اقتصادآنلاین - اکرم شعبانی؛ به گزارش سی‌ان‌ان، میت رامنی نخستین سناتور جمهوری‌خواه بود که پیروزی بایدن را به او تبریک گفت، اگرچه این بازتابی از سابقه معتدل رامنی در میان جمهوری‌خواهان است، اما در عین حال نمی‌توان رابطه شخصی او را طی سال‌ها با جو بایدن نادیده گرفت.
اگرچه در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۲ در دو سوی تقابل قرار گرفته بودند، این مساله مانع از انجام سخنرانی بایدن در نشست سیاسی رامنی سال ۲۰۱۷ نشد. رامنی در گفت‌وگویی با سی‌ان‌ان در این باره گفت: بایدن به اندازه کافی لطف داشت که در این نشست حضور یابد و در این کنفرانس که در یوتا برگزار شد سخنرانی کند، ما پس از پایان نشست ساعتی را به همراه یکدیگر سپری کردیم و از نظر من بایدن انسانی متواضع و جذاب است.
بایدن که تجربه حضور ۳۶ ساله در سنای آمریکا دارد، بیش از هر رییس‌جمهوری دیگری همزمان تجربه حضور در کپیتول هیل (کنگره) را نیز داراست. با این وجود تنها یک چهارم از افرادی که همزمان با آنها خدمت کرده هنوز در کنگره حضور دارند و بایدن نیاز دارد تا برای انجام امور به چند رابط اصلی اعتماد کند.
به نظر می‌رسد بایدن در کنار حفظ مشارکت کاری با رهبران هر دو مجلس یعنی نانسی پلوسی رییس کنگره و میچ مک کانل رهبر اکثریت مجلس سنا، باید به تعداد معدودی از میانه‌روها و متحدان سیاسی نزدیک نیز اعتماد کند. در اینجا به مهمترین روابطی که بایدن نیاز به حفظ آنها در شروع کار دارد اشاره می‌کنیم:
کریس کونز
کریس کونز سناتور دموکرات ایالت دلاویر یکی از متحدان اصلی بایدن است که اکنون یکی از کرسی‌های سنا را نیز در اختیار دارد. کونز که بیش از ۳۰ سال دوستی دیرینه با بایدن دارد، به عنوان یک مشاور غیررسمی در ارتباط منظم با وی و تیمش باقی مانده است.
به گفته یکی از دستیاران ارشد حزب دموکرات در کپیتول هیل، در طول این مدت کونز چند بار در طول هفته با مشاور کاخ سفید استیو ریچتی و رییس دفتر جدید کاخ سفید رون کلین صحبت‌هایی داشته است. کونز که از نظر روحی شخصیتی معتدل دارد و مایل به همکاری با جمهوری‌خواهان است، اعتدال گرای قابل اعتمادی برای سناتورهای دیگر خواهد بود.
از دیدگاه بایدن، کونز به همان اندازه اهمیت خواهد داشت که هر کدام از سناتورهای معتدل حزب رقیب اهمیت دارند، افرادی که می‌توانند توازن قدرت را در دو مجلس حفظ کنند.
جو مانچین
در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما جو مانچین در میان سایر دموکرات‌ها کمترین استقبال را از کاخ سفید داشت. سناتور دموکرات ویرجینیای غربی غالبا در مواردی از جمله آب و هوا، تجارت و اسلحه علیه دولت رای می‌داد. در دوره دوم ریاست جمهوری اوباما هم بایدن تنها شخص حاضر در کاخ سفید بود که تماس دو طرفه خود را با مانچین حفظ کرده بود.
دستیار دموکرات هیل در این باره گفت: مانچین به غیر از جو بایدن با فرد دیگری در دولت اوباما رابطه مطلوبی نداشت.
بایدن سرانجام با توجه به تجربیات خود در زمینه قوانین اسلحه، مشاور مانچنین در لایحه کنترل اسلحه شد که در سال ۲۰۱۳ آن را به صورت مشترک نوشتند. همان زمان مانچین از بایدن درخواست کرد تا از حمایت عمومی کاخ سفید در برابر این قانون جلوگیری کند چرا که چنین حمایتی منجر به تخریب هر گونه حرکت حمایتی در میان حزب جمهوری‌خواه می‌شد. در نهایت بایدن از تایید کاخ سفید جلوگیری کرد اگرچه در سخنان خود هرگز اشاره‌ای به آن نکرد.
با وجود آنکه لایحه در نهایت در سنا ناکام ماند، اما شکل گیری چنین حرکتی، تمایل به همکاری را در میان دو طرف منعکس کرد. مانچین بیشتر اوقات خود را در کنگره گذرانده و در طول این مدت تلاش کرده است تا در موارد مختلف از جمله قوانین حمل اسلحه تا مهاجرت و دیگر مشکلات اجتماعی افرادی را از هر دو حزب به سمت خود جذب کند.
در دوره‌های ریاست جمهوری اوباما و ترامپ این تلاش‌ها اصولا ناکام باقی می‌ماند اما در صورت کسب یک مسئولیت در کاخ سفید مانچین می‌تواند در چنین مسائلی موفق‌تر عمل کند. او همچنین می‌تواند به بایدن کمک کند تا پلی برای ارتباط با طرفداران ترامپ ایجاد کند. در واقع ویرجینیای غربی دومین ایالتی است که بیشترین آرا را در انتخابات ۲۰۲۰ به دونالد ترامپ داده است.
لیزا مورکوفسکی
در دوره ریاست جمهوری بایدن فضا برای یک گروه متمرکز جمهوری‌خواه وجود خواهد داشت. سناتورها میت رامنی، سوزان کالینز از ماین، پات تومی از پنسیلوانیا و راب پورتمن از اوهایو سناتورهای جمهوری‌خواهی هستند که بر اساس سابقه دیده شده هر از گاهی آرای خود را مستقل از حزب متبوعشان اعلام می‌کنند. لیزا مورکوفسکی از ایالت آلاسکا اما می‌تواند مهمترین شریک بایدن در آن جبهه باشد.
مورکوفسکی از هم اکنون خود را برای انتخابات سال ۲۰۲۲ آماده کرده است. اما مشکل آنجاست که وی از هم اکنون با مشکلاتی روبروست، فشارهای متقابل درون حزبی در میان جمهوری‌خواهان آلاسکا و همچنین از طرف رای دهندگان میانه روی که دو دوره از وی حمایت کرده‌اند، از جمله مسائلی است که وی در طول این مدت با آن روبرو خواهد شد.
در مورد مسائل اجتماعی و با توجه به انتصابات قضایی، مورکوفسکی مایل‌ترین سناتور جمهوری خواهی است که برای قطع ارتباط میچ مک کانل و کنفرانس حزب جمهوری‌خواه تلاش کرده که این فرصتی برای حزب جمهوری‌خواه است. توجه به چنین جریانی به بایدن این بینش را خواهد داد که مورکوفسکی یک رای بسیار مهم در حزب رقیب خواهد بود.
جیمز کلایبرن
شاید هیچ فردی بیش از جیمز کلایبرن در ریاست جمهوری جو بایدن مسئول نباشد. تایید وی پیش از انتخابات مقدماتی کارولینای جنوبی در اوایل سال جاری، منجر شد تا بایدن در میان رای دهندگان رنگین پوست جایگاه خاص خود را بیابد و این نخستین گام برای تایید نامزدی بایدن بود؛ کلایبرن به غیر از تایید بایدن، در جریان انتخاب کامالا هریس به معاونت بایدن هم نقش مهمی ایفا کرده است.
کلایبرن در واقع ارشدترین قانون‌گذار سیاهپوست در کنگره و در سومین رتبه بندی دموکرات مجلس نمایندگان قرار گرفته است؛ سناتوری که موقعیتی قدرتمند دارد که می‌تواند در انتخاب کابینه و پرسنل بایدن بسیار تاثیرگذار عمل کند.
نکته مهم در رابطه با کلایبرن این است که اگرچه حزب متبوعش پیروز انتخابات شده اما انتقادات سازنده‌ای هم مطرح می‌کند؛ به عنوان مثال هفته گذشته کلایبرن در مصاحبه‌ای عنوان کرد اگرچه انتخاب لیندا توماس گرینفیلد را به عنوان سفیر آمریکا در سازمان ملل تحسین می‌کند اما معتقد است که در انتخاب اعضای کابینه بایدن باید تنوع بیشتری در نظر گرفته شود.
نانسی پلوسی
سخنگوی مجلس از ژانویه آینده با توجه به حضور اکثریت جمهوری‌خواه و کاهش تعداد دموکرات‌ها نیاز دارد تا صدای بلندتری داشته باشد. وظیفه پلوسی بار دیگر این است که مجلس نمایندگان را همسو با خود حفظ کند؛ در عین حال بایدن نیازمند حفظ یک رابطه مثبت کاری با پلوسی است که او را قادر به هدایت بخشی از فضای داخلی قانون‌گذاران به نفع خود خواهد کرد.
بایدن و پلوسی سابقه طولانی در همکاری با یکدیگر در زمینه قانون اساسی دارند، ابتدا در سال‌های مشترک حضور در کنگره و سپس در زمان دولت اوباما در تصویب برخی قوانین محرک مالی. پلوسی همچنین همکاری‌هایی در توافق هسته‌ای ایران با بایدن داشته است.
میچ مک کانل
در روزهای پایانی دولت اوباما، میچ مک کانل سناتور جمهوری‌خواه که به مدت ۲۴ سال در کنار بایدن خدمت کرده بود، در ادای احترام خود به شخص بایدن از روابط مثبت کاری خود با وی گفت. مک کانل در سخنرانی خود عنوان کرد که «به صورت ضمنی» به بایدن اعتماد دارد و بایدن را به عنوان یک «شریک مذاکره» ستود.
این در حالی است که روابط میان مک کانل و اوباما سرد بود، مداخله بایدن در کاخ سفید با جمهوری‌خواهان کمک کرد تا توافقنامه‌های مهمی از دسته هزینه و مالیات به تصویب برسد.
این در حالی است که همچنان این خطر وجود دارد که سکوت رهبر اکثریت سنا در برابر ادعای تقلب در انتخابات ترامپ، روابط وی را با رییس‌جمهوری آینده متزلزل کند. مک کانل تا به اینجای کار تنها اعلام کرده که انتخابات بر اساس روند خود پیش خواهد رفت و هنوز بایدن را به عنوان رییس‌جمهوری منتخب ایالات متحده تایید نکرده است.
اما پس از مراسم تحلیف بایدن، سناتور جمهوری‌خواه ایالت کنتاکی ممکن است روابط خود را با رییس‌جمهوری آینده جدی بگیرد. عمل گرایی بی رحمانه مک کانل فرصتی برای بایدن ایجاد می‌کند تا زمینه‌های همکاری متقابل ایجاد شود.
این نکته قابل ذکر است که علاقه مک کانل به حمایت و رشد اکثریت جمهوری‌خواه بایدن را در برخی موارد از جمله نامزدی قضایی تا قوانین بزرگ محدود خواهد کرد.
