به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان، هیچ کس دوست ندارد شاهد شکست فرزند خود باشد اما باید این نکته را در نظر داشته باشید که اشتباه کردن بخشی از زندگی است و کودکان از اشتباهاتشان درس می‌گیرند و بهتر است والدین به کودک اجازه اشتباه کردن بدهند تا بتواند از اشتباهاتش درس بگیرد.به کودک فرصت دهید اشتباه کند. به او اجازه دهید جواب خیلی از سوالات را نداند، البته به این نکته دقت کنید که در مورد کارهای خطرناک صحبت نمی‌کنیم و در صورت وجود کوچکترین خطر برای کودک باید وارد عمل شوید اما اشتباهات ساده، فرصت کسب تجربیات ارزشمندی را به کودک می‌دهد.
بعضی اوقات، همه ما به عنوان والدین زودتر از زمان لازم و حتی بدون درخواست کودک برای کمک گرفتن وارد عمل می‌شویم. تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که اگر خودتان مشغول انجام کاری باشید و بخواهید آن را به تنهایی انجام دهید اما هر دو دقیقه یکبار شخصی با نادیده گرفتن شما در کارتان دخالت کند و آن را انجام دهد، چه احساسی به شما دست می‌دهد؟ معمولا کودکان با مداخلات شما که با نیت کمک به کودک انجام می‌شود دچار احساس ناامیدی می‌شوند و در آینده از شما انتظار خواهند داشت که همه کارها را برایشان انجام دهید چون عادت کرده اند هیچ کاری را خودشان انجام ندهند.وظیفه شما در این موقعیت‌ها بسیار ساده است، منتظر باشید تا کودک از شما درخواست کمک کند.
ممکن است والدین به خاطر اینکه به کودک فرصت انتخاب نداده اند و فقط او را به مرحله بعد هدایت کرده اند، مقصر باشند. اگر شما هم به جای اینکه مسئولیت را به کودک بدهید، مسیر حرکت او را مشخص می‌کنید، بیشتر تامل کنید. هر چه بیشتر به کودک فرصت تجربه بدهید، سریع‌تر می‌تواند اعتماد به نفس لازم را کسب کند تا برای همه تصمیمات زندگی به شما وابسته نباشد.
می‌توانید از کودک برای بیرون بردن زباله‌ها کمک بخواهید. او می‌تواند دندان هایش را مسواک بزند و کمربند ایمنی خودش را ببندد. با وجود اینکه شما می‌توانید این کارها را سریع تر، بهتر و راحت‌تر انجام دهید اما اینها وظایف کوچکی هستند که کودک می‌تواند خودش به تنهایی انجام دهد. اگر کودک این کارها را انجام ندهد، چگونه می‌تواند یاد بگیرد؟ وظایف و مسئولیت‌های کوچکی را برای او در نظر بگیرید و به مرور زمان مسئولیت‌های کودک را بیشتر کنید. با این روش می‌توانید کودکی پرورش دهید که در آینده مسئولیت پذیر و دارای اعتماد به نفس باشد.
وقتی کودک موفق به انجام کاری نمی‌شود، شما آن را برایش انجام می‌دهید. با این کار باعث می‌شوید کودک بدون کمک شما نتواند بند کفش هایش را ببندد، تکالیفش را انجام دهد و یا لباس انتخاب کند. شما با این روش بدون اینکه متوجه باشید همه کارهای کودک را به جای او انجام می‌دهید. با وجود اینکه شما به عنوان پدر و مادر دوست دارید از فرزندتان مراقبت و به او کمک کنید اما نباید همه کارها را برای او انجام دهید. مطمئنا کودک هم ترجیح می‌دهد از آزادی بیشتری برای تصمیم گیری برخوردار باشد. کودک نیاز به رشد و پیشرفت دارد و اگر شما همیشه همه کارهای او را انجام دهید، موفق نخواهد شد.
