عراق و ایران

دولت بغداد حمله به زیرساخت‌های هسته‌ای داخل ایران را تهدیدی جدی برای امنیت و صلح منطقه دانست و برقراری آرامش فوری، باز شدن کانال‌های دیپلماتیک فوری برای مهار اوضاع و تلاش برای خاموش کردن آتش بحران را خواستار شد.

حکومت انقلابی تازه استقرار یافته در ایران اگرچه سوسیالیست یا کمونیست نبود، اما به سرعت اکثر صنایع بزرگ آن کشور را ملی کرد. تلاش ایران برای خودکفایی باعث کاهش صادرات آن کشور شد. این ضعف اقتصادی مورد توجه صدام قرار گرفت. صدام از گسترش احتمالی دامنه انقلاب ایران به عراق می‌ترسید. او نگران بود که اقلیت مسلمان شیعه در عراق تحت تاثیر انقلاب ایران قرار گیرند. علاوه بر آن، صدام وسوسه شده بود تا بخشی از تولید نفت بزرگ ایران و آبراه‌های خلیج فارس در چارچوب سرزمینی ایران را اشغال کند. بدین ترتیب، صدام در تاریخ ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ میلادی با یک تهاجم سازمان یافته جنگ علیه ایران را آغاز کرد.

عراق با یک بحران انرژی بالقوه مواجه است، زیرا دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا به معافیت خود از تحریم واردات گاز و برق ایران پایان می‌دهد.

سفیر جمهوری عراق در تهران از موافقت دولت عراق با ایجاد شهرک‌های صنعتی مشترک در نقطه صفر مرزی مرز‌های شلمچه و مهران خبر داد.

وزارت ‌خارجه عراق در اولین اظهارنظر رسمی خود درباره حملات موشکی به اربیل، اعلام کرد که دولت عراق این رفتار را تجاوز به حاکمیت کشور و امنیت مردم عراق و سوء استفاده از حسن همجواری می‌داند.

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در سخنانی مدعی شد برای اینکه واشنگتن مطمئن شود انتقال پول به ایران طبق تحریم‌ها صورت می‌گیرد با عراق در ارتباط است.