۰ نفر

پنج روز تا انتخابات ریاست جمهوری فرانسه / روزشمار؛

الیزه در انتظار رییس جمهوری جدید

۱۶ فروردین ۱۴۰۱، ۱۶:۳۴
کد خبر: 625600
الیزه در انتظار رییس جمهوری جدید

انتخابات ۲۰۲۲ فرانسه به زودی برگزار می شود و فقط ۵ روز دیگر به شروع رای گیری باقی مانده است. ۱۲ نامزد در انتخابات این دوره ریاست جمهوری فرانسه حضور دارند که هر کدام برنامه های مورد نظر خود را ارائه کرده اند.

اقتصادآنلاین - پرستو بهرامی‌راد؛ شمارش معکوس انتخابات رسایت جمهوری ۲۰۲۲ فرانسه آغاز شده است. یکشنبه آینده دور اول انتخابات ریاست جمهوری فرانسه برگزار می‌شود و ۱۲ نامزد در این انتخابات بخت خود را برای رسیدن به کاخ الیزه می‌آزمایند.

- امانوئل مکرون ۴۴ ساله دارد و ریاست جمهوری فرانسه را برعهده دارد. او در مدرسه ملی علوم اداری فرانسه تحصیل کرده است. مکرون سابقه کار در بانک دارد و همچنین وزیر اقتصاد دولت فرانسوا اولاند بود که در سال ۲۰۱۷ به عنوان جوان‌ترین رئیس‌جمهوری فرانسه انتخاب شد. خط اصلی برنامه‌های مکرون بر تکمیل اصلاحات بازنشستگی شامل افزایش سن قانونی بازنشستگی به ۶۵ سال، استقلال بیشتر برای مؤسسات آموزشی، و افزایش قدرت خرید مردم است.

-مارین لوپن رقیب اصلی امانوئل مکرون در این انتخابات محسوب می‌شود. او رهبر حزب «تجمع ملی»، ۵۳ سال دارد. مارین لوپن که شغل اصلی‌اش وکالت است، مدت زیادی نماینده فرانسه در پارلمان اروپا و همچنین اکنون نماینده پارلمان فرانسه است. از محورهای اصلی برنامه‌های اقتصادی او، کاهش مالیات بر ارزش افزوده به ۵.۵ درصد برای برق، گاز و سوخت است. همچنین خواستار برگزاری یک همه‌پرسی برای محدود کردن مهاجرت به فرانسه و همچنین ارائه یک لایحه به منظور مبارزه با اسلام‌گرایی «در همه‌جا» شده است.

- ژان لوک ملانشون ۷۰ ساله، سیاست‌مدار باسابقه فرانسوی، امید اول چپگراها در فرانسه است. ملانشون که مثل لوپن اکنون نماینده پارلمان فرانسه است، در روزهای اخیر با اقبال رأی‌دهندگان مواجه شده و آرای او در نظرسنجی‌ها بیشتر شده است. ملانشون منتقد جدی «جمهوری پنجم» است و بارها خواستار گذار به «جمهوری ششم» شده است. او همچنین در نظر دارد در صورت راهیابی به الیزه، یک فرمان اضطراری اجتماعی را در زمینه کنترل قیمت‌ها صادر کند و حداقل دستمزد در فرانسه را نیز افزایش دهد. ملانشون در زمینه حفظ محیط زیست نیز برنامه‌هایی را ارائه داده است.

-اریک زمور ۶۳ ساله، روزنامه‌نگار سابق روزنامه فیگارو و شبکه سی‌نیوز، برای اولین بار نامزد انتخابات ریاست جمهوری شده است. برنامه‌های این نامزد انتخابات ریاست جمهوری که از سوی منتقدانش به افراط‌گرایی متهم شده، بر مسائل هویتی و ملی تاکید دارد. او وعده داده مهاجرت در فرانسه را به «صفر» برساند و حجاب زنان در مکان‌های عمومی را ممنوع کند. همچنین به ازای تولد هر بچه در مناطق روستایی فرانسه، کمک‌هزینه ۱۰ هزار یورویی پرداخت کند.

-والری پکرس ۵۴ ساله ثروتمندترین نامزد در میان ۱۲ نامزد انتخابات و همچنین، اولین نامزد زن جناح راست میانه فرانسه در انتخابات ریاست جمهوری این کشور است. او در زمان ریاست جمهوری هم‌حزبی‌اش نیکلا سارکوزی، وزیر بودجه بود و اکنون ریاست استان ایل دو فرانس به مرکزیت پاریس را بر عهده دارد. در صورت پیروزی پکرس در انتخابات ریاست جمهوری، دستمزد فرانسوی‌ها از همین تابستان به میزان ۳ درصد افزایش خواهد یافت و میزان مهاجرت به فرانسه نیز محدود خواهد شد. او در این زمینه از اجرای سیاست سهمیه‌‌بندی برای مهاجرت سخن گفته است. از دیگر برنامه‌های او افزایش نیروگاه‌های هسته‌ای در فرانسه برای قطع وابستگی به انرژی‌های فسیلی در سال ۲۰۵۰ است.

-یانیک ژادو ۵۴ ساله، نامزد اصلی اکولوژیست‌ها است. او که پیشتر ریاست سازمان غیردولتی «صلح سبز» فرانسه را برعهده داشته، توانست در انتخابات پارلمان اروپا در سال ۲۰۱۹، سبزها را با ۱۳.۵ درصد آرا به مقام سوم این انتخابات برساند. از جمله برنامه‌های شاخص این نامزد اکولوژیست می‌توان به ممنوعیت شکار در تعطیلات آخر هفته و تعطیلات مدارس اشاره کرد. همچنین کمک به خانواده‌های کم‌درآمد برای نوسازی در زمینه انرژی و صدور یک کارت ویژه برای جوانان که بتوانند بدون محدودیت از حمل‌ونقل عمومی در همه جای فرانسه استفاده کنند، از دیگر برنامه‌های ژادو است.

-فابین روسل ۵۲ ساله و عضو حزب کمونیست فرانسه برای اولین بار نامزد انتخابات ریاست جمهوری این کشور شده است. این روزنامه‌نگار سابق اکنون عضو پارلمان فرانسه است. برنامه‌های انتخاباتی او شامل افزایش دستمزدها، مستمری‌ها، کمک‌های اجتماعی و ایجاد درآمد برای دانشجویان و همچنین افزایش مالیات از جمله سه برابر شدن مالیات بر ثروت است. روسل خواستار کاهش سن بازنشستگی است و در زمینه قطع وابستگی به انرژی‌های فسیلی هم خواستار افزایش انرژی‌های تجدیدپذیر است.

-آن هیدالگو ۶۲ ساله و شهردار سوسیالیست پاریس است. این بازرس سابق کار، پیشتر عضو دفتر مارتین اوبری، از چهره‌های سرشناس حزب سوسیالیست فرانسه است. افزایش حداقل دستمزد، افزایش حقوق معلمان و طرح نوسازی انرژی برای ساختمان‌ها از وعده‌های انتخاباتی آن هیدالگو است.

-ژان لاسل ۶۶ ساله نامزد حزب «مقاومت می‌کنیم» است که در انتخابات سال ۲۰۱۷ هم نامزد شده بود. او از سال ۲۰۰۲ تاکنون نماینده پارلمان فرانسه و همزمان شهردار یک شهر کوچک در جنوب فرانسه است. این نامزد در شعارهای انتخاباتی خود بر خواسته‌های روستاییان و کارگران تاکید دارد و خواستار افزایش حقوق آنان است.

-نیکلا دوپون انیان ۶۱ ساله برای سومین بار است که نامزد انتخابات ریاست جمهوری فرانسه می‌شود. دوپون اعتقاد راسخی به حفظ حاکمیت ملی فرانسه دارد. او اکنون نماینده پارلمان فرانسه است و از مخالفان اتحادیه اروپا به شمار می‌رود. این نامزد همچنین خواستار تعیین سالانه سقف پذیرش مهاجر، از سوی پارلمان فرانسه شده تا میزان مهاجرت به این کشور کنترل شود.

-ناتالی آرتو ۵۲ ساله معلم است. او چندین بار نامزد انتخابات پارلمانی در فرانسه و اروپا شده است. آرتو مدافع «کمونیسم انقلابی» و «مبارزات جمعی» در محیط کار است و معتقد است هیچ دستمزد یا مستمری در فرانسه نباید کمتر از دو هزار یورو باشد.

-فیلیپ پوتو ۵۴ ساله کارگر و فعال صنفی سابق است که در طبقه‌بندی‌های سیاسی «کاندیدای چپ افراطی» خوانده می‌شود. گسست از سرمایه‌داری و به ویژه ملی کردن صنعت دارو و «خلع سلاح پلیس» و حتی «توقف انرژی هسته‌ای در ۱۰ سال آینده» از شعارهای رادیکال او است.

فرانسه دومین اقتصاد بزرگ اتحادیه اروپا و تنها عضو آن با کرسی دائمی شورای امنیت سازمان ملل است. انتخابات این کشور برای کشورهای خاورمیانه نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. زیرا فرانسه شرکای تجاری و سیاسی بیشتر کشورهای منطقه خاورمیانه است. پیش بینی می‌شود این انتخابات به مرحله دوم کشیده شود؛ طبق نظرسنجی‌ها مکرون فعلاً در رده اول قرار دارد. با این حال او برای ورود مجدد به الیزه رقابت سختی با لوپن دارد.

 همه این دوازده نامزد قرار است یکشنبه هفته آینده یعنی ۲۱ فروردین در مصاف انتخاباتی در روبروی یکدیگر قرار گیرند، اگرچه برخی از گمانه زنی‌ها حاکی از آن است که شانس مکرون نسبت به سایر رقبا بیشتر است اما همزمان نمی‌توان کارنامه غیرقابل دفاع او در برخی بخش‌های اقتصادی و سیاست خارجی را نادیده گرفت و او را پیروز بلامنازع این رقابت‌ها دانست، در عین حال باید در نظر گرفت که انتخابات ریاست جمهوری در بیشتر مواقع غیرقابل پیش بینی است.