اقتصاد آنلاین – اکرم شعبانی؛ به گزارش سی‌ان‌بی‌سی، بازده اوراق قرضه ده ساله خزانه‌داری ایالات متحده در طول هفته گذشته معاملاتی به بالاترین سطح خود طی ماه‌های اخیر یعنی ۱.۵۶ درصد رسید. این در حالی است که داده‌های اصلی تورم نشان می‌دهد قیمت مصرف کننده در ایالات متحده و منطقه یورو نیز به بالاترین سطح چند سال اخیر دست یافته است.
در حالی که اجماع در میان سیاست‌گذاران بانک مرکزی بر این است که تورم کنونی گذرا و نتیجه تلاقی افزایش قیمت انرژی و مشکلات عرضه جهانی است، سرمایه‌گذاران به دنبال حفاظت از سرمایه‌های خود هستند، همزمان در بازارهای سهام در ماه سپتامبر، روند صعودی چند ماهه به شکل قابل توجهی کاهش یافته است.
به گفته جوناس گلترمان اقتصاددان ارشد بازار کپیتال اکونومیکس، بازگشت رژیم تورم بالاتر و ثبات اقتصادی کمتر در اقتصادهای بزرگ باعث افزایش بی ثباتی نرخ ارز و در نهایت کاهش ارزش پول در کشورهایی خواهد شد که بیشترین تورم را تجربه می‌کنند.
گلترمان همچنین در یادداشتی تحقیقی هفته گذشته نوشت: اگرچه رابطه کوتاه مدت مشتق تورمی و نرخ ارز ضعیف است اما در افق طولانی مدت کشورهایی که تورم نسبتا بالایی دارند، کاهش ارزش ارز رسمی ناگزیر خواهد بود. در واقع در طولانی مدت، این تاثیر اغلب بر سایر عوامل موثر بر نرخ ارز از جمله بهره‌وری نسبی و شرایط تجاری غالب است.
دو دهه اخیر بسیاری از بازارهای توسعه یافته شاخصه تورم پایین و پایداری اقتصادی داشته است، در مقابل، دوره تورم بالا در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ قرن بیستم تجربه شده که طی این دو دهه نابرابری بیشتری در مناطق جغرافیایی مختلف وجود داشته است.
گلترمان همچنین خاطرنشان کرد که به طور کلی نرخ ارزهای رسمی در آن دوره‌ها در کشورهایی که تورم بالاتری داشتند تضعیف شد اما هنگامی که بانک‌های مرکزی سیاست خود را در واکنش به این مساله تشدید کردند، منجر به افزایش موقت اما قابل توجه نرخ ارز شد. نوسانات نرخ ارز به شکل قابل توجهی در بین ارزهای اصلی بیش از سال‌های اخیر بوده است.
نرخ‌های اسمی ارز نشان دهنده ارزش یک پول خارجی در برابر یک واحد پول داخلی است در حالی که نرخ‌های واقعی ارز، ارزش کالا و خدمات یک کشور را در ازای یک کشور خارجی نشان می‌دهد.
کدام کشورها بیشتر در معرض خطر هستند؟
کپیتال اکونومیکس دیدگاه مشابهی در مورد چشم‌انداز تورمی با جرمی سیگل استاد امور مالی دانشگاه وارتون دارد، وی در این باره در گفت‌وگویی با سی‌ان‌بی‌سی عنوان کرد: تورم مشکلی بسیار بزرگتر از آن چیزی است که فدرال رزرو تصور می‌کند.
گلترمان همچنین پیش‌بینی کرد: در میان اقتصادهای توسعه یافته کشورهای ایالات متحده، بریتانیا، کانادا و استرالیا بیش از سایرین در معرض خطر تورم پایدار قرار دارند. این مساله به ما نشان می‌دهد که ارز این کشورها نسبت به ارزهای بسیاری از اقتصادهای اروپایی و آسیایی که انتظار می‌رود تورم در آنها مهار شود، از نظر اسمی تضعیف خواهد شد.
گلترمان همچنین تصریح کرد: بازارهای نوظهور همچون برزیل، کلمبیا، آفریقای جنوبی، اندونزی و فیلیپین که در معرض خطر افزایش تورم و کاهش ارزش پول قرار دارند در حال پیوستن به کشورهایی همچون آرژانتین و ترکیه هستند که طی سال‌های اخیر تورم دو رقمی را متحمل شده‌اند.
وی افزود: همراه با وخامت طولانی مدت اوضاع اقتصادی، احتمالا به دلیل عدم اطمینان کافی در رابطه با وضعیت تورمی و واکنش‌های پولی، نوسانات افزایش می‌یابد و همین امر نوسان قابل توجهی در بازارهای ارز ایجاد می‌کند.
گلترمان ادامه داد: مساله اصلی این است که اکثر سیاست‌گذاران همچنان نرخ بهره واقعی را پایین نگه می‌دارند تا رشد اقتصادی را افزایش داده و سطح بالای بدهی را به تدریج کاهش دهند. اما تا اندازه‌ای که برخی از بانک‌های مرکزی تلاش می‌کنند تا تورم را از طریق سیاست‌های پولی سختگیرانه کاهش دهند، به همان اندازه نوسانات ارزی امکان افزایش دارند.
