آن‌ها از کسب‌وکارها در برابر تقلب محافظت می‌کنند، به مغایرت‌های موجود در روش‌های حسابداری اشاره می‌کنند و در مواردی به‌صورت مشاوره‌ای کار می‌کنند و به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا راه‌هایی را برای افزایش کارآیی عملیاتی پیدا کنند. حسابرسان در ظرفیت‌های مختلف و در صنایع مختلفی کار می‌کنند.
نکات کلیدی
وظیفه‌ی اصلی حسابرس این است که تعیین کند آیا صورت‌های مالی از اصول پذیرفته‌شده‌ی جامع حسابداری (GAAP) پیروی می‌کنند یا خیر.
کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) از تمام شرکت‌های دولتی می‌خواهد تا با رعایت رویه‌های حسابرسی رسمی، از طریق حسابرسان خارجی بررسی‌های منظمی انجام دهند.
انواع مختلفی از حسابرسان وجود دارد، ازجمله آن‌هایی که برای کار در شرکتها استخدام می‌شوند و آن‌هایی که برای یک مؤسسه‌ی حسابرسی خارجی کار می‌کنند.
قضاوت نهایی درمورد گزارش حسابرسی می‌تواند مقبول یا نامقبول باشد.
آشنایی با حسابرس
حسابرسان عملیات مالی را ارزیابی می‌کنند و اطمینان حاصل می‌کنند که سازمان‌ها به‌طور کارآمد اداره می‌شوند. آن‌ها وظیفه دارند جریان نقدی را از ابتدا تا انتها ردیابی کنند و تأیید کنند که آیا وجوه یک سازمان به درستی محاسبه شده است یا خیر.
در شرکت‌های سهامی عام، وظیفه‌ی اصلی حسابرس تعیین این است که آیا صورت‌های مالی از اصول پذیرفته‌شده و جامع حسابداری (GAAP) پیروی می‌کنند یا خیر. حسابرسان برای برآورده کردن این نیاز، داده‌های حسابداری، سوابق مالی و جنبه‌های عملیاتی یک کسب‌وکار را بازرسی می‌کنند و در هر مرحله از فرآیند یادداشت‌برداری دقیقی انجام می‌دهند که با عنوان دنباله‌ی حسابرسی شناخته می‌شود.
پس از تکمیل، یافته‌های حسابرس در گزارشی ارائه می‌شود که به‌عنوان مقدمه در صورت‌های مالی ظاهر می‌شود. همچنین ممکن است گزارش‌هایی جداگانه و خصوصی برای مدیریت شرکت و مقامات نظارتی نیز صادر شود.
کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) خواستار این است که دفاتر کلیه‌ی شرکت‌های دولتی به‌طور منظم از طریق حسابرسان مستقل خارجی و با رعایت رویه‌های حسابرسی رسمی بررسی شوند. این رویه‌های رسمی از سوی هیئت استانداردهای بین‌المللی حسابرسی و اطمینان (IAASB)، کمیته‌ای از فدراسیون بین‌المللی حسابداران (IFAC)، تعیین می‌شود.
مقایسه‌ی نظر مقبول و نامقبول
گزارش‌های حسابرسان معمولاً با یک نظر نامقبول همراه است. این گزاره‌ها، بدون ارائه‌ی قضاوت یا تفسیر، تأیید می‌کنند که صورت‌های مالی شرکت با اصول GAAP مطابقت دارند.
زمانی که یک حسابرس قادر به ارائه‌ی یک نظر نامقبول نباشد، یک نظر مقبول ارائه می‌کند، و این بیانیه حاکی از این است که اطلاعات ارائه شده از نظر دامنه محدود است و/یا اینکه شرکت مورد حسابرسی از اصول حسابداری GAAP پیروی نکرده است.
حسابرسان به سرمایه‌گذاران بالقوه اطمینان می‌دهند که امور مالی یک شرکت منظم و دقیق است و همچنین آن‌ها تصویر روشنی از ارزش شرکت ارائه می‌دهند تا به سرمایه‌گذاران در تصمیم‌گیری آگاهانه کمک کند.
انواع حسابرسان
حسابرسان داخلی از سوی سازمان‌ها استخدام می‌شوند تا ارزیابی‌هایی داخلی، مستقل و عینی از فعالیت‌های مالی و عملیاتی تجاری، ازجمله مدیریت شرکتی ارائه دهند. آن‌ها یافته‌های خود، که شامل نکاتی درمورد نحوه‌ی اداره‌ی بهتر کسب‌وکار می‌شوند، را به مدیریت ارشد گزارش می‌دهند.
حسابرسان خارجی معمولاً با سازمان‌های دولتی کار می‌کنند. آن‌ها وظیفه دارند نظرات عینی و عمومی خود را درمورد صورت‌های مالی سازمان و اینکه آیا این صورت‌ها موقعیت مالی سازمان را به‌طور منصفانه و دقیق نشان می‌دهند یا خیر، ارائه دهند.
حسابرسان دولتی سوابق سازمان‌های دولتی و مشاغل خصوصی یا اشخاصی که فعالیت آن‌ها مشمول مقررات دولتی یا مالیات می‌شود را نگهداری و بررسی می‌کنند. حسابرسانی که از طریق دولت استخدام شده‌اند، اطمینان حاصل می‌کنند که درآمدها طبق قوانین و مقررات دریافت و مصرف می‌شود. آن‌ها اختلاس‌ها و کلاهبرداری‌ها را شناسایی می‌کنند، کنترل‌های حسابداری سازمان را تجزیه و تحلیل می‌کنند و مدیریت ریسک را ارزیابی می‌کنند.
حسابرسان پزشکی قانونی در بخش جرایم تخصص دارند و سازمان‌های مجری قانون از آن‌ها استفاده می‌کنند.
صلاحیت حسابرس
حسابرسان خارجی که برای بنگاه‌های حسابداری دولتی کار می‌کنند به مجوز حسابدار عمومی رسمی (CPA)، یک گواهینامه‌ی حرفه‌ای که مؤسسه‌ی حسابداران رسمی آمریکا آن را اعطا می‌کند، نیاز دارند. این حسابرسان، علاوه‌بر این گواهی، باید گواهینامه‌ی CPA دولتی را نیز دریافت کنند. الزامات می‌توانند متفاوت باشند، اگرچه اکثر ایالت‌ها خواستار مدرک CPA و دو سال تجربه‌ی کاری حرفه‌ای در زمینه‌ی حسابداری عمومی هستند.
صلاحیت حسابرسان داخلی از سختگیری کم‌تری برخوردار است. حسابرسان داخلی تشویق می‌شوند تا مدرک CPA را دریافت کنند، اگرچه این کار همیشه اجباری نیست. درعوض، مدرک لیسانس در رشته‌هایی مانند امور مالی و سایر رشته‌های کسب‌وکاری، همراه با تجربه و مهارت‌های مناسب، اغلب قابل قبول است.
ملاحظات خاص
حسابرسان مسئولیتی در قبال معاملاتی که پس از تاریخ گزارش آن‌ها رخ می‌دهد ندارند. علاوه‌براین، آن‌ها الزاماً مجبور به کشف تمام موارد کلاهبرداری یا نامطابقت‌های مالی نیستند؛ این مسئولیت در درجه‌ی اول بر عهده‌ی گروه مدیریت یک سازمان قرار دارد.
حسابرسی‌ها عمدتاً برای پاسخ به این سؤال طراحی می‌شوند که آیا صورت‌های مالی یک شرکت «به‌طور معقولی بیان شده‌اند» یا خیر. به‌عبارت دیگر، این بدان معناست که حسابرسی‌ها همیشه زمینه‌ی کافی برای شناسایی موارد کلاهبرداری را پوشش نمی‌دهند. به‌طور خلاصه، یک حسابرسی پاک هیچ تضمینی ارائه نمی‌دهد که حسابداری یک سازمان کاملاً در حد مجاز قرار دارد.
نظر شما