن هم توانایی کسب اکثریت در پارلمان را نخواهد داشت. به این ترتیب انتظار می‌رود مرکل که در سال 2005 به‌عنوان صدراعظم آلمان انتخاب شد، تا سال 2021 همچنان سمت خود را حفظ کند و قدرتمندترین مقام سیاسی در آلمان باقی بماند. اگرچه در آلمان انتخاب صدراعظم به‌طور مستقیم توسط مردم صورت نمی‌گیرد، اما حزب پیروز در انتخابات پارلمانی معمولا نخستین نامزد خود را به عنوان مسوول تشکیل دولت تعیین می‌کند و اکثریت پارلمان باید صدراعظم آتی را تایید کند.
باراک اوباما در سفرش به برلین، دو روز پیش از اعلان رسمی نامزدی مرکل برای صدراعظمی، گفته بود که اگر حق رای داشت، حتما به مرکل رای می‌داد. رییس‌جمهور دموکرات امریکا همواره از آنگلا مرکل به عنوان هم‌پیمانی برجسته نام برده است و حالا به نظر می‌رسد پیروزی غیرمنتظره دونالد ترامپ جمهوری‌خواه، مرکل را در تصمیمش جهت نامزدی برای صدراعظمی مصمم کرده است. با پیروزی ترامپ، در مورد نقش امریکا به عنوان تضمین‌کننده نظم لیبرالی پس از جنگ جهانی دوم، شک و تردیدهایی وجود دارد و برخی مرکل را تنها رهبری می‌دانند که توانایی دفاع از ارزش‌های غربی در برابر افرادی همانند ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور روسیه و رجب طیب اردوغان، رییس‌جمهور ترکیه را دارد.
با این حال، صدراعظم آلمان چنین برداشت‌هایی را «مضحک و تقریبا بی‌معنی» خوانده است. وی گفته که انتظارات اغراق‌آمیز را برای کمپین انتخاباتی خود خطرناک می‌داند. حزب گزینه جایگزین برای آلمان که طبق نظرسنجی‌ها محبوبیتی 13 درصدی در آلمان دارد، از احزاب همتای خود در فرانسه و هلند عقب‌تر است. اما حالا به تن داشتن خرقه مدافعان بین‌المللی جهانی‌سازی، مرکل را بیشتر به «مشعلی روشن و فتنه‌یی» برای پوپولیست‌ها تبدیل کرده است.
کمپین مرکل بر مسائل داخلی تمرکز دارد
صدراعظم کهنه‌کار آلمان اعلام کرده، کمپین‌های انتخاباتی وی بر مسائل داخلی آلمان تمرکز خواهند داشت و نه بر شرایط بین‌المللی. امنیت، واکنشی سختگیرانه‌تر در زمینه سمبول‌ها و نمادهای فرهنگی و احتمالا مخالفت جدی با پوشش برقع و قوانین سختگیرانه‌تری در زمینه مهاجرت ازجمله موضوعاتی خواهند بود که در کمپین انتخاباتی مرکل به آنها پرداخته می‌شود. در جبهه اقتصادی، وی احتمالا کاهش مالیات‌ها و سرمایه‌گذاری بیشتر در بخش دیجیتال‌سازی را وعده خواهد داد.
مرکل احتمالا تدابیری را هم برای مقابله با حزب سوسیال-دموکرات، تنها رقیبی که می‌تواند صدر اعظمی را از او بگیرد، خواهد اندیشید. این حزب هنوز نامزد رسمی خود را برای صدراعظمی اعلام نکرده، اما زیگمار گابریل، رییس این حزب برنامه و جدول زمانی را برای توافق نظر حزب، روی یک نامزد و سپس تعیین نیروها تا اواخر ماه ژانویه تعیین کرده است. طبق ساختار سیاسی کنونی آلمان که رییس حزبی به‌عنوان نامزد آن حزب برای صدراعظمی معرفی می‌شود، گابریل نامزد بالفطره این حزب است؛ اما وی در مقابل مرکل محبوبیت چندانی ندارد و هفته گذشته هم خبر بارداری همسرش را اعلام کرده که نشان می‌دهد احتمالا قصد نامزدی برای این سمت را ندارد. مارتین شولتز، رییس کنونی پارلمان اروپایی، یکی دیگر از اعضای حزب سوسیال دموکرات است که شانس بیشتری در مقابل مرکل دارد.
در این حال پتری، مخالف سرسخت مرکل، یکی از افرادی است که به انتخاب شولتز از سوی حزب سوسیال- دموکرات امید زیادی بسته است. وی پیش‌تر گفته بود که «شولتز مسوول شکست اتحادیه اروپاست». وی همچنین اعلام کرده بود که شولتز و مرکل هر دو «تجسم تنزل آلمان» هستند. پتری در گفت‌وگوی اخیر خود با یورو نیوز تصریح کرد: «فکر می‌کنم اروپایی که در دهه‌های ۶۰، ۷۰ و حتی اوائل دهه ۸۰ ساخته بودیم، خیلی قوی‌تر از اروپای فعلی بود. پروژه اروپا و حتی تلاش برای ایجاد قانون اساسی اروپایی نشان داد که اکثریت کشورهای اروپایی آماده نیستند تا حق حاکمیت ملی خود را تسلیم کنند که به نظر من کاملا درست است. موقعیت فعلی، چالش حق حاکمیت است. پروژه سوسیالیسم در اواخر دهه 80 آشکارا شکست خورد. حالا سعی داریم همان کار را دوباره در اروپا تکرار کنیم؛ معلوم است که نتیجه نمی‌دهد.»
