طبقه دارایی چیست و انواع آن کدام اند؟

​اوراق سهامی (به عنوان مثال، سهام شرکت‌ها)، ابزارهای مالی با درآمد ثابت (به عنوان مثال، اوراق قرضه)، وجه نقد و معادل های نقدی، املاک و مستغلات، کالاها و ارزها نمونه های رایج طبقات دارایی هستند.

معمولاً بین طبقات مختلف دارایی همبستگی بسیار اندک و در برخی موارد همبستگی منفی وجود دارد.

مشاوران مالی بر طبقات دارایی‌ها به عنوان راهکاری برای کمک به توزیع ریسک سبد سرمایه‌گذاری سرمایه گذاران تمرکز دارند.

آشنایی با طبقات دارایی‌ها

به بیان ساده، هر طبقه دارایی گروهی از اوراق بهادار مالی قابل مقایسه است. به عنوان مثال، IBM، MSFT، AAPL گروهی از دارایی‌های سهامی هستند. طبقات دارایی و دسته های مختلف طبقه دارایی اغلب با هم مخلوط می شوند. معمولاً بین طبقات مختلف همبستگی بسیار اندک و در برخی موارد همبستگی منفی وجود دارد. این ویژگی جزء جدایی‌ناپذیر حوزه سرمایه گذاری است.

در گذشته، سه طبقه اصلی دارایی عبارتند بودند از دارایی‌های سهامی (سهام)، ابزارهای مالی با درآمد ثابت (اوراق قرضه) و معادل نقد یا ابزارهای بازار پول. در حال حاضر، اکثر متخصصان سرمایه گذاری املاک و مستغلات، کالاها، معاملات آتی، سایر مشتقات مالی و حتی ارزهای دیجیتال جزئی از ترکیب طبقات دارایی‌ها در نظر می‌گیرند. دارایی های سرمایه گذاری شامل ابزارهای ملموس و ناملموسی هستند که سرمایه گذاران آن‌ها را به منظور ایجاد درآمد اضافی به صورت کوتاه مدت یا بلند مدت، خرید و فروش می کنند.

مشاوران مالی، ابزارهای سرمایه گذاری را به عنوان دسته خاصی از دارایی ها در نظر می‌گیرند که برای اهداف توزیع ریسک استفاده می شوند. انتظار می‌رود هر طبقه دارایی، ویژگی‌های سرمایه‌گذاری متفاوتی را از نظر ریسک و بازده منعکس کند و در هر شرایط بازاری عملکرد متفاوتی داشته باشد. سرمایه گذارانی که به دنبال بیشینه‌سازی بازده خود هستند اغلب این کار را با کاهش ریسک سبد از طریق توزیع ریسک در میان طبقه دارایی انجام می دهند.

مشاوران مالی به سرمایه‌گذاران کمک می‌کنند تا با ترکیب طبقات مختلف دارایی‌ها که دارای جریان‌های نقدی و سطح ریسک متفاوتی هستند، ریسک سبد سرمایه‌گذاری خود را در میان دارایی‌های مختلف توزیع کنند. سرمایه گذاری در چند طبقه دارایی مختلف، سطح مشخصی از توزیع ریسک را در میان گزینه‌های مختلف سرمایه‌گذاری تضمین می‌کند. توزیع ریسک به این شکل ریسک سبد سرمایه‌گذاری را کاهش و احتمال کسب سود شما را افزایش می دهد.

طبقه دارایی و استراتژی سرمایه گذاری

سرمایه گذارانی که به دنبال بازده آلفا هستند از استراتژی های سرمایه گذاری خاصی استفاده می‌کنند که بر دستیابی به بازده آلفا متمرکز هستند. استراتژی‌های سرمایه‌گذاری را می‌توان به رشد، ارزش، درآمد یا عوامل مختلف دیگری مرتبط ساخت که به شناسایی و دسته‌بندی گزینه‌های سرمایه‌گذاری بر اساس مجموعه‌ای از معیارهای مشخص کمک می‌کنند. برخی از تحلیلگران این شاخص‌ها را به معیارهای عملکرد و یا ارزش‌گذاری خاصی مانند رشد درآمد به ازای هر سهم (EPS) یا نسبت قیمت به درآمد (P/E) مرتبط می‌سازند. سایر تحلیلگران توجه کمتری به عملکرد دارند و بیشتر به نوع یا طبقه دارایی توجه می‌کنند. سرمایه گذاری در یک طبقه دارایی خاص، سرمایه گذاری در دارایی خاصی است که مجموعه خاصی از ویژگی های مختلف را نشان می دهد. در نتیجه، سرمایه‌گذاری در یک طبقه دارایی، جریان‌های نقدی مشابهی ایجاد می‌کند.

انواع طبقات دارایی‌ها

اوراق بهادار (سهام)، اوراق قرضه (اوراق بهادار با درآمد ثابت)، وجه نقد یا اوراق بهادار قابل معامله در بازار و کالاها نقدشونده ترین طبقات دارایی هستند و در نتیجه مظنه قیمت این طبقه دارایی‌ ها بیش از دارایی‌های دیگر اعلام می‌شود.

همچنین طبقات دارایی جایگزینی مانند املاک و مستغلات و کلسیون‌های ارزشمند مانند آثار هنری، تمبرها و سایر اقلام قابل معامله وجود دارد. برخی از تحلیلگران همچنین به سرمایه گذاری در صندوق های پوشش ریسک، سرمایه گذاری‌های خطرپذیر، جمع سپاری یا ارزهای دیجیتال به عنوان نمونه هایی از سرمایه گذاری های جایگزین اشاره می کنند. بااین‌وجود، قدرت نقدشوندگی پایین یک دارایی نشان دهنده ظرفیت بازده آن نیست، بلکه تنها به این معنی است که ممکن است پیدا کردن خریدار برای تبدیل دارایی به پول نقد زمان بیشتری طول بکشد.

محبوب‌ترین طبقه دارایی‌ها کدام دارایی‌ها هستند؟

در گذشته، سه طبقه اصلی دارایی عبارت بودند از اوراق بهادار سهامی (سهام)، ابزارهای سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت (اوراق قرضه) و معادل نقد یا ابزارهای بازار پول. در حال حاضر، اکثر متخصصان سرمایه گذاری املاک، کالاها، معاملات آتی، سایر مشتقات مالی و حتی ارزهای دیجیتال را در ترکیب طبقه دارایی‌ ها در نظر می‌گیرند.

کدام طبقه دارایی بهترین بازده را در گذشته داشته است؟

بازار سهام ثابت کرده است که بالاترین بازدهی را در دوره های زمانی طولانی‌مدت ایجاد می کند. از اواخر دهه 1920 به بعد، CAGR (نرخ رشد سالانه مرکب) شاخص S&P 500 با فرض اینکه تمام سود پرداختی سهام مجددا در آن سرمایه گذاری شده و نرخ بازده با تورم تعدیل شده باشد در حدود 7.63 درصد بوده است. به عبارت دیگر، ارزش صد دلار سرمایه گذاری در شاخص S&P 500 در 1 ژانویه 1920، تا 31 دسامبر 2020 به حدود 167500 دلار (به ارزش دلار 1928) می‌رسید. بدون تعدیل برحسب تورم، کل مبلغ این سرمایه‌گذاری به بیش از 2.2 میلیون دلار برحسب دلار 2020 افزایش می یافت. در مقایسه، اگر همان 100 دلار در اوراق قرضه خزانه 10 ساله سرمایه گذاری حال تنها اندکی بیش از 8000 دلار به دلار امروزی ارزش داشت.

چرا طبقات دارایی‌ها مفید هستند؟

مشاوران مالی بر طبقه دارایی به عنوان راهکاری برای کمک به تنوع بخشی به سبد سرمایه‌گذاری سرمایه گذاران و بیشینه‌سازی سود آن‌ها تمرکز می کنند. سرمایه گذاری در چند طبقه دارایی مختلف، سطح مشخصی از توزیع ریسک را در میان گزینه‌های مختلف سرمایه‌گذاری تضمین می‌کند. انتظار می‌رود هر طبقه دارایی، ویژگی‌های سرمایه‌گذاری متفاوتی را از نظر ریسک و بازده منعکس کند و در هر شرایط بازاری عملکرد متفاوتی داشته باشد.