شرکت‌های C، که رایج‌ترین شرکت‌ها هستند، همچنین مشمول مالیات بر درآمد شرکتی نیز هستند. مالیات بر سود کسب‌وکار در هر دو سطح شرکتی و شخصی قرار دارد و وضعیت مالیات دوبرابر را ایجاد می‌کند.
شرکت C را می‌توان با شرکت‌های S و شرکت‌هایی با مسئولیت محدود (LLC) مقایسه کرد، که آن‌ها نیز دارایی‌های یک شرکت را از صاحبان خود جدا می‌کنند، اما با استفاده از ساختارهای قانونی و برخورد مالیاتی متفاوت. شرکت B (یا شرکت منفعت) نوع جدیدتری از شرکت‌ها است که یک شرکت انتفاعی است و از نظر هدف، پاسخگویی و شفافیت با شرکت C متفاوت است، اما در نحوه‌ی مالیات‌بندی بین آن‌ها تفاوتی وجود ندارد.
نکات کلیدی
یک شرکت C به طور قانونی دارایی‌ها و درآمد صاحبان یا سهام‌داران را از دارایی‌های شرکت جدا می‌کند.
شرکت‌های C مسئولیت سرمایه‌گذاران و صاحبان شرکت را محدود می‌کنند، زیرا بیشترین چیزی که می‌توانند در صورت ورشکستگی کسب‌وکار از دست بدهند، میزان سرمایه‌گذاری آن‌ها در آن است.
شرکت‌های C موظف به برگزاری مجامع سالانه و داشتن هیئت مدیره‌ای هستند که سهام‌داران در آن‌ها حق رأی دارند.
شرکت‌های C چگونه کار می‌کنند
شرکت‌های C می‌توانند قبل از تقسیم سود به سهام‌داران خود در قالب بهره، در صورت تمایل آن‌ها، مالیات شرکت بر سود را پرداخت کنند. درنتیجه، هر سهام‌دار مشمول مالیات بر درآمد شخصی از سود سهامی هستند که دریافت می‌کنند. مالیات دوبرابر یک نتیجه‌ی نامطلوب است، اما توانایی سرمایه‌گذاری مجدد درآمد، پس از کسر مالیات، در پروژه‌های شرکت با نرخ مالیات شرکتی پایین‌تر یک مزیت محسوب می‌شود.
یک مزیت واضح دیگر جدایی بین مدیریت و مالکان یا سهام‌داران است. این امر تداوم طولانی‌تر شرکت‌های C، فراتر از عمر مالکان، که می‌توانند شامل مالکان جزئی با عنوان سهام‌داران نیز باشند، را میسر می‌سازد. این موضوع امکان نهادینه شدن این شرکت‌ها و امکان درآمد منفعل از طریق مالکیت را برای مالکان فراهم می‌کند.
یک شرکت C ملزم به برگزاری حداقل یک جلسه در هر سال برای سهام‌داران و مدیران است. برای نمایش شفافیت در عملیات کسب‌وکاری باید صورتجلسه‌ای در نظر گرفته شود. یک شرکت C باید سوابق رأی مدیران شرکت و فهرستی از نام مالکان و درصد مالکیت را نگه دارد. علاوه‌بر این، کسب‌وکار باید آیین‌نامه‌ی شرکت را در محل کسب‌وکار اصلی داشته باشد. شرکت‌های C گزارش‌های سالانه، گزارش‌های افشای مالی و صورت‌های مالی ثبت می‌کنند.
نحوه‌ی ایجاد یک شرکت C
ایجاد یک شرکت C با فرآیند رسمی کردن انواع نهادهای کسب‌وکاری دیگر مشابه است. برای ایجاد یک شرکت C، باید مراحل زیر را طی کنید:
یک نام کسب‌وکاری ثبت نشده را انتخاب و ثبت کنید.
طبق قوانین ایالت خود، اساسنامه را نزد وزیر امور خارجه ثبت کنید.
در مرحله‌ی بعد، شرکت‌های C سهامی را به سهام‌داران عرضه می‌کنند، که به مالکان شرکت تبدیل می‌شوند.
در مرحله‌ی بعد، تمام شرکت‌های C باید فرم SS-۴ را برای دریافت شماره‌ی شناسایی کارفرما (EIN) پر کنند. اگرچه الزامات در حوزه‌های قضایی مختلف متفاوت است، اما شرکت‌های C ملزم به پرداخت مالیات‌های ایالتی، درآمدی، دستمزدی، بیکاری و ناتوانی هستند. بسته به کسب‌وکاری که شرکت جدید در آن کار می‌کند، ممکن است الزامات نظارتی دیگری نیز وجود داشته باشد.
علاوه بر الزامات مربوط به ثبت‌نام و مالیات، شرکت‌ها باید یک هیئت مدیره را برای نظارت بر مدیریت و عملکرد کل شرکت ایجاد کنند. هدف از انتصاب یک هیئت مدیره، حل معضل کارگذار-نماینده است، که در آن مخاطرات اخلاقی و تضاد منافع زمانی ایجاد می‌شود که یک نماینده از طرف یک کارگذار گماشته می‌شود.
نکته‌ی مهم: شرکت‌های C، درمقایسه با شرکت‌های S یا LLC ها، رایج‌ترین نوع شرکت هستند.
مزایا و معایب یک شرکت C
شرکت‌های C مسئولیت شخصی مدیران، سهام‌داران، کارمندان و دفترداران را محدود می‌کنند. بدین ترتیب، تعهدات قانونی کسب‌وکار نمی‌تواند به تعهد بدهی شخصی هر فرد مرتبط با شرکت تبدیل شود. با تغییر مالکان و جایگزینی اعضای مدیریت، شرکت C همچنان به حیات خود ادامه می‌دهد.
یک شرکت C می‌تواند صاحبان و سهام‌داران زیادی داشته باشد. بااین‌حال، پس از رسیدن به آستانه‌هایی خاص، لازم است که در کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) ثبت‌نام شود. توانایی ارائه‌ی سهام به شرکت اجازه می‌دهد تا مقادیر زیادی از سرمایه را به دست آورد که می‌تواند پروژه‌های جدید و توسعات آتی را تأمین مالی کند.
بااین‌حال، برخی از معایب نیز وجود دارند. ثبت اساسنامه برای یک شرکت C می‌تواند گران‌تر از سایر ساختارهای کسب‌وکاری باشد و هزینه‌های قانونی بیشتری را متحمل می‌شود. این شرکت‌ها همچنین تحت نظارت مقرراتی بیشتری قرار دارند که می‌تواند هزینه‌های قانونی شرکت را افزایش دهد.
ملاحظات مالیاتی نیز وجود دارند. سود یک شرکت C عملاً دو بار مشمول مالیات می‌شود، اول زمانی که شرکت مالیات بر درآمد خود را ثبت می‌کند و دوباره زمانی که این سودها به‌عنوان سود سهام تقسیم می‌شوند. و برخلاف یک شرکت S، سهام‌داران در یک شرکت C نمی‌توانند زیان‌های کسب‌وکاری را در اظهارنامه‌ی مالیاتی خود کسر کنند.
مزایا و معایب شرکت‌های C
مزایا
مسئولیت محدود برای مدیران، سهام‌داران و سایر مقامات شرکت.
شرکت‌های C می‌تواند با انتشار و فروش سهام، سرمایه‌ی خود را افزایش دهد.
معایب
شرکت‌های C باید پس از رسیدن به آستانه‌هایی خاص، در SEC ثبت نام کنند.
این شرکت‌ها نسبت به سایر ساختارهای کسب‌وکاری، مشمول مقررات بیشتری هستند و هزینه‌های قانونی بالاتری را متحمل می‌شوند.
سهام‌داران نمی‌توانند زیان خود را کسر کنند و سود کسب‌وکار با پرداخت سود سهام دو بار مشمول مالیات می‌شود.
مقایسه‌ی شرکت C و شرکت S
شرکت S نوع دیگری از ساختار کسب‌وکاری است که به شرکت اجازه می‌دهد درآمد، کسورات و زیان خود را به سهام‌داران خود منتقل کند. هر دو شرکت در زمینه‌ی مسئولیت‌ها حفاظت محدودی ارائه می‌دهند و روند ادغام برای هر دو مشابه است. تفاوت‌های اصلی مربوط به مالیات و مالکیت می‌شود.
همان‌طور که در بالا توضیح داده شد، یکی از معایب عمده برای شرکت‌های C این است که سود عملاً دو بار مشمول مالیات می‌شود، ابتدا بر درآمد شرکت، و دوباره زمانی که سهام‌داران سود سهام خود را دریافت می‌کنند. یک شرکت S یک نهاد «گذرا» است، یعنی اینکه این شرکت مالیات بر درآمد شرکتی پرداخت نمی‌کند. در عوض، سود در سطح سهام‌داران مشمول مالیات می‌شود.
شرکت‌های S همچنین دارای محدودیت‌های بیشتری در زمینه‌ی مالکیت هستند. اگرچه یک شرکت C می‌تواند تعداد نامحدودی از سهام‌داران را داشته باشد، یک شرکت S نمی‌تواند بیش از ۱۰۰ سهام‌دار داشته باشد. علاوه‌براین، یک شرکت S نمی‌تواند متعلق به یک شرکت C، سایر شرکت‌های S یا یک نهاد با مسئولیت محدود باشد.
ملاحظات مالیاتی
طرح مشاغل آمریکایی رئیس جمهور بایدن نرخ مالیات شرکت‌های C را در سال ۲۰۲۲ افزایش داده است. در سال‌های مالیاتی پس از ۳۱ دسامبر سال ۲۰۲۱، نرخ مالیات از ۲۱ درصد به ۲۸ درصد افزایش خواهد یافت.
مالیات‌ها برای سال‌های مالیاتی که در سال ۲۰۲۱ شروع شده اما در سال ۲۰۲۲ به پایان می‌رسند، پیچیده‌تر است. در این حالت، شرکت‌های C مقدار ۲۱ درصد به‌اضافه‌ی ۷ درصد اضافی برای هر درآمدی که در سال ۲۰۲۲ به دست آورده‌اند، پرداخت خواهند کرد.
تفاوت بین یک شرکت C و یک شرکت S چیست؟
یک شرکت S با شرکت C مشابه است، زیرا هر دو به صاحبان و دفترداران یک کسب‌وکار اجازه می‌دهند تا از نظر قانونی از خود کسب‌وکار متمایز باشند. بااین‌حال، تفاوت‌های مهمی در رابطه با مالیات بین این دو شرکت وجود دارد: یک شرکت S یک نهاد «گذرا» است، یعنی اینکه می‌توان از آن برای انتقال سود و اعتبار مالیاتی به سهام‌دارانش استفاده کرد. سود یک شرکت C دو بار مشمول مالیات می‌شود، ابتدا در درآمد شرکت و دوباره بر سود سهام سهام‌داران.
تفاوت بین LLC و شرکت C چیست؟
یک شرکت با مسئولیت محدود، یا LLC، یکی دیگر از ساختارهای کسب‌وکاری است که از صاحبان خود در برابر تعهدات نهاد کسب‌وکاری محافظت می‌کند. بااین‌حال، یک LLC بیشتر برای یک کسب‌وکار کوچک یا مالکیت انفرادی مناسب است. برخلاف شرکت C، سود یک LLC به طور مستقیم مشمول مالیات نمی‌شود، بلکه به طور مستقیم به اعضای شرکت منتقل می‌شود.
درآمد یک شرکت C چگونه گزارش می‌شود؟
یک شرکت C باید از فرم IRS ۱۱۲۰ برای گزارش مالیات بر درآمد شرکتی خود استفاده کند. این شرکت همچنین ممکن است دارای تعهدات مالیاتی استخدام، تأمین اجتماعی یا مدیکر باشد و این می‌تواند هزینه‌ی ثبت مالیات را نیز در مقایسه با سایر گونه‌های شرکتی افزایش دهد.
نظر شما