کشورهای با درآمد متوسط یکی از دسته‌های درآمدی است که بانک جهانی برای طبقه‌بندی اقتصاد کشورها با اهداف عملیاتی و تحلیلی استفاده می‌کند.
نکات کلیدی
بانک جهانی کشورها را برای اهداف عملیاتی و ارائه خدمات توسعه مالی و اقتصادی که به آنها بر اساس سطح درآمد طبقه بندی می کند.
کشورهای با درآمد متوسط سهم زیادی در جمعیت و فعالیت های اقتصادی جهان دارند و کلید رشد اقتصاد جهانی هستند.
آشنایی با کشورهایی با درآمد متوسط (MICS)
بانک جهانی در گذشته هر اقتصاد را به یکی از سه دسته کم درآمد، با درآمد متوسط یا پردرآمد طبقه بندی می‌کرد. این سازمان اکنون کشورها را به طبقات بیشتر اقتصادهای کم‌درآمد، متوسط رو به پایین، متوسط رو به بالا و پردرآمد تقسیم‌بندی می‌کند. بانک جهانی از تولید ناخالص ملی سرانه برحسب دلار آمریکا که با روش اطلس میانگین متحرک سه ساله نرخ مبادله ارز به دلار تبدیل می‌شود، به عنوان مبنای این طبقه بندی استفاده می کند. این بانک تولید ناخالص ملی را به عنوان معیاری گسترده و بهترین شاخص ظرفیت اقتصادی و پیشرفت به حساب می‌آورد. بانک جهانی قبلاً اقتصادهای کم درآمد و با درآمد متوسط را اقتصادهای در حال توسعه می‌نامید. در سال 2016، بانک جهانی این واژه را به دلیل عدم صراحت معنا از فهرست واژگان خود حذف کرد. در عوض، بانک جهانی اکنون به کشورها بر اساس منطقه، درآمد و وضعیت وام دهی آنها اشاره می کند.
ویژگی های کشورهای با درآمد متوسط (MIC)
کشورهای با درآمد متوسط به اقتصادهای با درآمد متوسط رو به پایین و درآمد متوسط رو به بالا تقسیم می شوند. تولید ناخالص ملی و سرانه اقتصادهای با درآمد متوسط رو به پایین بین 1036 تا 4045 دلار است، در حالی که همین رقم در اقتصادهای متوسط رو به بالا بین 3046 دلار و 12535 دلار قرار دارد. کشورهای با درآمد متوسط برحسب منطقه، اندازه، جمعیت و سطح درآمد خود گروه بسیار متنوعی را تشکیل می‌دهند که از کشورهای کوچک با جمعیت اندک مانند بلیز و جزایر مارشال تا هر چهار غول بریک- برزیل، روسیه، هند و چین در بر می‌گیرد. چین و هند روی هم نزدیک به یک سوم جمعیت جهان را تشکیل می دهند و بازیگرانی با تاثیرگذاری فزاینده در اقتصاد جهانی تبدیل شده‌اند.
در این گروه 53 اقتصاد با درآمد متوسط رو به پایین و 56 اقتصاد با درآمد متوسط رو به بالا وجود دارد. ماهیت متنوع این 109 کشوری که درآمد متوسط دارند به این معنی است که بسیاری از آنها ب چالش های کاملا متفاوتی مواجه هستند. ممکن است، بزرگترین مشکل کشورهایی که در رده درآمد متوسط رو به پایین قرار دارند، ارائه خدمات ضروری مانند آب و برق به شهروندان خود باشد. بزرگترین چالش های اقتصادهایی که رده درآمد متوسط رو به بالا قرار می‌گیرند نیز ممکن است مهار فساد و بهبود حکمرانی باشد.
اهمیت کشورهای با درآمد متوسط (MIC)
کشورهای با درآمد متوسط برای تداوم رشد اقتصادی و ثبات جهانی ضروری هستند. به گفته بانک جهانی، رشد و توسعه پایدار در کشورهای با درآمد متوسط اثرات سرریزی مثبتی بر سایر نقاط جهان دارد. به عنوان مثال می توان به کاهش فقر، ثبات مالی بین المللی و مسائل فرامرزی جهانی از جمله تغییرات آب و هوایی، توسعه انرژی‌های پایدار، امنیت غذا و آب و تجارت بین المللی اشاره کرد.
کشورهای با درآمد متوسط مجموعاً پنج میلیارد نفر جمعیت یا بیش از 70 درصد از هفت میلیارد نفر جمعیت جهان را در خود جای داده‌اند و میزبان 73 درصد از محرومان اقتصادی جهان هستند. کشورهای با درآمد متوسط که حدود یک سوم تولید ناخالص داخلی جهانی را تشکیل می دهند، موتور اصلی رشد اقتصاد جهانی هستند.
گذار از درآمد متوسط رو به پایین به درآمد متوسط رو به بالا
کشورها بسته به سرانه تولید ناخالص داخلی خود از یک سطح به سطح دیگر گذار می‌کنند. بر اساس گزارش بانک جهانی در ژوئیه 2019، هند به همراه 46 کشور دیگر در منطقه جنوب آسیا همچنان به عنوان کشورهای با درآمد متوسط رو به پایین به شمار می رود، در حالی که سریلانکا در سال 2020 به گروه با درآمد متوسط رو به بالا منتقل شد. سریلانکا از سال 1999 در گروه با درآمد متوسط رو به پایین قرار داشت، در حالی که هند از سال 2009 در گروه کشورهای با درآمد متوسط رو به پایین قرار گرفته است. نمونه دیگر شیلی است که در سال 2013 به وضعیت کشورهای پردرآمد ارتقا یافت.
