به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، ورود جیوه پتروشیمی ماهشهر، سفره آنها را بسیار کوچک کرده است. یکی از آنها می‌گوید: «تا پیش از این آلودگی‌ها، صیادهادر طول چهار و پنج روز نزدیک به ۲۰۰ کیلو ماهی صید می‌کردند اما حالا در طول یک هفته هم ۵۰ کیلو ماهی صید نمی‌کنند.» حرف‌های آنها تکراری است. چند سال پیش هم همین حرف‌ها را به روزنامه ایران زدند. حالا فقط تعداد ماهی‌ها کمتر شده است، وگرنه زخم همان است که بود، حتی وقتی صید می‌کنند هم مشتری ندارند. مشتری‌ها، ماهی ماهشهر را پس می‌زنند چون می‌دانند جیوه سلامتشان را تهدید می‌کند. احمدرضا لاهیجان‌زاده معاون دریایی حال حاضر سازمان حفاظت محیط زیست سال ۹۳ در کسوت مدیرکل محیط زیست خوزستان گفته بود؛ پرونده ورود جیوه به کارون تا سال ۹۴ بسته می‌شود اما با گذشت هفت سال، کارون بر ساحل ماهشهر و بندر امام همچنان طعم جیوه می‌دهد و موج‌های کارون بی‌ماهی مانده‌اند.
آمارهای سازمان شیلات خوزستان هم خبر خوبی ندارد. ماهی حلوا سفید ۷۰ درصد، راژکو ۸۵ درصد، شوریده ۷۰ درصد، صبور ۵۵ درصد و... کاهش داشته است. رسانه‌های محلی خوزستان از تغییر شغل صیادان به دنبال کاهش ذخایر دریایی خبر می‌دهند. آمارهای محمدجواد شرفی رئیس سازمان حفاظت محیط زیست خوزستان هم نشان می‌دهد روزانه 200 هزار مترمکعب پساب فاضلاب به رودخانه کارون وارد می‌شود. به گفته او، فاضلاب همه شهرستان‌هایی که در محدوده رودخانه کارون و دز قرار دارند وارد این رودخانه می‌شود.
انتقال آب خوزستان و ورود فاضلاب به کارون کاهش وسعت این رودخانه را در پی داشته است. کارون روزی قابلیت کشتیرانی داشت حالا تجمیع فاضلاب‌ها و کاهش ورودی آب به ایجاد جزایر مختلف در آن منجر شده است. اشرفی می‌گوید: «این میزان فاضلاب از 14 کانون در شرق اهواز و 10 کانون در غرب اهواز وارد رودخانه کارون می‌شود.» به گفته او، در دی ماه سال 98 مقرر شده بود که شرکت آبفای اهواز با ایجاد کلکتوری به صورت موقت از ورود 60 هزار مترمکعب فاضلاب به رودخانه کارون جلوگیری کند اما این مهم هنوز انجام نگرفته است.
در این میان فاضلاب کشاورزی شرکت‌های هفتگانه کشت و صنعت نیشکر نیز وارد کارون می‌شوند. در خوزستان 61 بیمارستان وجود دارد که از این تعداد 18 بیمارستان در حوزه رودخانه‌های کارون و دز قرار دارند و از این تعداد چهار بیمارستان تصفیه خانه ندارند و پساب آنها مستقیم وارد رودخانه می‌شود.
به گفته اشرفی، فاضلاب شهری همه شهر‌هایی که رودخانه‌های کارون و دز از آنها عبور می‌کنند، وارد رودخانه کارون و دز می‌شود.
او گفته در شبانه‌روز تقریباً ۲۰۰ هزار مترمکعب از ۲۴ نقطه، پساب در رودخانه کارون تخلیه می‌شود و پساب شهر‌های آبادان، خرمشهر، ویس، ملاثانی و شوشتر نیز وارد رودخانه کارون می‌شود. به گفته اشرفی علاوه بر پساب کشاورزی، پساب کارخانه‌های کاغذسازی پارس، نیشکر هفت‌تپه، قند دزفول و پالایشگاه آبادان هم وارد رودخانه کارون می‌شود.
آنطور که اشرفی می‌گوید: «بیمارستان ارتش دزفول از جمله بیمارستان‌هایی است که فاقد تصفیه‌خانه است و برای جلوگیری از ورود پساب به درون رودخانه نیز مقاومت می‌کند.» او علت بوی نامطبوعی که از رودخانه کارون استشمام می‌شود را کند شدن جریان رودخانه کارون می‌داند و می‌گوید: به منظور افزایش سرعت آب رودخانه لازم است برداشت رسوبات از رودخانه کارون سریع‌تر انجام شود. رسوب‌زدایی کارون برنامه‌ای است که از دهه ۸۰ روی میز مسئولان استانی و کشوری است اما تا به امروز صورت اجرایی به خود نگرفته است. در این میان هر روز کارون کوچکتر می‌شود و سفره صیادان بر کناره کارون نیز خالی تر.
