که با توجه به نیاز همین مردم فروشگاهها، رستورانها، مراکز تفریحی و گردشگری و مراکز تجاری نیز بیشتر از سایر شهرها ساخته میشود. البته ساخت مراکز تجاری در پایتخت تفاوت بسیاری با دیگر شهرها دارد. ساخت این مراکز حتی در برخی نقاط تهران با دیگر مناطق هم تفاوتهای بسیاری دارد. بهطور مثال مرکزی تجاری که در الهیه ساخته میشود، با مرکز تجاری ساخته شده در نارمک بسیار متفاوت است. در این میان میتوانیم تفاوتها را در قیمتها نیز مشاهده کنیم.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از کسب و کار ، در مراکز تجاری بالاشهر تهران کالاها از قیمتهای مختلفی برخوردارند. قیمتهایی که برخی مواقع به بیش از یک میلیون تومان نیز میرسد و جای تعجب دارد که از سوی فروشندگان به یکباره تا 400 هزار تومان تخفیف روی آن داده میشود.
نگاه 1
تنها نقص تولیدات داخلی عدم برندسازی آنهاست
رسول شجری، رئیس اتحادیه کفاشان دستدوز
قیمتهای بسیار بالا کاذب است و تنها میتوان اسم «کلاهبرداری» روی آن گذاشت. تولیدات داخلی باکیفیتی مشابه برندهای اصل اروپایی با قیمتی در حدود 100 تا 180 هزار تومان در سطح شهر تهران عرضه میشوند که تنها نقیصه آنها عدم برندسازی است.
کفشها با این قیمتها درحالی به مشتریان عرضه میشود که با توجه به کاهش قدرت خرید مردم تنها درصد کمی از افراد جامعه به دنبال خرید کفشهای گران قیمت و برند هستند. در اینجا تاکید میشود که برندسازی باید در اولویت قرار بگیرد تا بتوانیم در بازارهای جهانی حرفی برای گفتن داشته باشیم.
برندسازی، مردم کشور را به استفاده از کالاهای داخلی تشویق کرده و همچنین در بخش صادرات مهم و امری راهبردی تلقی میشود. از سوی دیگر، فروش کالا در فروشگاههای اینترنتی این روزها رونق خاصی دارد که فروش کفش هم از این قاعده مستثنا نیست. در حال حاضر نمیتوان جلوی عرضه محصولات در این فروشگاهها را گرفت اما باید برای ساماندهی و حرکت آنها در مسیر درست عرضه برنامهریزی کرد.
فروشگاههای اینترنتی باید هدفمند شوند که مشتریها پس از خرید کالا بتوانند از خدمات پس از فروش محصول خریداری شده اطمینان حاصل کنند. برای اتحادیه تفاوتی ندارد که فروش محصولات به صورت اینترنتی یا حضوری انجام گیرد لذا هر فردی با ارائه مدرک به اتحادیه مراجعه کند و ثابت شود که در کالای فروخته شده تخلفی صورت گرفته تمام خسارتی که به مشتری وارد شده را اخذ کرده و به آن فرد پرداخت خواهیم کرد.
اتحادیه تمام تلاش خود را بهکار میگیرد که تولیدکنندگان این صنف مواد اولیه مورد نیاز خود را به سهولت دریافت کرده و کیفیت کالا را ارتقا دهند. لازم است عنوان شود که طی شش ماهه اول سال جاری صادرات کفش دستدوز به 55 میلیون دلار رسید که پیشبینی میشود تا پایان سال به رقم 120 میلیون دلار برسد.
در حال حاضر بهترین راه برای گرفتن بازار داخلی از دست چینیها این است که برای برندهای داخلی فضاسازی کنیم. بدان معنا که بهترین راه برای مقابله با فروش محصولات وارداتی از جمله کفشهای کشور چین حمایت از تولید داخلی بوده تا بتوانند توان رقابت خود را افزایش دهند. اگر این حمایت از طرف دولت انجام گیرد کفشهای چینی هیچگونه محبوبیتی در بین افراد جامعه نداشته و از طرف دیگر کفشهای قابل قبولی از نظر مردم کشورمان نیست.
کفشهای دستدوز داخلی حدود ۱۲۰ میلیون دلار در طول سال برای کشور ارزآوری دارد و در ۶ ماهه نخست امسال صادرات این محصول ۵۵ میلیون دلار بود که اگر از این بخش از سوی دولت حمایت کافی شود، این صادرات میتواند رقم بالاتری از صادرات کشور را به خود اختصاص دهد.
نگاه 2
این پاساژ جای هر کسی نیست
سیاوش کیخواه، مغازهدار در یکی از پاساژهای بالاشهر تهران
هر مشتری که وارد این پاساژ میشود، در گوشه گوشه این مرکز خرید فقط برند میبیند. اینجا مشتریهای خاص خودش را دارد. روزی یک مشتری هم بیاید و خرید کند برای یک مغازهدار که در این پاساژ کار میکند ، کافی است.
در این پاساژ، ارزانترین کالا تیشرت است که میتوان با قیمت 300 هزار تومان آن را خریداری کرد. ارزانترین شلوار جین این پاساژ، 500 هزار تومان و ارزانترین کمربندها 150 هزار تومان قیمت دارند. مشتریان کفش در این پاساژ بهطور میانگین کفشهایی بالاتر از یک و نیم تا 2 میلیون تومان خریداری میکنند که البته نهایتا تخفیفهای خوبی برای خرید دریافت میکنند.
هر کسی نباید برای خرید به این پاساژ بیاید چون اینجا جای هر کسی نیست. باید بگویم که همهچیز در این پاساژ روی قیمت میگردد. اجارههایی که این پاساژ دارد سرسامآور است. البته اکثر این مغازهها متعلق به افراد معروف و مشهور کشور است و کسانی که به عنوان فروشنده در اینجا هستند از سوی صاحب فروشگاه استخدام شدهاند. بالاخره این هم بخشی از شهر ماست. اینجا مرکز خریدی است که برخی افراد فقط در یک بار خرید بیش از ۱۳ تا ۱۴ میلیون تومان کیف و کفش یا البسه دیگر خریداری میکنند. شالهای مردانه شاید ارزانترین کالای این پاساژ باشد که میتوان با ۱۸۰ هزار تومان صاحب یک شال شد.