چگونه صبرمان را افزایش دهیم؟

صبر در روایات به رضا تفسیر شده و نیز اینکه حال انسان در هنگام سختی مانند وقتی باشد که در آسایش و راحتی به سر می‌برده و در هنگام تنگدستی و گرفتاری مانند وقتی باشد که عافیت داشته و نزد خلق خدا از بلا و مصیبتی که به او رسیده شکایت نکند. اگر انسان به خدا توجه داشته‌باشد و یقین کند که خداوند ارحم الراحمین او را لحظه‌ای به حال خود وا نمی‌گذارد چرا که خالق اوست و تمام امور او را به دست دارد ، خیلی راحت می‌تواند صبر کند. و توجه دارد که اگر سختی و بلایی به او رسیده حتما حکمتی دارد.قرآن کریم می‌فرماید: عسی ان تکرهوا شیئا و هو خیر لکم؛ چه بسا اموری را مکروه می‌دانید در حالی که برای شما خیر است و عسی ان تحبوا شیئا و هو شر لکم؛ چه بسا اموری را دوست می‌دارید در حالی که برای شما مضر و شری در آن است.

بنابراین وقتی ما گاهی خیر و شر خود را تشخیص نمی‌دهیم ، باید به خدا توکل کنیم و امور خود را به خدا واگذار کنیم و فقط به انجام وظیفه بپردازیم تا ترک تکالیف باعث نشود به دست خود برای خود مشکل ایجاد کنیم.توجه به این نکته هم در صبر کردن به ما کمک می‌کند که صبر درجه انسان مومن را در آخرت بالا می‌برد. اگر گناهی کرده‌باشد، گناهش را می‌آمرزد و نیز در برابر صبر به او اجر و مقام می‌دهد. گاهی سختی‌ها باعث می‌شود انسان از غفلت در آید و رو به سوی خداوند کند و همین امر باعث سعادت و عاقبت به خیری او می‌شود. باید توجه داشت که اگر خداوند عقوبت خطای ما را در همین دنیا با سختی‌های دنیوی بدهد، معلوم می‌شود مارا خیلی دوست دارد. چون با این سختی گناه ما پاک شده و ما از غفلت در می‌آییم و زمینه‌ توبه فراهم می‌شود.

گاهی برخی انسان‌ها فکر می‌کنند سختی‌ها و مصیبت‌ها نشانه این است که خداوند آنان را فراموش کرده، در حالی که این اعتقاد درست نیست و خداوند می‌خواهد ما را به خود نزدیک کند. خوب است به یاد بیاوریم که بهترین و برترین انسان‌ها که معصومین بودند در دنیا بسیار مصیبت دیدند، پس سختی‌ها دلیل این نیست که خداوند انسان را از نظر لطف خود دور کرده است. بنابراین اگر نگاهمان را به سختی‌ها عوض کنیم و آن را باعث کمال و قرب به خداوند ببینیم می‌توانیم صبور باشیم.پس با کمی تمرین صبر را در خود ایجاد کنیم تا از مومنان باشیم و در دنیا و آخرت پیروز و سرافراز باشیم. در روایتی از امام صادق(ع) درباره‌ تفسیر آیه قرآن که می‌‌فرماید استعینوا بالصبر... آمده که صبر در اینجا به معنی روزه است و انسان هنگامی که پیشامدی پیش می‌آید که سختی دارد، باید روزه بگیرد.