حالا اما مخالفان دولت علیه تجارت ایران با کره‌جنوبی سلسله ماجراهای تمام‌نشدنی به راه انداخته‌اند. بعد از قرارداد کشتیرانی و هیاهویی که رسانه‌های مخالف دولت به راه انداختند، چند روزی است خبرگزاری‌های اصولگرا نامه‌ای از تخلف گمرکی نماینده یک شرکت کره‌ای در ایران منتشر کرده‌اند. نامه‌ای که نشان می‌دهد برند کره‌ای برای واردات قطعات لوازم خانگی به ایران مرتکب تخلفات گمرکی شده است. این نامه اما سر دراز داشت و هجمه‌ای در تلویزیون و رسانه‌های اصولگرا به راه افتاد که با این تخلف ٣هزار میلیارد تومانی، صدها شغل در ایران قربانی شده است. چند روز بعد یک روزنامه نام برند را افشا کرد و پس از آن محمدرضا نعمت‌زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت وارد قصه شد. گویا نعمت‌زاده از گمرک خواسته بود جریمه ٣هزار میلیارد تومانی LG را ببخشد. خواسته وزیر موج خبری دیگری به راه انداخت و نعمت‌زاده به سفارشی کارکردن و اتخاذ موضع فسادآور متهم شد. دوباره وزیر صنعت به این ماجرا پاسخ داد و گفت: قصدش از این نامه، حمایت از سرمایه‌گذاری خارجی بوده است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند ، دیروز دوباره گمرک نامه‌ای ١٠بندی منتشر کرد و نوشت؛ انتقاد به تخلف کره‌ای‌ها از اساس زمانی انجام شده است که این سازمان تخلف را کشف و جریمه هم برای آن اعمال کرده بود. بنابراین طرح مسأله فساد اداری دربرخورد با این قضیه، ایراد دارد. این موضوع درحالی رخ می‌دهد که محمد طحان‌پور رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان لوازم خانگی می‌گوید: این ماجراسازی علیه تجارت کره‌ای‌ها با ایران تنها از مواضع حزبی و در آستانه انتخابات انجام می‌شود و نقد فنی و کارشناسی به آن وارد نیست. او توضیح می‌دهد: اول که این تخلف را نمایندگی ایرانی برند کره‌ای رقم زده است تا حاشیه سود بیشتری به جیب بزند. بنابراین فساد توسط خود ما ایرانی‌ها اتفاق افتاده است نه کره‌ای‌ها، زیرا آنها از بزرگترین برندهای جهانی هستند و با قوانین سختگیرانه‌ای برای حفظ اعتبار خود فعالیت می‌کنند. گذشته از این، عده‌ای در ایران به دنبال آن هستند که دور بازار کشور را دیوار بکشند و هرکالایی با هر کیفیتی و هر قیمتی که زورشان برسد، به مصرف‌کننده ایرانی تولید کنند. اتفاقی که در بازار خودرو کشور سال‌هاست رخ داده و حالا بازار لوازم خانگی را تهدید می‌کند.
ماجرا از کجا شروع شد؟
موضوع از این قرار است که گویا برند کره‌ای قطعات SKD (قطعاتی که مونتاژ نهایی شده‌اند) را به جای قطعات CKD (قطعاتی که مونتاژ اولیه شده‌اند) وارد می‌کند. این مسأله به آن معناست که کره‌ای‌ها برای دورزدن قوانین گمرکی ایران و استفاده از حداکثر تخفیف تعرفه‌ای در لباس تولیدکننده ظاهر شده‌اند و به جای آن‌که یک کالا را به صورت کامل و آماده وارد کنند، قطعات تشکیل‌دهنده آن را وارد کرده‌اند و با یک مونتاژ ساده در ایران، روانه بازار می‌کنند، زیرا براساس قوانین گمرکی، واردات لوازم خانگی به صورت آماده تعرفه ٥٠درصدی دارد و تعرفه گمرکی واردات قطعات منفصل لوازم خانگی تنها ١٥درصد تعرفه دارد، اما گویا دامنه تخلف به همین جا محدود نشده و گفته می‌شود که ال.جی از کارت بازرگانی صوری و یک‌بار مصرف برای واردات همین اقلام، اقدام کرده است.
واردات قطعات اما، پایان ماجرا نیست و آنها برای برخورداری از معافیت‌های مالیاتی دفاتر خود را درمناطق آزاد ثبت می‌کنند.
ماجراسازی کره‌ای‌ها درایران درشرایطی رخ می‌دهد که به اعتراف مدیران تجارت کشور، آنها در دوران تحریم شدیدترین سختگیری‌ها را علیه ایران اعمال کرده‌اند و بلافاصله پس از تحریم، سرمایه‌های خود را ازکشور خارج کرده‌اند. کره‌ای‌ها که قبلا خط تولید هیوندایی در بم کرمان را هم رها کرده و بازار تحریم‌شده ایران را به خودروهای چینی واگذار کردند، خط و نشان ایرانی‌ها را هم به خود دیده‌اند. با اجرای برجام و سیل ورود هیأت‌های خارجی به ایران، ولی‌الله افخمی‌راد معاون وزیر صنعت به بدعهدی کره‌ای‌ها اشاره و اعلام کرد: بنا داریم تعرفه واردات لوازم خانگی برای کره‌ای را دوبرابر کنیم و به حدود ٨٠درصد برسانیم. گرچه این تهدید هرگز اجرایی نشد و برندهای کره‌ای باز هم سرازیر بازار ایران شدند اما حالا کره‌ای‌ها بهانه تازه مخالفان دولت برای تجارت خارجی شده‌اند. بعد از آن‌که قرارداد کشتیرانی با کره‌جنوبی انتقادهای تندوتیز رسانه‌های مخالفان دولت را به دنبال داشت، نهادهای اقتصادی وابسته به ارگان‌های نظامی کشور نشست‌های خبری متعددی با رسانه‌ها برگزار کردند و از این‌که دولت پروژه‌های دریایی خود را به جای واگذاری به قرارگاه خاتم‌الانبیا به کره‌ای‌ها واگذار کرده است، گلایه کردند. البته این گلایه با پاسخ مدیران و برخی نمایندگان مجلس همراه بود. پاسخی که خلاصه آن گران و کند تمام‌شدن پروژه‌ها با واگذاری به قرارگاه خاتم‌الانبیا بود. با این حال بعد از فروخوابیدن تب و تاب قرارداد کشتیرانی، نامه‌ای روی خروجی خبرگزاری‌های مخالف دولت منتشر شد که نشان می‌داد یک برند کره‌ای قوانین گمرکی ایران را دور زده و به ٣هزار‌میلیارد تومان جریمه محکوم شده است. درست سه روز بعد از این ماجرا یک روزنامه نام برند را LG اعلام کرد. این ماجرا واکنش محمدرضا نعمت‌زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت را به دنبال داشت. همین خبرگزاری‌ها نوشتند؛ نعمت‌زاده به گمرک نامه زده و خواهان بخشش جریمه ٣هزار‌میلیارد تومانی LG شده است. موج خبری اصولگراها و حتی برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب علیه نعمت‌زاده به راه افتاد که سفارش وزیر از اساس فسادآور است.
نعمت‌زاده در اواخر هفته گذشته به این موج خبری پاسخ داد و اعلام کرد: سفارشی برای برند کره‌ای درمیان نبوده و او تنها قصد حمایت از سرمایه‌گذاری خارجی در ایران را داشته است.
دیروز نیز گمرک نامه‌ای ١٠ بندی منتشر کرد و نوشت؛ از اساس جلوی تخلف ایستاده است و این تخلف خواه توسط یک برند خارجی انجام شده باشد یا داخلی، گمرک براساس مقررات عمل می‌کند. گمرک در این اطلاعیه نوشت؛ از ابتدا که نامه تخلف برند کره‌ای منتشر شده است، درواقع موضوعی برای زیر سوال‌بردن دولت وجود نداشته و رسانه‌ها نامه کشف تخلف توسط گمرک و اعمال جریمه را منتشر کرده‌اند که همین مسأله قانونمندی این سازمان را نشان می‌دهد. این موضوع درحالی رخ می‌دهد که رسانه‌های مخالف دولت مسأله را به‌گونه‌ای متفاوت از پاسخ گمرک مطرح کرده و معتقدند؛ بازار ایران حیاط خلوت کره‌ای‌ها شده است.
کره از بازار ما سوءاستفاده کرده است
حالا براساس اعلام اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان لوازم خانگی، ٦٥درصد بازار لوازم خانگی کشور دراختیار برندهای خارجی است و ازاین میان کره‌ای‌ها ٥٥درصد سهم خارجی‌ها را دراختیار دارند. بهمن عبداللهی رئیس اتاق تعاون ایران در واکنش به این موضوع می‌گوید: کره‌ای‌ها از بازار ایران سوءاستفاده کرده‌اند و سرمایه‌هایی که به ایران انتقال داده‌اند، موجب رشد اشتغال پایدار و تولید ملی نشده است، زیرا آنها بدون راه‌اندازی کارخانه در ایران تنها چند واحد تولیدی راه انداخته‌اند و قطعات لوازم خانگی را مونتاژ می‌کنند.
او با بیان این‌که درمقابل کره‌ای‌ها کوتاه آمده‌ایم، ادامه می‌دهد: لوازم خانگی جزو صنایع «های‌تک» (فناوری سطح بالا) نیست و تکنولوژی آن به سادگی می‌تواند در داخل کشور ایجاد شود اما بخش عمده بازار ایران به تسخیر لوازم خانگی کره درآمده است.
هجمه علیه کره‌ای‌ها سیاسی‌کاری انتخاباتی است
این درشرایطی است که محمد طحان‌پور رئیس اتحادیه لوازم خانگی به شدت حرف عبداللهی را رد می‌کند و معتقد است؛ بازی‌هایی که سر تجارت با کره راه افتاده، کاملا وجهه سیاسی دارد و در آستانه انتخابات تشدید شده است و نقدهای مطرح‌شده به تجارت خارجی ایران با کره‌جنوبی هرگز فنی و کارشناسی نیست.
طحان‌پور می‌گوید: کسانی که می‌گویند، تولید لوازم خانگی به راحتی می‌تواند در ایران اجرا شود، آیا تا به‌حال از خط تولید برندهای سرشناس کره‌ای را از نزدیک دیده‌اند و می‌دانند چه تجهیزات گرانقیمت و عظیمی درخطوط تولید آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد؟
وی ادامه می‌دهد: به‌عنوان مثال، برای تولید پنل تلویزیون رنگی و قطعه‌ای تکنیکی به نام ماژول، تنها چند برند انگشت‌شمار جهان این تکنولوژی را دراختیار دارند که برندهای سرشناس کره‌ای در ایران، ازجمله آنها به شمار می‌روند. من می‌خواهم از منتقدان حضور کره‌ای‌ها بپرسم؛ کدام شرکت داخلی قادر است چنین خط تولید گرانقیمتی را راه‌اندازی کند و با ٥-٤ برند معروف جهان رقابت کند؟
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان لوازم خانگی به مثال‌های دیگری اشاره می‌کند و می‌گوید: درحال حاضر در ایران مایکروفر تولید نمی‌شود یا قادر نیستیم قطعات مهمی مثل کمپرسور یخچال را تولید کنیم و تولیدکنندگان ما وابسته به واردات هستند. با این حال چگونه می‌توانیم بگوییم سرمایه‌گذاری کره‌ای‌ها در ایران اهمیتی ندارد و به همین راحتی صاحبان سرمایه خارجی را فراری دهیم؟
می‌خواهند ماجرای بازار خودرو را تکرار کنند
«می‌خواهند بازار لوازم خانگی را به سرنوشت بازار خودرو تبدیل کنند» این نقد دیگری است که محمد طحان‌پور رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان لوازم خانگی مطرح می‌کند و توضیح می‌دهد: عده‌ای اعتقاد دارند؛ دور بازار کشور دیوار بکشند و هرکالایی را با هر کیفیتی تولید کنند و با هر قیمتی زورشان رسید، به مردم بفروشند. برای همین مقابل رقابتی‌کردن بازار و ورود فناوری و سرمایه و کالای خارجی به بازار ایران قدعلم کرده‌اند.
وی ادامه می‌دهد: شعارهای بی‌محتوا و غیرکارشناسی که این عده سر می‌دهند، ناظر به منافع ملی نیست و آنها منفعت و جیب خود را درنظر گرفته‌اند. تحریم ثروت‌های افسانه‌ای برای این افراد ایجاد کرده و معلوم است که باید از رفع‌شدن تحریم و ورود سرمایه‌های خارجی و برندهای صاحب نام و تکنولوژی به ایران ناراحت باشند، زیرا آنها می‌خواهند کشور عقب‌افتاده شود تا منافع شخصی خودشان تأمین شود.
