۰ نفر

اکونومیست بررسی کرد؛

انقلاب اقتصادی شی جین پینگ در حال توسعه رشد

۳۱ مرداد ۱۴۰۱، ۱۲:۴۱
کد خبر: 662331
انقلاب اقتصادی شی جین پینگ در حال توسعه رشد

برای گرفتن یک فنجای شیر چای از چایان یوز در چانگشا شهر مرکزی چین، ممکن است مجبور شوید یک ساعت در گرمای شدید در صف بایستید. این شرکت محلی که در انگلیسی با نام دیگری شناخته می شود، تبدیل به یک غرور ملی شده است. مشتریان اصرار دارند که روش خیساندن برگ های چای و نسبت آب به شیر، دم آوری ملایمی ایجاد می کند که به پاک کردن دستگاه گوارش از غذاهای محلی آتشین و مملو از فلفل کمک می کند.

اقتصادآنلاین – اکرم شعبانی؛ به گزارش اکونومیست، این بخشی از همان چیزی است که چانگشا را به یک نقطه داغ وانگونگ تبدیل کرده است، جایی که جوانان برای فیلم گرفتن و استفاده از آن در رسانه‌های اجتماعی حضور پیدا می‌کنند. با وجود نگرانی‌ها در مورد کووید – ۱۹، ازدحام جمعیت در مناطق خرید و غذاخوری‌های مرکزی شهر تا ساعات اولیه صبح کمتر می‌شود. ایستگاه تلویزیونی محلی به چیزی شبیه به نتفلیکس چین تبدیل شده است. رسانه‌های اجتماعی چین مملو از عکس‌هایی از زنان جوان است که لباس شیک به تن دارند و در مقابل مجسمه گرانیتی ۳۲ متری شهر مائو تسه دونگ رهبر انقلابی این کشور که از شهری در همان مجاورت آمده است، ژست گرفته‌اند.

توسعه اخیر چین، ثروت را در شهرهای شرقی متمرکز کرده است. اکنون شی جین پینگ رییس‌جمهوری چین می‌خواهد آن را در داخل کشور به مکان‌هایی مانند چانگشا گسترش دهد و این فرآیند با نوآوری در فناوری‌های نوظهور مانند هوش مصنوعی AI، محاسبات ابری و تولید هوشمند – به قول او «صنعتی سازی ۴.۰» هدایت شود. دستورالعمل‌های دولت مرکزی اغلب با فعالیت‌های تجاری واقعی فاصله دارد. آنها مملو از شعارهای بلند و اشارات طولانی به اهمیت «اندیشه شی جین پینگ» هستند. چانگشا تصویری از چگونگی اجرای انقلاب آقای شی ارائه می‌دهد.

این شهر یکی از ۱۵ مرکز شهری است که در تلاش برای جهش نخبگان کشور است. آنها با هم به عنوان شهرهای جدید «سطح اول» شناخته می‌شوند و در حال حاضر حدود یک پنجم تولید ناخالص داخلی چین را تشکیل می‌دهند. در چانگشا، دولت محلی از داشتن اقتصاد وانگونگ خوشحال است: برنامه‌ریزان می‌خواهند شهر را به مرکزی برای فرهنگ و گردشگری تبدیل کنند که سالانه ۵۰۰ میلیارد یوآن (معادل ۷۴ میلیارد دلار) درآمد داشته باشد، در حالی که این رقم در سال ۲۰۲۱ کمتر از ۲۰۰ میلیارد یوآن بود. با این وجود آنها به این مساله امیدوارند. چای‌فروشی‌های شیک نیز به چالشی بسیار بزرگتر و تمرکز اصلی استراتژی رشد آنها کمک خواهند کرد: ارتقای پایه صنعتی شهر. این مساله به معنای جذب انبوهی از شرکت‌های جدید و افراد با استعداد به منطقه‌ای است که صدها کیلومتر دورتر از مناطق ساحلی ثروتمند است.

پایگاه صنعتی قوی اما قدیمی چانگشا آن را نمونه‌ای از لایه اول جدید می‌کند: همانطور که در نمودار زیر مشخص است، صنعت رشد سریعی را در اوایل دهه ۲۰۰۰ ایجاد کرد، اما پس از سال‌هایی که عملکرد چانگشا با میانگین چین همگرا شده است. این شهر خانه دو شرکت بزرگ ماشین آلات ساختمانی چین، سانی و زوم‌لیون است. بی‌اس‌بی شرکت دیگری است که یکی از بزرگترین متخصصان این کشور در ساخت و ساز واحدهای پیش‌ساخته است. در شهری درست در جنوب چانگشا، یکی از قطب‌های اصلی تولید CRRC، شرکت راه آهن دولتی چین قرار دارد. وانگ تائو از بانک یوبی‌اس که یکی از بانک‌های بومی چانگشاست می‌گوید این تخصص‌های متمایز به این معنی است که نباید مجبور به رقابت رو در رو با شهرهای همسایه مانند چنگدو که پایگاه بزرگی در ساخت هواپیماست، باشد.

نمودار2

(نمودار رشد سهم تولیدناخالص چانگشا در تولید ناخالص داخلی چین)

اولین چالشی که برنامه ریزان با آن روبرو هستند ارتقای صنعت موجود شهر از طریق دیجیتالی و اتوماسیون کردن است. دولت یارانه‌های بزرگی برای تشویق شرکت‌های فناوری اینترنتی به جمع شدن در اطراف شرکت‌های ماشین آلات، ساختمان و حمل و نقل موجود اعطا کرده است. هزاران شرکت مرتبط با اتوماسیون در نتیجه این رویکرد راه‌اندازی شده‌اند. مسئولان در حال نظارت بر اتفاقات بعدی هستند. یکی از اصلاحات اخیر در پارک‌های صنعتی، میزان مالیاتی را که شرکت‌ها به ازای هر مو (واحد اندازه‌گیری چینی معادل ۰.۰۶ هکتار) زمینی که اشغال می‌کنند، اندازه‌گیری می‌کند و در نهایت کم هزینه‌ها را بیرون خواهد کرد.

تحلیل‌گران در بانک سرمایه‌گذاری جفریز خاطرنشان کردند که ارتقاهای صنعتی اغلب شامل یکپارچه سازی سیستم‌های کاملا جدید – اینترنت 5G یا تدارکات مجهز به هوش مصنوعی – در شرکت‌های قدیمی به منظور کمک به افزایش کارآیی است. غول دیجیتالی صنعتی دولتی بائوسایت به انجام این کار در بسیاری از کارخانه‌های فولادی کمک کرده است. این نوع تغییرات ممکن است سال‌ها طول بکشد و به ارائه دهندگان فناوری بزرگ و با تجربه نیاز دارد. اما بیشتر شرکت‌هایی که در چانگشا فعالیت می‌کنند، کوچک هستند. در این شهر هیچ شرکت فناوری بزرگی وجود ندارد و آنها عمدتا در شهرهای شرقی چین مستقر هستند. حتی برخی از قطب‌های صنعتی همسایه مانند چونگ چینگ و چنگدو امتیاز بهتری در این زمینه دارند. شو دیهونگ بنیان‌گذار شرکت نرم افزار صنعتی محلی کادستار می‌گوید این در نهایت بدان معناست که سرعت دیجیتالی شدن صنعتی در چانگشا کندتر خواهد شد.

چالش دوم تسریع رونق در شرکت‌های فناوری جدید است. مانند چندین شهر همسایه، چانگشا برای ساختن پارک‌های هوش مصنوعی و هوشمند عجله دارد. سال گذشته وزارت علوم و فناوری اعلام کرد که منطقه ملی نوآوری هوش مصنوعی را در این شهر ایجاد خواهد کرد. به گفته شرکت اطلاعاتی شرکتی کیچاچا حدود ۵ هزار و ۱۸۰ شرکت مدعی ارائه خدمات مرتبط با هوا در هفت ماهه اول سال ۲۰۲۲ در چانگشا راه‌اندازی شدند که در کل سال ۲۰۲۱ حدود ۳هزار شرکت بود. این روند در شهرهای داخلی چین منعکس شده است. اینکه آیا این مساله منعکس کننده کارآفرینی فناوری واقعی است یا نه، تردید وجود دارد. کارشناسان بر این باورند که بسیاری از شرکت‌های جدید هوش مصنوعی در راه نوآوری واقعی عمل نمی‌کنند.

یک مرکز فناوری در حال رشد نیز به یک منبع مستمر استعداد نیاز دارد. در ماه آوریل، دولت محلی فهرستی از ۴۵ اقدام را با هدف جذب متخصصان جوان به شهر، از جمله کمک‌های بلاعوض تا ۱۰۰ میلیون یوآن برای دانشمندان برتر و سازمان‌های فنی اعلام کرد. ارزان بودن سبک زندگی وانگونگ یکی دیگر از جذابیت‌های این شهر است. چانگشا برخی از پایین‌ترین قیمت واحدهای مسکونی را در بین شهرهای بزرگ دارد و از این لحاظ به ویژه برای کارآفرینان جوان جذاب است. آقای شو می‌گوید: یک خانواده می‌تواند دو برابر فضای یک آپارتمان در اینجا در مقایسه با یک شهر ساحلی داشته باشد. شیر چای و خرچنگ به عنوان شام آخر شب هم ضرری ندارد.

با این حال ممکن است این کافی نباشد. وانگ پنگ از شرکت هویی‌جیانگ تکنولوژی که یک شرکت فناوری است که سال گذشته دفتری را در چانگشا راه‌اندازی کرد، می‌گوید که با وجود انگیزه‌های سخاوتمندانه هنوز استخدام افراد مناسب برای این کار دشوار است. حتی مراکز فناوری تاسیس شده مانند سوجو و شنجن هم با کمبود کارکنان بااستعداد روبرو هستند. این شهر همچنین پیوندهای بین‌المللی کمی دارد. یک استاد دانشگاه محلی می‌گوید که موقعیت این شهر در وسط چین، جذب بالاترین سطوح استعداد به ویژه چینی‌هایی را که دوره دانشگاهی خود را به پایان می رسانند یا در خارج از کشور مشغول به کار شده‌اند، دشوار کرده است. این مشکلی است که می‌تواند مانع از جهش بسیاری از شهرهای جدید درجه یک به سمت بالا شود.