در دنیای امروز همه دنیا از طریق اینترنت با هم در ارتباط هستند، پس پول آینده نیز باید بر پایه اینترنت باشد. بدون شک ارزهای دیجیتال را می‌توان فناوری انقلابی قرن دانست. این ارزها توانستند نگرش جهان را نسبت به ارزهای فیات و صنعت مالی به چالش بکشند. در این مقاله با همتاپی همراه باشید تا با مرور تاریخچه پول، ارزهای دیجیتال را بهتر بشناسیم و تفاوت‌های آنها را بهتر درک کنیم.
تاریخچه پیدایش پول‌های کاغذی و سکه
در روزگاران قدیم شرایط جامعه با امروز متفاوت بود. در آن زمان انسان‌های اولیه برای رفع نیازهای خود از مبادله کالا به کالا استفاده می‌کردند. مثلا کسی که گندم داشت در ازای دریافت گوشت به فرد مقابل خود مقداری گندم می‌داد، اما با گذشت زمان و متنوع شدن نیازهای انسان استفاده از این روش، دیگر کارایی قبل را نداشت. این نیاز به تکامل باعث شد تا دولت‌ها به دنبال استفاده از کالاهای واسطه‌ای باشند که علاوه بر ثبات ارزش، مورد قبول اکثریت جامعه نیز قرار گیرند. این کالاهای واسطه، فلزات گرانبهایی مانند طلا و نقره بودند که برای دادوستد مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
با گذشت زمان و تاسیس بانک‌ها سکه‌های طلا و نقره جای خود را به پول‌های کاغذی دادند. در ابتدا مردم برای دریافت پول کاغذی سکه‌های خود را به بانک‌ها می‌دادند و معادل آن پول کاغذی دریافت می‌کردند. در واقع مقادیر این پول‌های کاغذی معادل طلای ذخیره شده در بانک‌ها بود. این سیستم در ابتدا آنقدر هم بد نبود، اما با تحول جوامع به فراموشی سپرده شد. به مرور زمان پول‌های کاغذی که تولید می‌شد دیگر پشتوانه‌ی طلا نداشت و طلا جای خود را به تولید ناخالص ملی هر کشور داده بود. این اتفاق باعث ایجاد مفهومی تحت عنوان پول بدون پشتوانه شد. در نهایت، تولید نامحدود پول بدون پشتوانه باعث ایجاد مشکلات زیادی مانند ایجاد تورم گردید.
چگونه ارزهای دیجیتال پیدا شدند؟
استفاده از ارزهای فیات (Fiat currencies) مشکلات زیادی دارند؛ مثلا افراد برای تجارت بین دو کشور مختلف باید میزان تورم کشورها و ارزش اسکناس‌ها را در هر کشور در نظر بگیرند. انجام معاملات با ارزهای دیجیتال در سطح بین‌المللی علاوه بر هزینه‌بر بودن با سرعت پایینی انجام می‌شوند. به همین دلیل افراد زیادی به دنبال یافتن جایگزین‌های بهتر برای ارزهای فیات هستند. ایده شکل‌گیری ارز دیجیتال برای اولین بار در سال 1990 توسط شرکت دیجی کش ارائه شد. هرچند که این ایده با ارزهای دیجیتالی که در حال حاضر وجود دارند، تفاوت زیادی دارد؛ اما به عنوان پدر ارز دیجیتال شناخته می‌شود.
حدود چند سال بعد از طراحی این ایده، شخص یا اشخاصی با هویت نامعلوم به نام ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) در خلال بحران اقتصادی سال 2008 ارز دیجیتال بیت‌کوین (Bitcoin) را به دنیا معرفی کرد. ساتوشی اختراع جدید خود را در مقاله‌ای با نام «بیت‌کوین یک سیستم پولی همتا به همتا» ارائه داد. ارزهای دیجیتال با داشتن ویژگی‌هایی منحصر بفرد خیلی زود توانستند به جایگاه خوبی در بازارهای مالی برسند. برخی از این ویژگی‌ها عبارتند از:
- انتقال ارزهای دیجیتال آسان و ساده است. در یک چشم برهم زدن می‌توان مقادیر زیادی از این ارزهای دیجیتال را منتقل کرد.
- تراکنش‌های ارزهای دیجیتال شفاف می‌باشد. با بهره‌مندی از فناوری بلاکچین و ثبت غیرمتمرکز اطلاعات تراکنش‌ها امکان تغییر و دستکاری اطلاعات از بین رفته است.
- ارزهای دیجیتال در تمام دنیا قابل دسترسی هستند. ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال آنها را در تمام دنیا قابل دسترس ساخته است و رفته رفته بر مقبولیت آنها در میان مردم و نهادها افزوده می‌شود.
- ارزهای دیجیتال با حذف واسطه‌ها، انتقالات پول را راحت‌تر کرده است. هر فردی با داشتن کیف پول ارز دیجیتال می‌تواند تراکنش‌های ارز دیجیتال خود را با دیگری انجام دهد.
ارزهای دیجیتال و فیات چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟
ارزهای دیجیتال و ارزهای فیات تفاوت‌های اساسی با هم دارند. در ادامه مهم‌ترین تفاوت‌های آنها را بررسی خواهیم کرد.
- ارزهای فیات توسط دولت‌ها و موسسات مالی کنترل می‌شوند، اما ارزهای دیجیتال را هیچ نهاد متمرکزی کنترل نمی‌کند.
- ارزهای فیات توسط حکومت‌ها و بانک‌های مرکزی چاپ می‌شوند؛ اما ارزهای دیجیتال طی فرآیندی تحت عنوان استخراج تولید می‌شوند. استخراج ارزهای دیجیتال توسط افراد فعال در شبکه آنها انجام می‌شوند. همین امر باعث شده است تا بر خلاف ارزهای فیات، ارزهای دیجیتال ضد تورم باشند و روز به روز بر ارزش آنها افزوده شود.
- ارزهای فیات معمولا در بانک‌ها نگهداری می‌شوند و همین موضوع باعث می‌شود دولت‌ها و بانک‌ها اطلاعات دارایی شما دسترسی داشته باشند، اما در ارزهای دیجیتال هیچ کس از موقعیت کیف پول شما و مقادیر موجودی آن اطلاع ندارد.
- تراکنش‌های ارزهای دیجیتال غیر قابل برگشت‌پذیر هستند؛ اما تراکنش‌های مربوط به ارزهای فیات در صورت صلاحدید دولت و بانک‌ها قابل بازگردانی می‌باشند.
- تراکنش‌های رمز ارزها به صورت ناشناس انجام می‌شوند. این بدان معناست که در تراکنش‌های ارزهای دیجیتال نام فرستنده و گیرنده مشخص نیست؛ اما تراکنش‌های ارزهای فیات ناشناس نیستند و به راحتی قابل ردیابی هستند.
با نگاهی به افزایش محبوبیت و رشد قیمت بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال تاکنون، این نظریه که آینده پول متعلق به ارزهای دیجیتال است دور از ذهن نخواهد بود.
تولید محتوا توسط صرافی ارز دیجیتال همتاپی
